Aandelenbeurzen zitten dit jaar weer in de lift, tenminste die in ontwikkelde markten. In opkomende markten zorgden lokale valuta’s voor mindere tijden.
In mei hebben veel beurzen in opkomende markten als Brazilië en India de weg naar beneden gevonden. Dit in combinatie met zwakkere valuta’s in die landen zorgden voor flinke (papieren) verliezen bij euro- en dollarbeleggers, aangezien deze munten juist meer waard werden.
De angst dat de Amerikanen minder gaan stimuleren door de obligatieterugkoopprogramma’s (stapsgewijs) terug te draaien, zorgde met name voor de druk op valuta’s uit opkomende markten.
Verliezers zijn onder meer de Indiase roepia en de Turkse lira, die sinds mei dit jaar respectievelijk 17 en 12 procent in waarde daalde ten opzichte van de euro. Eind augustus waren die minnen nog 26 en 16 procent.
Dit zijn landen die meer importeren dan ze exporteren en dus kwetsbaar zijn omdat ze investeringen in buitenlandse valuta’s nodig hebben om dit gat te financieren.
Stroom naar de VS
Dat landen nog altijd sterk met elkaar verweven zijn blijkt uit het effect dat de goede macro-economische cijfers in de VS hebben op opkomende markten. De angst voor het einde van de stimuleringsmaatregelen heeft zelfs een groter nadelig effect gehad op aandelen en obligaties uit opkomende markten dan in de VS.
Er zijn analisten die voorzichtig een vergelijking trekken met de Aziëcrisis eind jaren 90, toen kapitaal terugvloeide naar met name de VS door oplopende rentes.
Maar zo’n vaart zal het ditmaal waarschijnlijk niet lopen. Toentertijd waren de munten vaak gekoppeld aan de dollar. Dat systeem brak toen, en dat komt per definitie harder aan dan wanneer er vrije wisselkoersen zijn, zoals vandaag de dag. Landen hebben hierdoor meer bewegingsruimte.
Daarnaast is destijds de bankensector opgeschoond, waardoor banken in veel Aziatische landen er beter voor staan dan ruim anderhalf decennium geleden.
Koopjes?
Hoewel de meeste beurzen (en hun valuta) in september weer de weg omhoog hebben gevonden, zijn veel papieren verliezen in 2013 nog niet goedgemaakt (zie tabel).
Tabel: Rendementen 2013
Door de effecten van valuta zitten beleggers met een dilemma. Veel buitenlandse beurzen lijken per saldo goedkoop, bijvoorbeeld kijkend naar de koers-winstverhouding. Zo betalen beleggers voor een breed gespreide opkomende markten index, de MSCI Emerging Market index, 10 keer de door analisten verwachte winst van 2014.
Ter vergelijking: de verhouding ligt voor de Amerikaanse hoofdindex S&P 500 op bijna 14 en in Europa (Stoxx 600) op iets meer dan 12,5.
Maar beleggers moeten zich niet alleen afvragen of aandelenmarkten goedkoop zijn, de richting van lokale valuta is even belangrijk. Als de munten eind augustus inderdaad de bodem hebben bereikt, dan zou dat gunstig zijn.
De angst dat de Amerikanen minder gaan stimuleren door de obligatieterugkoopprogramma’s (stapsgewijs) terug te draaien, zorgde met name voor de druk op valuta’s uit opkomende markten.
Verliezers zijn onder meer de Indiase roepia en de Turkse lira, die sinds mei dit jaar respectievelijk 17 en 12 procent in waarde daalde ten opzichte van de euro. Eind augustus waren die minnen nog 26 en 16 procent.
Dit zijn landen die meer importeren dan ze exporteren en dus kwetsbaar zijn omdat ze investeringen in buitenlandse valuta’s nodig hebben om dit gat te financieren.
Stroom naar de VS
Dat landen nog altijd sterk met elkaar verweven zijn blijkt uit het effect dat de goede macro-economische cijfers in de VS hebben op opkomende markten. De angst voor het einde van de stimuleringsmaatregelen heeft zelfs een groter nadelig effect gehad op aandelen en obligaties uit opkomende markten dan in de VS.
Er zijn analisten die voorzichtig een vergelijking trekken met de Aziëcrisis eind jaren 90, toen kapitaal terugvloeide naar met name de VS door oplopende rentes.
Maar zo’n vaart zal het ditmaal waarschijnlijk niet lopen. Toentertijd waren de munten vaak gekoppeld aan de dollar. Dat systeem brak toen, en dat komt per definitie harder aan dan wanneer er vrije wisselkoersen zijn, zoals vandaag de dag. Landen hebben hierdoor meer bewegingsruimte.
Daarnaast is destijds de bankensector opgeschoond, waardoor banken in veel Aziatische landen er beter voor staan dan ruim anderhalf decennium geleden.
Koopjes?
Hoewel de meeste beurzen (en hun valuta) in september weer de weg omhoog hebben gevonden, zijn veel papieren verliezen in 2013 nog niet goedgemaakt (zie tabel).
Tabel: Rendementen 2013
| Lokale munt | Euro | |
| Brazilië | -12% | -21% |
| India | -1% | -14% |
| Indonesië | 5% | -10% |
| Mexico | -6% | -8% |
| Argentinië | 58% | 33% |
Door de effecten van valuta zitten beleggers met een dilemma. Veel buitenlandse beurzen lijken per saldo goedkoop, bijvoorbeeld kijkend naar de koers-winstverhouding. Zo betalen beleggers voor een breed gespreide opkomende markten index, de MSCI Emerging Market index, 10 keer de door analisten verwachte winst van 2014.
Ter vergelijking: de verhouding ligt voor de Amerikaanse hoofdindex S&P 500 op bijna 14 en in Europa (Stoxx 600) op iets meer dan 12,5.
Maar beleggers moeten zich niet alleen afvragen of aandelenmarkten goedkoop zijn, de richting van lokale valuta is even belangrijk. Als de munten eind augustus inderdaad de bodem hebben bereikt, dan zou dat gunstig zijn.
| Kader-Geen last van valutaschommelingen |
| Eén oplossing voor beleggers die geen last willen hebben van een schommelende buitenlandse valuta is het aankopen van een tracker of beleggingsfonds die de blootstelling naar buitenlandse valuta’s waarin zij beleggen afdekt naar de euro. De casus Japan laat het voordeel hiervan zien. Zo biedt iShares voor beleggers die in Japan willen beleggen een yen en een euro-hedged variant aan op de Japanse beurs. In 2013 daalde de yen flink ten opzichte van de euro waardoor de afgedekte variant het met 36 procent koersrendement 15 procentpunt beter deed dan de yen variant. |