Meevallende cijfers over de Chinese economie zijn de laatste dagen op de financiële markten opgepikt als een reden voor optimisme. De meeste seinen voor de Chinese economie staan echter nog gewoon op rood.
Volgens de Chinese douane is de export in juli met 5,1 procent gegroeid ten opzichte van juli vorig jaar.
De import groeide zelfs met dubbele cijfers (10,9 procent). Vooral de groei van de invoer van grondstoffen, olie en ijzererts, voedde het optimisme.
Enkele dagen eerder werd bekend dat de inkoopmanagersindex van de bank HSBC voor de Chinese dienstensector in juli stabiel is gebleven en wees op groei van de sector. Dit was een onverwachte meevaller die ook al leidde tot een positief sentiment onder beleggers.
Deze lijken zich vast te klampen aan elk teken dat de Chinese economie stabiliseert. De grote angst is dat de groei van de Chinese economie niet zal stabiliseren op een lager niveau, maar afstevent op een echte recessie.
Toch is het te vroeg om te juichen.
Vijf redenen waarom het nog geen tijd is om opgelucht adem te halen in de blijde wetenschap dat het wel losloopt in China.
1. Tal van signalen wijzen de andere kant op
De recente positieve cijfers staan tegenover veel slechte cijfers in de voorgaande maanden. De inkoopmanagersindex van HSBC voor de productiesector wees vorige week op krimp.
De Chinese overheid leek vorige maand bij monde van premier Li Keqiang ook zijn groeidoelstelling van 7,5 procent bij te stellen naar 7 procent.
Overigens was de exportgroei volgens persbureau Reuters in de maanden mei, juni en juli bij elkaar genomen het traagst sinds het najaar van 2009. Zo goed gaat het dus ook niet met de handel.
2. De overheid stimuleert, maar dat heeft waarschijnlijk geen effect
Eind vorige maand maakte de Chinese overheid plannen bekend voor een klein stimuleringsprogramma om de economie een impuls te geven.
De belastingen voor kleine ondernemingen worden afgeschaft, banken worden aangemoedigd om meer te lenen aan exporterende bedrijven en er wordt meer geld vrijgemaakt voor de bouw van spoorwegen.
In het kort komt het er dus op neer dat de kredietkraan weer open gaat. Volgens economen heeft dit echter geen zin omdat extra krediet amper nog leidt tot extra economische groei.
3. De schuldenberg wordt niet aangepakt
Als oorzaak van de groeivertraging in China wordt alom de schuldexplosie van de afgelopen jaren gezien. Na de financiële crisis van 2008 is de kredietverlening keihard gegroeid. Dit leidde tot een voortgaande economische expansie.
De grens lijkt echter bereikt. Het IMF waarschuwde vorige maand dat China structurele hervormingen van onder meer de financiële sector moet doorvoeren. Het is de vraag of dit gaat gebeuren en een kredietcrisis voorkomen kan worden.
4. Chinese beurzen lopen niet vooruit op herstel
Op de aandelenmarkten in China zelf is de afgelopen tijd niet vooruitgelopen op een terugkeer van de goede tijden. De beurs van Shanghai staat ten opzichte van het begin van het jaar bijna 8 procent in de min en zweeft al maanden rond het laagste niveau in vier jaar tijd.
De beurs van Shenzen heeft het dit jaar met een plus van 14 procent beter gedaan, maar staat nog steeds ver af van recente pieken. Ter vergelijking, de Dow-Jonesindex in New York is sinds begin dit jaar ruim 20 procent gestegen en bereikte onlangs de hoogste stand ooit.
5. Chinese cijfers zijn onbetrouwbaar
De macrocijfers die de Chinese overheid publiceert worden alom als onbetrouwbaar gezien. De verdenking is dat de Chinese autoriteiten op grote schaal cijfers manipuleren.
Dat zou betekenen dat de economische werkelijkheid in China veel slechter is dan de officiële cijfers suggereren en er allang sprake is van economische krimp.
De import groeide zelfs met dubbele cijfers (10,9 procent). Vooral de groei van de invoer van grondstoffen, olie en ijzererts, voedde het optimisme.
Enkele dagen eerder werd bekend dat de inkoopmanagersindex van de bank HSBC voor de Chinese dienstensector in juli stabiel is gebleven en wees op groei van de sector. Dit was een onverwachte meevaller die ook al leidde tot een positief sentiment onder beleggers.
Deze lijken zich vast te klampen aan elk teken dat de Chinese economie stabiliseert. De grote angst is dat de groei van de Chinese economie niet zal stabiliseren op een lager niveau, maar afstevent op een echte recessie.
Toch is het te vroeg om te juichen.
Vijf redenen waarom het nog geen tijd is om opgelucht adem te halen in de blijde wetenschap dat het wel losloopt in China.
1. Tal van signalen wijzen de andere kant op
De recente positieve cijfers staan tegenover veel slechte cijfers in de voorgaande maanden. De inkoopmanagersindex van HSBC voor de productiesector wees vorige week op krimp.
De Chinese overheid leek vorige maand bij monde van premier Li Keqiang ook zijn groeidoelstelling van 7,5 procent bij te stellen naar 7 procent.
Overigens was de exportgroei volgens persbureau Reuters in de maanden mei, juni en juli bij elkaar genomen het traagst sinds het najaar van 2009. Zo goed gaat het dus ook niet met de handel.
2. De overheid stimuleert, maar dat heeft waarschijnlijk geen effect
Eind vorige maand maakte de Chinese overheid plannen bekend voor een klein stimuleringsprogramma om de economie een impuls te geven.
De belastingen voor kleine ondernemingen worden afgeschaft, banken worden aangemoedigd om meer te lenen aan exporterende bedrijven en er wordt meer geld vrijgemaakt voor de bouw van spoorwegen.
In het kort komt het er dus op neer dat de kredietkraan weer open gaat. Volgens economen heeft dit echter geen zin omdat extra krediet amper nog leidt tot extra economische groei.
3. De schuldenberg wordt niet aangepakt
Als oorzaak van de groeivertraging in China wordt alom de schuldexplosie van de afgelopen jaren gezien. Na de financiële crisis van 2008 is de kredietverlening keihard gegroeid. Dit leidde tot een voortgaande economische expansie.
De grens lijkt echter bereikt. Het IMF waarschuwde vorige maand dat China structurele hervormingen van onder meer de financiële sector moet doorvoeren. Het is de vraag of dit gaat gebeuren en een kredietcrisis voorkomen kan worden.
4. Chinese beurzen lopen niet vooruit op herstel
Op de aandelenmarkten in China zelf is de afgelopen tijd niet vooruitgelopen op een terugkeer van de goede tijden. De beurs van Shanghai staat ten opzichte van het begin van het jaar bijna 8 procent in de min en zweeft al maanden rond het laagste niveau in vier jaar tijd.
De beurs van Shenzen heeft het dit jaar met een plus van 14 procent beter gedaan, maar staat nog steeds ver af van recente pieken. Ter vergelijking, de Dow-Jonesindex in New York is sinds begin dit jaar ruim 20 procent gestegen en bereikte onlangs de hoogste stand ooit.
5. Chinese cijfers zijn onbetrouwbaar
De macrocijfers die de Chinese overheid publiceert worden alom als onbetrouwbaar gezien. De verdenking is dat de Chinese autoriteiten op grote schaal cijfers manipuleren.
Dat zou betekenen dat de economische werkelijkheid in China veel slechter is dan de officiële cijfers suggereren en er allang sprake is van economische krimp.