De Nederlandse staat blijft bezig met beursplannen voor ABN Amro. Maar is de bank er zelf wel klaar voor?
Accounting- en advieskantoor PWC zette in 2010 in een brochure zes criteria op een rij waaraan bedrijven moeten voldoen willen ze met succes een beursnotering krijgen.
Hoe scoort ABN Amro op deze criteria?
1. Een positieve trend in de financiële prestaties
Kort na de nationalisatie van de bank werd al gezegd dat ABN eerst een paar jaar goede cijfers zou moeten laten zien voor het naar de beurs kon.
In 2010 werden voor het laatst rode cijfers geschreven, in 2011 werd winst gedraaid en in 2012 was sprake van winstgroei. Inmiddels heeft de nieuwe recessie roet in het eten gegooid. ABN Amro moet hierdoor veel meer voorzieningen nemen voor kredietverliezen.
De winst exclusief eenmalige posten lag over de eerste jaarhelft ruim een derde lager dan in 2012. Geen serie van drie goede jaren dus.
2. Gunstige financiële vooruitzichten
De resultaten van de bank zijn in grote mate afhankelijk van de ontwikkeling van de Nederlandse economie. Er zijn berichten dat de bodem is bereikt, maar de voorspellingen voor de komende jaren zijn zeker niet florissant.
Daar komt bij dat de verdiencapaciteit van banken aan alle kanten onder vuur ligt. De geleidelijke invoering van nieuwe kapitaaleisen heeft een grote impact. Daarnaast laat de overheid ook niet na om de banken aan alle kanten heffingen en belastingen op te leggen.
3. Aantrekkelijke producten en diensten met bij voorkeur een competitief voordeel en een grote markt
ABN Amro verkoopt diensten waar iedereen dagelijks gebruik van maakt. Het heeft daarmee in ieder geval een grote markt om af te grazen. Maar wat doet ABN anders dan ING en Rabobank? Hoe onderscheidt de bank zich?
De Nederlandse grootbanken zijn eigenlijk een pot nat. ABN heeft dus wel een grote markt voor diensten waar niemand omheen kan, maar zeker geen unieke marktpositie.
4. Een ervaren management team
Ervaring genoeg in de top van de bank. Alleen is het de vraag of het de juiste ervaring is. In NRC Handelsblad spraken ABN-medewerkers vorig weekend uit dat de grote politieke ervaring van bestuursvoorzitter Gerrit Zalm eerder een last dan een voordeel is.
Volgens PwC is het verstandig een financiële topman te hebben die eerder een beursgang heeft meegemaakt. De nieuwe cfo, Kees van Dijkhuizen, is afkomstig van NIBC.
Bij deze bank is wel vaak gepraat over een beursgang, alleen het is er nooit van gekomen. Tot 2005 was Van Dijkhuizen overigens, net als zijn baas, ambtenaar.
5. Een goed doordachte en gerichte strategie
ABN Amro is onder Zalm vooral bezig geweest met het integreren van ABN Amro en Fortis Bank Nederland. Het was consolideren en reorganiseren.
Over de strategie is vorig jaar ook nagedacht. Deze laat zich samenvatten in een focus op een sterke thuismarkt en selectieve groei in het buitenland. Maar zoals eerder al opgemerkt is niet precies duidelijk wat ABN Amro dan onderscheidt van de directe concurrentie.
6. Sterke governance
ABN Amro was beursgenoteerd voor het in 2008 werd overgenomen. Binnen de bank is dus ruim voldoende kennis over de regelgeving die bij een beursnotering hoort.
De bank is daarnaast flink afgeslankt. Bijna alle internationale activiteiten zijn naar RBS en Santander gegaan. Dat maakt dat de kans op ongelukken bij vestigingen over de grens een stuk minder groot is dan zeven jaar geleden.
Al met al zijn bij vijf van de zes punten van PwC kanttekeningen te plaatsen. Het zou daarom wellicht beter zijn om onder een nieuwe top nog een paar jaar te sleutelen aan een nieuwe strategie en in een beter economisch klimaat beter beslagen ten ijs te komen.
