Het eurogebied lijkt weer even in wat rustiger vaarwater te zijn gekomen. Vooral de dalende perifere rentes helpen mee. Onderliggend zijn de problemen groot, met name in Frankrijk.
Geen rentestappen, maar wel een nieuwe oproep tot politieke daadkracht. Mario Na eerdere verrassingen houdt Mario Draghi het rustig bij zijn eerste rentebesluit van 2013.
Intussen heeft de Europese economie het nog altijd bijzonder zwaar. Hervormingen, bezuinigingen en een bijzonder hoge werkloosheid zullen dit jaar mogelijk voor een lichte krimp zorgen.
Problemen in Frankrijk
In de periferie blijft het voorlopig mager. Onderbelicht blijven de problemen in de tweede economie van het eurogebied, Frankrijk.
Het bedrijfsleven waarschuwt al veel langer voor de situatie in Frankrijk. De Franse arbeider is door het omvangrijke sociale vangnet en de korte werkweek veel te duur, waardoor het land zich al langer uit de markt prijst.
Dit valt onder meer af te lezen uit de Europese handelsbalans, waar Frankrijk een steeds geringer gedeelte van de Europese en mondiale export vertegenwoordigt.
Maakten Franse producten in 1999 nog 7 procent van de mondiale export uit, nu ia dat nog maar 3 procent en daalt gestaag verder.
De Fransen verliezen niet alleen terrein tegen landen uit bijvoorbeeld Azië, maar ook ten opzichte van andere Europese landen. Duitsland exporteert zeven keer zoveel auto's, machines en andere producten naar China dan Frankrijk.
Ook de Franse import daalt, wat wijst op een daling van de eigen bestedingen. Oplopende werkloosheid en verzwakking van de huizenmarkt zijn daarvoor aanleiding.
De laatste jaren is het handelsbalansoverschot omgeslagen in een tekort
Aanslag op bedrijfswinsten
De dure Franse arbeid valt ook af te lezen uit het feit dat bedrijfswinsten in Frankrijk slechts 6,5 procent van het binnenlands product uitmaken, een magere zestig procent van wat gemiddeld is in Europa.
Daarmee beschikken Franse bedrijven over steeds minder middelen om te investeren en mensen aan te nemen.
Hervormingen
Waar de periferie onder druk van de kernlanden werk maakt van hervormingen op de arbeidsmarkt en dienstensector, stokt dit in Frankrijk.
De veel te rigide en dure Franse arbeidsmarkt weerhoudt bedrijven er van mensen aan te nemen. De werkloosheid in Frankrijk ligt boven de 10 procent, tegen 6,9 procent in Duitsland.
Frankrijk kampt met een hoge jeugdwerkloosheid en veel werklozen zitten al langdurig thuis. Daarnaast hebben veel Franse bedrijven te weinig gebruik gemaakt van flexwerkers, waardoor zij in een economische teruggang alleen op en kostbare wijze van hun personeel af kunnen.
Het IMF zit Frankrijk op de huid en maant de Franse regering de begroting via doortastende hervormingen structureel op orde te brengen.
De Franse president François Hollande probeert daadkrachtig op te treden. Hij roept vakbonden en werkgevers op tot een historisch akkoord komen om de economie er weer bovenop te helpen.
Tot op heden is daar maar weinig van terecht gekomen.
Op de hoogte blijven?
Intussen heeft de Europese economie het nog altijd bijzonder zwaar. Hervormingen, bezuinigingen en een bijzonder hoge werkloosheid zullen dit jaar mogelijk voor een lichte krimp zorgen.
Problemen in Frankrijk
In de periferie blijft het voorlopig mager. Onderbelicht blijven de problemen in de tweede economie van het eurogebied, Frankrijk.
Het bedrijfsleven waarschuwt al veel langer voor de situatie in Frankrijk. De Franse arbeider is door het omvangrijke sociale vangnet en de korte werkweek veel te duur, waardoor het land zich al langer uit de markt prijst.
Dit valt onder meer af te lezen uit de Europese handelsbalans, waar Frankrijk een steeds geringer gedeelte van de Europese en mondiale export vertegenwoordigt.
Maakten Franse producten in 1999 nog 7 procent van de mondiale export uit, nu ia dat nog maar 3 procent en daalt gestaag verder.
De Fransen verliezen niet alleen terrein tegen landen uit bijvoorbeeld Azië, maar ook ten opzichte van andere Europese landen. Duitsland exporteert zeven keer zoveel auto's, machines en andere producten naar China dan Frankrijk.
Ook de Franse import daalt, wat wijst op een daling van de eigen bestedingen. Oplopende werkloosheid en verzwakking van de huizenmarkt zijn daarvoor aanleiding.
De laatste jaren is het handelsbalansoverschot omgeslagen in een tekort
Aanslag op bedrijfswinsten
De dure Franse arbeid valt ook af te lezen uit het feit dat bedrijfswinsten in Frankrijk slechts 6,5 procent van het binnenlands product uitmaken, een magere zestig procent van wat gemiddeld is in Europa.
Daarmee beschikken Franse bedrijven over steeds minder middelen om te investeren en mensen aan te nemen.
Hervormingen
Waar de periferie onder druk van de kernlanden werk maakt van hervormingen op de arbeidsmarkt en dienstensector, stokt dit in Frankrijk.
De veel te rigide en dure Franse arbeidsmarkt weerhoudt bedrijven er van mensen aan te nemen. De werkloosheid in Frankrijk ligt boven de 10 procent, tegen 6,9 procent in Duitsland.
Frankrijk kampt met een hoge jeugdwerkloosheid en veel werklozen zitten al langdurig thuis. Daarnaast hebben veel Franse bedrijven te weinig gebruik gemaakt van flexwerkers, waardoor zij in een economische teruggang alleen op en kostbare wijze van hun personeel af kunnen.
Het IMF zit Frankrijk op de huid en maant de Franse regering de begroting via doortastende hervormingen structureel op orde te brengen.
De Franse president François Hollande probeert daadkrachtig op te treden. Hij roept vakbonden en werkgevers op tot een historisch akkoord komen om de economie er weer bovenop te helpen.
Tot op heden is daar maar weinig van terecht gekomen.
Op de hoogte blijven?