Amerikaanse politici kunnen alleen besluiten nemen als er een keiharde deadline ligt, zo blijkt. Een val in het begrotingsravijn is nipt voorkomen, maar de schulden lopen steeds verder uit de hand.
Spannender kunnen ze het niet maken. De Amerikaanse politiek heeft de gehele financiële wereld een extreem spannende kerstperiode bezorgd.
Democraten en Republikeinen hebben van de begrotingsbesprekingen een spelletje ‘chicken run' gemaakt.
Nadat de Senaat instemde met het akkoord tussen het Witte huis en de Republikeinen, gingen de leden van het Huis van Afgevaardigden pas in de nacht van 1 op 2 januari 2013 door de bocht. De Aziatische beurzen waren toen al open.
Daarmee zijn de grootste negatieve effecten van de ‘fiscal cliff' vermeden. Per 1 januari 2013 zouden belastingverlagingen van George Bush uit 2001-2003 aflopen in combinatie met het eindigen van Obama's herstelprogramma alsmede automatische bezuinigingen starten conform de besluiten over het schuldenplafond uit 2011.
Het gaat hier om een bedrag van in totaal 600 miljard dollar. Aanvankelijk allemaal goed voor de staatskas, maar geen goede zaak voor consumentenbestedingen en investeringen. De Verenigde Staten zouden zo goed als zeker weer in recessie zijn geraakt.
Compromis
De Democraten voelen zich de morele winnaar bij deze deal. Belastingverhogingen voor de middenklasse zijn uitgebleven, terwijl de hoogste inkomens juist wel meer belasting gaan betalen.
Dat is een overwinning voor president Obama, die bij de onderhandelingen over het schuldenplafond in 2011 juist veel heeft moeten toegeven op het gebied van bezuinigingen.
Volgende krachtmeting
Hoewel de problemen voor de korte termijn even van de baan zijn met deze deal, geldt dat zeker niet voor de grote achterliggende moeilijkheid: de mega staatsschuld van 16,4 triljard dollar.
De automatische bezuinigingen zijn met twee maanden uitgesteld, maar het schuldenplafond is nog niet verhoogd.
Dat zal voor medio februari moeten gebeuren anders is de Amerikaanse overheid in verzuim en zullen vanaf 1 maart alsnog automatische bezuinigingen gaan lopen.
De Republikeinen hebben Obama al gewaarschuwd dat zij behoorlijk wat bezuinigingen willen afdwingen op onder meer medische zorg in ruil voor verhoging van het schuldenplafond.
Wat dat betreft zijn de messen al weer geslepen en lijkt een herhaling van zetten aanstaande.
De Amerikaanse economie staan nog grote uitdagingen te wachten; de positieve reactie op de financiële markten kan wel eens van korte duur blijken te zijn.
Vorig jaar zomer toen de Amerikaanse overheid door het schuldenplafond stak moest het dit bekopen met een verlaging van de kredietratingverlaging .
Discipline
Structureel gezondere overheidsfinanciën zijn noodzakelijk om de Amerikaanse economie langdurig op het groeipad te houden. Zodra de economie verder aantrekt zal de overheid gedisciplineerd maatregelen moeten treffen.
Met het gevoel van de overwinning in zijn zak liet Obama weten erg open te staan voor een compromis en over het schuldenplafond en ruimte te zien het mes in Medicare te zetten.
Dat is nu makkelijk praten. De recente onderhandelingen hebben het vertrouwen in de Amerikaanse politici in elk geval geen goed gedaan.
Op de hoogte blijven?
Democraten en Republikeinen hebben van de begrotingsbesprekingen een spelletje ‘chicken run' gemaakt.
Nadat de Senaat instemde met het akkoord tussen het Witte huis en de Republikeinen, gingen de leden van het Huis van Afgevaardigden pas in de nacht van 1 op 2 januari 2013 door de bocht. De Aziatische beurzen waren toen al open.
Daarmee zijn de grootste negatieve effecten van de ‘fiscal cliff' vermeden. Per 1 januari 2013 zouden belastingverlagingen van George Bush uit 2001-2003 aflopen in combinatie met het eindigen van Obama's herstelprogramma alsmede automatische bezuinigingen starten conform de besluiten over het schuldenplafond uit 2011.
Het gaat hier om een bedrag van in totaal 600 miljard dollar. Aanvankelijk allemaal goed voor de staatskas, maar geen goede zaak voor consumentenbestedingen en investeringen. De Verenigde Staten zouden zo goed als zeker weer in recessie zijn geraakt.
Compromis
De Democraten voelen zich de morele winnaar bij deze deal. Belastingverhogingen voor de middenklasse zijn uitgebleven, terwijl de hoogste inkomens juist wel meer belasting gaan betalen.
Dat is een overwinning voor president Obama, die bij de onderhandelingen over het schuldenplafond in 2011 juist veel heeft moeten toegeven op het gebied van bezuinigingen.
Volgende krachtmeting
Hoewel de problemen voor de korte termijn even van de baan zijn met deze deal, geldt dat zeker niet voor de grote achterliggende moeilijkheid: de mega staatsschuld van 16,4 triljard dollar.
De automatische bezuinigingen zijn met twee maanden uitgesteld, maar het schuldenplafond is nog niet verhoogd.
Dat zal voor medio februari moeten gebeuren anders is de Amerikaanse overheid in verzuim en zullen vanaf 1 maart alsnog automatische bezuinigingen gaan lopen.
De Republikeinen hebben Obama al gewaarschuwd dat zij behoorlijk wat bezuinigingen willen afdwingen op onder meer medische zorg in ruil voor verhoging van het schuldenplafond.
Wat dat betreft zijn de messen al weer geslepen en lijkt een herhaling van zetten aanstaande.
De Amerikaanse economie staan nog grote uitdagingen te wachten; de positieve reactie op de financiële markten kan wel eens van korte duur blijken te zijn.
Vorig jaar zomer toen de Amerikaanse overheid door het schuldenplafond stak moest het dit bekopen met een verlaging van de kredietratingverlaging .
Discipline
Structureel gezondere overheidsfinanciën zijn noodzakelijk om de Amerikaanse economie langdurig op het groeipad te houden. Zodra de economie verder aantrekt zal de overheid gedisciplineerd maatregelen moeten treffen.
Met het gevoel van de overwinning in zijn zak liet Obama weten erg open te staan voor een compromis en over het schuldenplafond en ruimte te zien het mes in Medicare te zetten.
Dat is nu makkelijk praten. De recente onderhandelingen hebben het vertrouwen in de Amerikaanse politici in elk geval geen goed gedaan.
Op de hoogte blijven?