De toekomst van de bank ligt echter in handen van Den Haag en daar prevaleert uiteindelijk de politieke realiteit.
Hoe scoort ABN Amro op deze criteria?
1. Een positieve trend in de financiële prestaties
Kort na de nationalisatie van de bank werd al gezegd dat ABN eerst een paar jaar goede cijfers zou moeten laten zien voor het naar de beurs kon.
In 2010 werden voor het laatst rode cijfers geschreven, in 2011 werd winst gedraaid en in 2012 was sprake van winstgroei. Inmiddels heeft de nieuwe recessie roet in het eten gegooid. ABN Amro moet hierdoor veel meer voorzieningen nemen voor kredietverliezen.
De winst exclusief eenmalige posten lag over de eerste jaarhelft ruim een derde lager dan in 2012. Geen serie van drie goede jaren dus.
2. Gunstige financiële vooruitzichten
De resultaten van de bank zijn in grote mate afhankelijk van de ontwikkeling van de Nederlandse economie. Er zijn berichten dat de bodem is bereikt, maar de voorspellingen voor de komende jaren zijn zeker niet florissant.
Daar komt bij dat de verdiencapaciteit van banken aan alle kanten onder vuur ligt. De geleidelijke invoering van nieuwe kapitaaleisen heeft een grote impact. Daarnaast laat de overheid ook niet na om de banken aan alle kanten heffingen en belastingen op te leggen.
3. Aantrekkelijke producten en diensten met bij voorkeur een competitief voordeel en een grote markt
ABN Amro verkoopt diensten waar iedereen dagelijks gebruik van maakt. Het heeft daarmee in ieder geval een grote markt om af te grazen. Maar wat doet ABN anders dan ING en Rabobank? Hoe onderscheidt de bank zich?
De Nederlandse grootbanken zijn eigenlijk een pot nat. ABN heeft dus wel een grote markt voor diensten waar niemand omheen kan, maar zeker geen unieke marktpositie.
4. Een ervaren management team
Ervaring genoeg in de top van de bank. Alleen is het de vraag of het de juiste ervaring is. In NRC Handelsblad spraken ABN-medewerkers vorig weekend uit dat de grote politieke ervaring van bestuursvoorzitter Gerrit Zalm eerder een last dan een voordeel is.
Volgens PwC is het verstandig een financiële topman te hebben die eerder een beursgang heeft meegemaakt. De nieuwe cfo, Kees van Dijkhuizen, is afkomstig van NIBC.
Bij deze bank is wel vaak gepraat over een beursgang, alleen het is er nooit van gekomen. Tot 2005 was Van Dijkhuizen overigens, net als zijn baas, ambtenaar.
5. Een goed doordachte en gerichte strategie
ABN Amro is onder Zalm vooral bezig geweest met het integreren van ABN Amro en Fortis Bank Nederland. Het was consolideren en reorganiseren.
Over de strategie is vorig jaar ook nagedacht. Deze laat zich samenvatten in een focus op een sterke thuismarkt en selectieve groei in het buitenland. Maar zoals eerder al opgemerkt is niet precies duidelijk wat ABN Amro dan onderscheidt van de directe concurrentie.
6. Sterke governance
ABN Amro was beursgenoteerd voor het in 2008 werd overgenomen. Binnen de bank is dus ruim voldoende kennis over de regelgeving die bij een beursnotering hoort.
De bank is daarnaast flink afgeslankt. Bijna alle internationale activiteiten zijn naar RBS en Santander gegaan. Dat maakt dat de kans op ongelukken bij vestigingen over de grens een stuk minder groot is dan zeven jaar geleden.
Al met al zijn bij vijf van de zes punten van PwC kanttekeningen te plaatsen. Het zou daarom wellicht beter zijn om onder een nieuwe top nog een paar jaar te sleutelen aan een nieuwe strategie en in een beter economisch klimaat beter beslagen ten ijs te komen.
De toekomst van de bank ligt echter in handen van Den Haag en daar prevaleert uiteindelijk de politieke realiteit.