Ondanks alle Europese zorgen bleef de euro lange tijd goed liggen. Maar in de laatste dagen van het jaar werd het beleggers ineens toch te heet onder de voeten. Een paar redenen op een rij.
Na een goede start begin 2011 is de euro de laatste maanden aan een glijvlucht bezig.
In de laatste handelsweek zakte de euro alsnog door de kritische grens van 1,30 per dollar, de laagste stand van het jaar.
Daar zijn genoeg redenen voor te bedenken. Een opsomming.
1. Renteverschil teruggelopen
De euro heeft lang geprofiteerd van het positieve renteverschil met de Verenigde Staten.
Maar de nieuwe ECB-president Draghi heeft in korte tijd het officiële rentetarief met 50 basispunten verlaagd tot 1,00 procent, tegen 0-0,25 procent in de Verenigde Staten.
Nieuwe renteverlagingen door de ECB liggen voor de hand nu de inflatie terugloopt en de economische groei omslaat naar krimp. Dit maakt de euro minder aantrekkelijk.
2. Muur van schuld
Beleggers kijken met argusogen naar de herfinancieringen die de Eurolanden met regelmaat moeten doen.
Het geld komt er uiteindelijk wel, maar de rentetarieven die met name Italië op langlopende leningen moet betalen zijn nog steeds erg hoog
In het eerste kwartaal van volgend jaar moeten de eurolanden in totaal 234 miljard euro ophalen. Italië neemt daarvan bijna een kwart voor zijn rekening.
De combinatie van hoger rentelasten en economische krimp, maakt beleggers kopschuw over de kredietwaardigheid van het eurogebied.
3. Balans ECB uit het lood
Een ander reden waarom beleggers de euro wellicht meer gaan mijden is de grote rol van de centrale bank in het interbancaire systeem.
Door de omvangrijke bedragen die de ECB de laatste tijd aan het bankwezen heeft verstrekt en staatsleningen heeft opgekocht, is de balans van de ECB met een kwart verlengd.
4. Relatief
De actuele dip van de euro ten opzichte van de Amerikaanse dollar en Japanse yen wil niet zeggen dat het in deze landen nu wel zo goed gaat.
Recente macro-cijfers spreken wel in het voordeel van de Verenigde Staten, maar in Japan gaat het daarentegen juist alleen maar minder.
Beleggers wegen de kansen en risico's af in welke valuta geld wordt aangehouden. De balans slaat nu weer vooral uit richting de dollar en al langere tijd naar de yen.
In de laatste handelsweek zakte de euro alsnog door de kritische grens van 1,30 per dollar, de laagste stand van het jaar.
Daar zijn genoeg redenen voor te bedenken. Een opsomming.
1. Renteverschil teruggelopen
De euro heeft lang geprofiteerd van het positieve renteverschil met de Verenigde Staten.
Maar de nieuwe ECB-president Draghi heeft in korte tijd het officiële rentetarief met 50 basispunten verlaagd tot 1,00 procent, tegen 0-0,25 procent in de Verenigde Staten.
Nieuwe renteverlagingen door de ECB liggen voor de hand nu de inflatie terugloopt en de economische groei omslaat naar krimp. Dit maakt de euro minder aantrekkelijk.
2. Muur van schuld
Beleggers kijken met argusogen naar de herfinancieringen die de Eurolanden met regelmaat moeten doen.
Het geld komt er uiteindelijk wel, maar de rentetarieven die met name Italië op langlopende leningen moet betalen zijn nog steeds erg hoog
In het eerste kwartaal van volgend jaar moeten de eurolanden in totaal 234 miljard euro ophalen. Italië neemt daarvan bijna een kwart voor zijn rekening.
De combinatie van hoger rentelasten en economische krimp, maakt beleggers kopschuw over de kredietwaardigheid van het eurogebied.
3. Balans ECB uit het lood
Een ander reden waarom beleggers de euro wellicht meer gaan mijden is de grote rol van de centrale bank in het interbancaire systeem.
Door de omvangrijke bedragen die de ECB de laatste tijd aan het bankwezen heeft verstrekt en staatsleningen heeft opgekocht, is de balans van de ECB met een kwart verlengd.
| KOERS EURO-DOLLAR EN EURO-YEN IN 2011 |
4. Relatief
De actuele dip van de euro ten opzichte van de Amerikaanse dollar en Japanse yen wil niet zeggen dat het in deze landen nu wel zo goed gaat.
Recente macro-cijfers spreken wel in het voordeel van de Verenigde Staten, maar in Japan gaat het daarentegen juist alleen maar minder.
Beleggers wegen de kansen en risico's af in welke valuta geld wordt aangehouden. De balans slaat nu weer vooral uit richting de dollar en al langere tijd naar de yen.