Beleggingsproducten zijn er in vele soorten en maten. Beleggers krijgen soms aanbiedingen die te mooi lijken om waar te zijn of vooral vragen oproepen. Dan biedt de VEB checklist uitkomst.
Deze keer: Van Lanschot Valuta Obligatie
Wat is het en voor wie?
Deze note is gericht op beleggers die het helemaal niet meer zien zitten met de euro. En dat zijn er tegenwoordig veel, moet men bij Van Lanschot gedacht hebben.
De Van Lanschot Valuta Obligatie keert ieder jaar een vaste coupon uit van 2,8 procent. Daarnaast is er een optiecomponent die ervoor zorgt dat de belegger kan profiteren van een waardestijging van een vijftal buitenlandse valuta’s ten opzichte van de euro.
De Valuta Obligatie werd onlangs geïntroduceerd en loopt tot 19 juni 2018. De aflossing is op 100 procent van de nominale waarde, maar dat kan ook meer worden als de euro daalt ten opzichte van een mandje valuta’s.
Dit mandje bestaat uit vijf munten, ieder met een gelijk gewicht van 20 procent: de Zweedse en de Noorse kroon, de Amerikaanse en de Australische dollar en het Britse pond.
Op de startdatum (19 juni 2012) werd gekeken naar de waarde van dit mandje ten opzichte van de euro. Als op de einddatum dit mandje in euro’s meer waard is, krijgen beleggers de hoofdsom terug plus de procentuele koersstijging van het mandje.
Kansen, kosten en risico’s?
Met de Van Lanschot Valuta Obligatie kunnen beleggers dus profiteren van een stijging van deze vijf valuta tegenover de euro. Of van een daling van de euro, dat komt op hetzelfde neer. Nadeel van vijf ‘tegenmunten’ is wel dat een stijging van de ene munt door een daling van een andere munt kan worden opgeheven.
Zo kan het onverhoopt instorten van bijvoorbeeld de Australische economie een valutabeweging opleveren die alle winst met andere valuta teniet doet.
De kosten zijn volgens de brochure 2,25 procent over de gehele looptijd, wat neerkomt op 0,375 per jaar. Het is wel jammer dat deze obligatie geen beursnotering krijgt. Beleggers kopen en verkopen dus altijd aan de bank en zelf limietorders inleggen via een andere bank is dan niet mogelijk.
Deze note is gericht op beleggers die het helemaal niet meer zien zitten met de euro. En dat zijn er tegenwoordig veel, moet men bij Van Lanschot gedacht hebben.
De Van Lanschot Valuta Obligatie keert ieder jaar een vaste coupon uit van 2,8 procent. Daarnaast is er een optiecomponent die ervoor zorgt dat de belegger kan profiteren van een waardestijging van een vijftal buitenlandse valuta’s ten opzichte van de euro.
De Valuta Obligatie werd onlangs geïntroduceerd en loopt tot 19 juni 2018. De aflossing is op 100 procent van de nominale waarde, maar dat kan ook meer worden als de euro daalt ten opzichte van een mandje valuta’s.
Dit mandje bestaat uit vijf munten, ieder met een gelijk gewicht van 20 procent: de Zweedse en de Noorse kroon, de Amerikaanse en de Australische dollar en het Britse pond.
Op de startdatum (19 juni 2012) werd gekeken naar de waarde van dit mandje ten opzichte van de euro. Als op de einddatum dit mandje in euro’s meer waard is, krijgen beleggers de hoofdsom terug plus de procentuele koersstijging van het mandje.
Kansen, kosten en risico’s?
Met de Van Lanschot Valuta Obligatie kunnen beleggers dus profiteren van een stijging van deze vijf valuta tegenover de euro. Of van een daling van de euro, dat komt op hetzelfde neer. Nadeel van vijf ‘tegenmunten’ is wel dat een stijging van de ene munt door een daling van een andere munt kan worden opgeheven.
Zo kan het onverhoopt instorten van bijvoorbeeld de Australische economie een valutabeweging opleveren die alle winst met andere valuta teniet doet.
De kosten zijn volgens de brochure 2,25 procent over de gehele looptijd, wat neerkomt op 0,375 per jaar. Het is wel jammer dat deze obligatie geen beursnotering krijgt. Beleggers kopen en verkopen dus altijd aan de bank en zelf limietorders inleggen via een andere bank is dan niet mogelijk.