De Chinese economie groeit uitbundig en lijkt de financiële markten langzaam open te gooien voor buitenlandse beleggers. Maar de komende jaren zal de renminbi de dollar niet voorbij streven.
Ondanks de kleine terugval de laatste tijd blijft de groei in China onstuimig. In dit tempo zal het land in 2027 de Verenigde Staten passeren als grootste economie ter wereld zijn.
Maar adel verplicht. Bij de status van grootste economie hoort een belangrijke positie voor de eigen munt.
Economen zijn sceptisch of de Chinese valuta, de renminbi, de internationale rol van de Amerikaanse dollar kan overnemen.
Centraal geleid
Om de renminbi wereldwijd aanzien te geven zal er een zekere mate van vrije verhandelbaarheid moeten zijn. Daar is op dit moment geen sprake van.
Alle dollars en euro's die het land via exporten binnenkomen moeten eerst langs de in Beijng gevestigde State Administration of Foreign Exchnage (SAFE). Hier worden de buitenlandse valuta omgewisseld in renminbi.
Om de binnenlandse geldhoeveelheid en de inflatie in de hand te houden hanteert China strikte kapitaalrestricties.
Voorlopig symboliek
China is de laatste jaren wel bezig buitenlanders meer toegang te geven tot de Chinese kapitaalmarkten en het bevorderen van de inwisselbaarheid van de eigen valuta. Het blijft vooral symboolpolitiek.
Chinezen kunnen slechts onder zware restricties renminbi's in en uit het land verplaatsen. Feitelijk kan dit alleen via
handel en ver van te voren aangekondigde investeringen.
Buitenlandse beleggingsfondsen bijvoorbeeld zijn gehouden aan een kapitaalquotum.
Dit is door China afgelopen week verder opgerekt van 30 naar 80 miljard dollar, nog altijd slechts enkele procenten van de marktwaarde van de genoteerde bedrijven aan de beurs van Shanghai.
Japan kreeg onlangs toestemming voor 10 miljard dollar aan Chinees staatspapier te kopen. Een schijntje van nog geen procent vergeleken met alle buitenlandse beleggingen van Japan, die voornamelijk in dollars luiden.
Op deze wijze houdt China controle over de eigen wisselkoers, de binnenlandse rentevoet en de allocatie van geld door het bankensysteem dat grotendeels in staatshanden is.
Hervormingen
Wil de renminbi een geduchte concurrent gaan worden van de dollar en door centrale banken wereldwijd als reservevaluta gezien worden, dan zal China zijn financiële systeem drastisch moeten hervormen.
Centrale banken moeten meer toegang krijgen tot Chinese bezittingen en de Chinese financiële markten zullen veel breder en dieper moeten zijn, vergelijkbaar met de Amerikaanse.
Dat betekent wel gelijk dat het land de controle over de binnenlandse economische ontwikkelingen grotendeels moet opgeven. En zo ver is het nog lang niet.
Geen garanties
En zelfs al zou China de benodigde hervormingen doorvoeren, dan nog is het nog maar de vraag of de Chinese munt een bedreiging gaat vormen voor de dollar.
Japan is daar een sprekend voorbeeld van. De Japanse economie is qua omvang vergelijkbaar met China, maar heeft een open en diepe kapitaalmarkt.
Japan heeft ook geprobeerd de yen meer internationale allure te geven en een concurrent van de dollar te worden.
De internationale acceptatie van de yen is nog altijd relatief gering. Slechts 40 procent van Japans import en 20 procent van de export wordt in yens afgerekend.
De yen maakt volgens het IMF slechts 4 procent van de mondiale valutareserves uit. Voor de Amerikaanse dollar en de euro spreken we over percentages van 62 en 26 procent.
Wel interesse
Buitenlandse centrale banken zijn wel geïnteresseerd om in de Chinese munt te beleggen. Zuid-Korea bijvoorbeeld wisselde onlangs dollars in voor Renminbi/yuans.
