Bij de aanstaande bestuurswissel bij AkzoNobel in april strooit de verfgigant met extraatjes.
In het matige beursjaar 2011 waren bedrijven zuinig met het uitkeren van dikke bonussen. In tegenstelling tot voorgaande jaren blijven de echte excessen voorlopig uit, zo blijkt uit een analyse van de jaarverslagen van de VEB.
In het vlakkere bonuslandschap vallen uitwassen sneller op. Dit lijkt een nadeel voor AkzoNobel.
Het verfbedrijf neemt na negen jaar trouwe dienst afscheid van topman Hans Wijers tijdens de aandeelhoudersvergadering van 23 april. Ton Büchner, oud topman van het industriële conglomeraat Sulzer neemt het stokje van Wijers over.
Twee walletjes
Beide worden hier niet slechter van. Vooral het warme welkomstpakket van Büchner valt op. Allereerst krijgt de van de Zwitserse machinebouwer Sulzer weggeplukte Büchner een miljoen euro overgemaakt van Akzo.
Dit om de Nederlander te compenseren voor "het verlies van rechten bij zijn vorige werkgever".
Daarbij krijgt de beoogde Akzo-topman de mogelijkheid om vijf ton euro te beleggen in aandelen AkzoNobel. Als de verfgigant in de ogen van de raad van commissarissen goed presteert, krijgt Buchner voor ieder aandeel dat hij zelf kocht gratis een extra aandeel ("matching share") cadeau.
Commissarissen vinden dergelijke golden hello's vaak nodig om het verlies van verloren beloningspakketten te compenseren, zoals ook hier het geval is. In het geval Büchner roept dit vragen op.
Uit het jaarverslag van Sulzer blijkt inderdaad dat Büchner als gevolg van zijn vertrek voor 666 duizend Zwitserse franc (555 duizend euro) aan "prestatie aandelen" verliest.
Maar in de dezelfde passage staat dat hij tevens een "additionele discretionaire bonus" van 1,7 miljoen Zwitserse franc (1,4 miljoen euro) heeft gekregen voor zijn "uitstekende bijdrage als bestuursvoorzitter van Sulzer". Ook krijgt hij een ruime betaling voor niet opgenomen vakantiedagen 346 duizend Zwitserse franc (288 duizend euro).
Gouden parachute
De ene goudgerand erin, de andere met een gouden parachute eruit. Scheidend topman Wijers krijgt een vertrekbonus van een vast jaarsalaris en een extra pensioenstorting. Het komt waarschijnlijk neer op een bedrag van ruim 1,2 miljoen euro.
De uitbetaling is in strijd met de in 2004 in werking getreden code voor goed ondernemingsbestuur ("Tabaksblat"). Wijers trad echter voor de invoering van de Code in dienst bij Akzo en hoeft zich daarom niet aan die regels te houden.
De agenda voor de komende jaarvergadering van 23 april meldt dat: "De Raad van Commissarissen heeft besloten dit arrangement te honoreren en ziet dit als redelijk en eerlijk, mede in het licht van Mr Wijers leiderschap en bijdrage aan een ordentelijke opvolging" (vertaling redactie).
Het is beleggers een doorn in het oog dat bestuurders die voor de invoering van de Code gewoon onder de radar van "Tabakblat" vliegen.
Maar de tijd doet zijn werk. Met een gemiddelde zittingsduur van vijf jaar is het gros van de huidige bestuurders na 2004 benoemd.
In het vlakkere bonuslandschap vallen uitwassen sneller op. Dit lijkt een nadeel voor AkzoNobel.
Het verfbedrijf neemt na negen jaar trouwe dienst afscheid van topman Hans Wijers tijdens de aandeelhoudersvergadering van 23 april. Ton Büchner, oud topman van het industriële conglomeraat Sulzer neemt het stokje van Wijers over.
Twee walletjes
Beide worden hier niet slechter van. Vooral het warme welkomstpakket van Büchner valt op. Allereerst krijgt de van de Zwitserse machinebouwer Sulzer weggeplukte Büchner een miljoen euro overgemaakt van Akzo.
Dit om de Nederlander te compenseren voor "het verlies van rechten bij zijn vorige werkgever".
Daarbij krijgt de beoogde Akzo-topman de mogelijkheid om vijf ton euro te beleggen in aandelen AkzoNobel. Als de verfgigant in de ogen van de raad van commissarissen goed presteert, krijgt Buchner voor ieder aandeel dat hij zelf kocht gratis een extra aandeel ("matching share") cadeau.
Commissarissen vinden dergelijke golden hello's vaak nodig om het verlies van verloren beloningspakketten te compenseren, zoals ook hier het geval is. In het geval Büchner roept dit vragen op.
Uit het jaarverslag van Sulzer blijkt inderdaad dat Büchner als gevolg van zijn vertrek voor 666 duizend Zwitserse franc (555 duizend euro) aan "prestatie aandelen" verliest.
Maar in de dezelfde passage staat dat hij tevens een "additionele discretionaire bonus" van 1,7 miljoen Zwitserse franc (1,4 miljoen euro) heeft gekregen voor zijn "uitstekende bijdrage als bestuursvoorzitter van Sulzer". Ook krijgt hij een ruime betaling voor niet opgenomen vakantiedagen 346 duizend Zwitserse franc (288 duizend euro).
Gouden parachute
De ene goudgerand erin, de andere met een gouden parachute eruit. Scheidend topman Wijers krijgt een vertrekbonus van een vast jaarsalaris en een extra pensioenstorting. Het komt waarschijnlijk neer op een bedrag van ruim 1,2 miljoen euro.
De uitbetaling is in strijd met de in 2004 in werking getreden code voor goed ondernemingsbestuur ("Tabaksblat"). Wijers trad echter voor de invoering van de Code in dienst bij Akzo en hoeft zich daarom niet aan die regels te houden.
De agenda voor de komende jaarvergadering van 23 april meldt dat: "De Raad van Commissarissen heeft besloten dit arrangement te honoreren en ziet dit als redelijk en eerlijk, mede in het licht van Mr Wijers leiderschap en bijdrage aan een ordentelijke opvolging" (vertaling redactie).
Het is beleggers een doorn in het oog dat bestuurders die voor de invoering van de Code gewoon onder de radar van "Tabakblat" vliegen.
Maar de tijd doet zijn werk. Met een gemiddelde zittingsduur van vijf jaar is het gros van de huidige bestuurders na 2004 benoemd.