Banken blijven hun belangen in zwakke eurolanden afbouwen, maar pensioenfondsen en verzekeraars brengen weer meer geld naar Zuid-Europa. Hopelijk is hun optimisme terecht.
Terwijl de eurocrisis zich ontvouwde hebben Nederlandse financiële instellingen werk gemaakt van het afbouwen van investeringen in zwakke eurolanden.
Maar het luwen van de crisis vorig jaar, was voor pensioenfondsen en in mindere mate verzekeraars reden om weer in te stappen.
Bodem bereikt
De Nederlandsche Bank zet regelmatig op een rij hoeveel geld Nederlandse financiële instellingen hebben uitstaan in een selectie van eurolanden, het VK en de VS.
Portugal, Ierland, Italië, Griekenland en Spanje (de PIIGS), waren aan het eind van het vierde kwartaal van 2012 goed voor 138,9 miljard euro.
Dat is duidelijk minder dan de ruim 180 miljard euro die eind 2010 uitstond in deze landen.
Maar het is wel weer 2 miljard euro meer dan in het derde kwartaal. Medio vorig jaar lijkt dus de bodem te zijn bereikt voor wat betreft de afbouw van de blootstelling aan Zuid-Europa.
Draghi-put
De stijging komt op het conto van institutionele investeerders. Pensioenfondsen breidden hun portefeuille PIIGS-beleggingen met ruim 4 miljard euro uit. Verzekeraars lieten deze beleggingen met ruim 600 miljoen euro groeien.
Volgens DNB is de toename voor een groot deel het gevolg van de aankoop van staatsobligaties, in het bijzonder Italiaans en Spaans papier.
De toegenomen geldstroom richting zuiden lijkt het gevolg van de zogenaamde Draghi-put. Mario Draghi, de president van de Europese Centrale Bank, maakte afgelopen zomer een voorlopig einde aan de onrust rond de euro door duidelijk te maken dat de ECB eurolanden in de problemen te hulp zal schieten met onbeperkte steunaankopen.
Na deze mededeling keerde de rust op de financiële markten terug. De koers van Zuid-Europees staatspapier herstelde en de aandelenbeurzen begonnen aan een opmars. Blijkbaar zagen Nederlandse institutionele investeerders hierin reden om rechtsomkeert te maken.
Banken niet
Nederlandse banken zagen die reden echter niet. Die zijn doorgegaan met de afbouw van hun blootstelling op Zuid-Europa. Eind 2011 hadden banken nog 105 miljard euro uitstaan in de PIIGS, aan het eind van de vorige zomer was dat gedaald tot bijna 91 miljard euro.
En in de meest recente cijfers is het verder afgenomen tot bijna 88 miljard euro.
Het lijkt erop dat de ECB grote Nederlandse investeerders het vertrouwen heeft gegeven dat de eurocrisis ten einde is, ondanks de aanhoudende stroom van slechte cijfers over de economie in de eurozone naar buiten en heeft de ‘redding' van Cyprus nieuwe twijfel gezaaid over de aanpak van de crisis.
Het valt niet te hopen dat pensioenfondsen en verzekeraars te vroeg op hun schreden zijn teruggekeerd.
Maar het luwen van de crisis vorig jaar, was voor pensioenfondsen en in mindere mate verzekeraars reden om weer in te stappen.
Bodem bereikt
De Nederlandsche Bank zet regelmatig op een rij hoeveel geld Nederlandse financiële instellingen hebben uitstaan in een selectie van eurolanden, het VK en de VS.
| Geld in PIIGS (miljard euro) | Banken | Verzekeraars | Pensioenfondsen | Totaal |
| KW4 2011 | 105 | 8 | 29 | 142 |
| KW3 2012 | 91 | 11 | 35 | 137 |
| KW4 2012 | 88 | 11 | 40 | 139 |
Portugal, Ierland, Italië, Griekenland en Spanje (de PIIGS), waren aan het eind van het vierde kwartaal van 2012 goed voor 138,9 miljard euro.
Dat is duidelijk minder dan de ruim 180 miljard euro die eind 2010 uitstond in deze landen.
Maar het is wel weer 2 miljard euro meer dan in het derde kwartaal. Medio vorig jaar lijkt dus de bodem te zijn bereikt voor wat betreft de afbouw van de blootstelling aan Zuid-Europa.
Draghi-put
De stijging komt op het conto van institutionele investeerders. Pensioenfondsen breidden hun portefeuille PIIGS-beleggingen met ruim 4 miljard euro uit. Verzekeraars lieten deze beleggingen met ruim 600 miljoen euro groeien.
Volgens DNB is de toename voor een groot deel het gevolg van de aankoop van staatsobligaties, in het bijzonder Italiaans en Spaans papier.
De toegenomen geldstroom richting zuiden lijkt het gevolg van de zogenaamde Draghi-put. Mario Draghi, de president van de Europese Centrale Bank, maakte afgelopen zomer een voorlopig einde aan de onrust rond de euro door duidelijk te maken dat de ECB eurolanden in de problemen te hulp zal schieten met onbeperkte steunaankopen.
Na deze mededeling keerde de rust op de financiële markten terug. De koers van Zuid-Europees staatspapier herstelde en de aandelenbeurzen begonnen aan een opmars. Blijkbaar zagen Nederlandse institutionele investeerders hierin reden om rechtsomkeert te maken.
Banken niet
Nederlandse banken zagen die reden echter niet. Die zijn doorgegaan met de afbouw van hun blootstelling op Zuid-Europa. Eind 2011 hadden banken nog 105 miljard euro uitstaan in de PIIGS, aan het eind van de vorige zomer was dat gedaald tot bijna 91 miljard euro.
En in de meest recente cijfers is het verder afgenomen tot bijna 88 miljard euro.
Het lijkt erop dat de ECB grote Nederlandse investeerders het vertrouwen heeft gegeven dat de eurocrisis ten einde is, ondanks de aanhoudende stroom van slechte cijfers over de economie in de eurozone naar buiten en heeft de ‘redding' van Cyprus nieuwe twijfel gezaaid over de aanpak van de crisis.
Het valt niet te hopen dat pensioenfondsen en verzekeraars te vroeg op hun schreden zijn teruggekeerd.