Dit vooral uit oogpunt van risicospreiding. Het is echter nog maar de vraag waar de kapitaalstromen naar toe gaan nu de Verenigde Staten langzaam uit het dal klimmen en de Chinese economie vertraagt.
Maar adel verplicht. Bij de status van grootste economie hoort een belangrijke positie voor de eigen munt.
Economen zijn sceptisch of de Chinese valuta, de renminbi, de internationale rol van de Amerikaanse dollar kan overnemen.
Centraal geleid
Om de renminbi wereldwijd aanzien te geven zal er een zekere mate van vrije verhandelbaarheid moeten zijn. Daar is op dit moment geen sprake van.
Alle dollars en euro's die het land via exporten binnenkomen moeten eerst langs de in Beijng gevestigde State Administration of Foreign Exchnage (SAFE). Hier worden de buitenlandse valuta omgewisseld in renminbi.
Om de binnenlandse geldhoeveelheid en de inflatie in de hand te houden hanteert China strikte kapitaalrestricties.
Voorlopig symboliek
China is de laatste jaren wel bezig buitenlanders meer toegang te geven tot de Chinese kapitaalmarkten en het bevorderen van de inwisselbaarheid van de eigen valuta. Het blijft vooral symboolpolitiek.
Chinezen kunnen slechts onder zware restricties renminbi's in en uit het land verplaatsen. Feitelijk kan dit alleen via
handel en ver van te voren aangekondigde investeringen.
Buitenlandse beleggingsfondsen bijvoorbeeld zijn gehouden aan een kapitaalquotum.
Dit is door China afgelopen week verder opgerekt van 30 naar 80 miljard dollar, nog altijd slechts enkele procenten van de marktwaarde van de genoteerde bedrijven aan de beurs van Shanghai.
Japan kreeg onlangs toestemming voor 10 miljard dollar aan Chinees staatspapier te kopen. Een schijntje van nog geen procent vergeleken met alle buitenlandse beleggingen van Japan, die voornamelijk in dollars luiden.
Op deze wijze houdt China controle over de eigen wisselkoers, de binnenlandse rentevoet en de allocatie van geld door het bankensysteem dat grotendeels in staatshanden is.
Hervormingen
Wil de renminbi een geduchte concurrent gaan worden van de dollar en door centrale banken wereldwijd als reservevaluta gezien worden, dan zal China zijn financiële systeem drastisch moeten hervormen.
Centrale banken moeten meer toegang krijgen tot Chinese bezittingen en de Chinese financiële markten zullen veel breder en dieper moeten zijn, vergelijkbaar met de Amerikaanse.
Dat betekent wel gelijk dat het land de controle over de binnenlandse economische ontwikkelingen grotendeels moet opgeven. En zo ver is het nog lang niet.
Geen garanties
En zelfs al zou China de benodigde hervormingen doorvoeren, dan nog is het nog maar de vraag of de Chinese munt een bedreiging gaat vormen voor de dollar.
Japan is daar een sprekend voorbeeld van. De Japanse economie is qua omvang vergelijkbaar met China, maar heeft een open en diepe kapitaalmarkt.
Japan heeft ook geprobeerd de yen meer internationale allure te geven en een concurrent van de dollar te worden.
De internationale acceptatie van de yen is nog altijd relatief gering. Slechts 40 procent van Japans import en 20 procent van de export wordt in yens afgerekend.
De yen maakt volgens het IMF slechts 4 procent van de mondiale valutareserves uit. Voor de Amerikaanse dollar en de euro spreken we over percentages van 62 en 26 procent.
Wel interesse
Buitenlandse centrale banken zijn wel geïnteresseerd om in de Chinese munt te beleggen. Zuid-Korea bijvoorbeeld wisselde onlangs dollars in voor Renminbi/yuans.
Dit vooral uit oogpunt van risicospreiding. Het is echter nog maar de vraag waar de kapitaalstromen naar toe gaan nu de Verenigde Staten langzaam uit het dal klimmen en de Chinese economie vertraagt.