Beleggingsfondsen zouden vanaf januari een stuk goedkoper moeten worden. Maar nu al blijkt dat veel fondsaanbieders de kosten van hun beleggingsfondsen minder verlagen dan verwacht zou mogen worden.
Banken, adviseurs en vermogensbeheerders mogen vanaf volgend jaar geen geld meer ontvangen van fondsaanbieders.
Nu ontvangen zij nog zogenaamde distributievergoedingen of kickbacks omdat ze fondsen aan hun klanten verkopen. De fondsaanbieders verwerkten die vergoedingen weer in de kosten van de fondsen.
Beleggingsfondsen waren daardoor veel duurder dan noodzakelijk. Alleen viel dat niet zo op, want in tegenstelling tot advies en beheer ontvangt de klant van een beleggingsfonds geen nota waarop de kosten expliciet staan vermeld.
Aan die praktijk komt op korte termijn een einde. Beleggingsfondsen zouden ongeveer met de helft goedkoper moeten worden, want zoveel bedroeg de distributievergoeding.
Mogelijkheid pakken
Naar nu blijkt uit gegevens van de Rabobank verlaagt een grote hoeveelheid fondsaanbieders de kosten van hun beleggingsfondsen minder dan verwacht zou mogen worden.
In principe is de som eenvoudig, namelijk de oude management fee min de distributievergoeding is de nieuwe management fee.
Bij populaire fondshuizen als Aberdeen en Blackrock komen de nieuwe kosten in een aantal gevallen 0,2 tot 0,3 procentpunt boven het te verwachten niveau liggen. Omdat het hier jaarlijkse kosten betreft kan dat op termijn forse impact hebben op het rendement dat beleggers ontvangen op hun belegging.
Daarnaast zijn er veel fondsaanbieders die de kosten eveneens hoger uit laten vallen, maar in een kleinere orde van grote.
De Noorse fondsaanbieder Skagen maakt het wel heel bont. De huidige kostenstructuur van het Skagen Global fonds bestaat, volgens de gegevens van de Rabobank, uit 1 procent vaste kosten en een prestatievergoeding van tien procent, terwijl aan distributievergoeding 0,75 procent wordt uitgekeerd.
In de nieuwe situatie zouden de te verwachten vaste kosten uitkomen op 0,25 procent. Maar niets is minder waar, want Skagen heeft deze vastgesteld op 0,8 procent. Wat dus feitelijk neerkomt op een verhoging van de kosten met 0,55 procentpunt.
Volgens een woordvoerder van Skagen ligt de zaak genuanceerder. Rabobank was voor Skagen de eerste distributiepartner in Nederland en ontving de bank daarom een uitzonderlijk hoge distributievergoeding.
Andere distributiepartners ontvangen volgens Skagen een aanmerkelijk lager percentage. Hoeveel dat daadwerkelijk is kon hij niet zeggen.
Rotte appels vissen
Het lijkt er op dat een aantal partijen gebruik maken van het provisieverbod om de eigen inkomsten te verhogen.
Het zou niet de eerste keer zijn dat de financiële industrie voor het eigen gewin gaat en wijzigingen die bedoeld zijn om de positie van beleggers te verbeteren gebruiken om er zelf beter uit te springen.
Daarom biedt de lijst van de Rabobank een mooie inkijk in de beleggingswereld zoals die er vanaf 2014 uitziet. Beleggers kunnen eenvoudig de rotte appels eruit vissen.
Nu ontvangen zij nog zogenaamde distributievergoedingen of kickbacks omdat ze fondsen aan hun klanten verkopen. De fondsaanbieders verwerkten die vergoedingen weer in de kosten van de fondsen.
Beleggingsfondsen waren daardoor veel duurder dan noodzakelijk. Alleen viel dat niet zo op, want in tegenstelling tot advies en beheer ontvangt de klant van een beleggingsfonds geen nota waarop de kosten expliciet staan vermeld.
Aan die praktijk komt op korte termijn een einde. Beleggingsfondsen zouden ongeveer met de helft goedkoper moeten worden, want zoveel bedroeg de distributievergoeding.
Mogelijkheid pakken
Naar nu blijkt uit gegevens van de Rabobank verlaagt een grote hoeveelheid fondsaanbieders de kosten van hun beleggingsfondsen minder dan verwacht zou mogen worden.
In principe is de som eenvoudig, namelijk de oude management fee min de distributievergoeding is de nieuwe management fee.
Bij populaire fondshuizen als Aberdeen en Blackrock komen de nieuwe kosten in een aantal gevallen 0,2 tot 0,3 procentpunt boven het te verwachten niveau liggen. Omdat het hier jaarlijkse kosten betreft kan dat op termijn forse impact hebben op het rendement dat beleggers ontvangen op hun belegging.
Daarnaast zijn er veel fondsaanbieders die de kosten eveneens hoger uit laten vallen, maar in een kleinere orde van grote.
De Noorse fondsaanbieder Skagen maakt het wel heel bont. De huidige kostenstructuur van het Skagen Global fonds bestaat, volgens de gegevens van de Rabobank, uit 1 procent vaste kosten en een prestatievergoeding van tien procent, terwijl aan distributievergoeding 0,75 procent wordt uitgekeerd.
In de nieuwe situatie zouden de te verwachten vaste kosten uitkomen op 0,25 procent. Maar niets is minder waar, want Skagen heeft deze vastgesteld op 0,8 procent. Wat dus feitelijk neerkomt op een verhoging van de kosten met 0,55 procentpunt.
Volgens een woordvoerder van Skagen ligt de zaak genuanceerder. Rabobank was voor Skagen de eerste distributiepartner in Nederland en ontving de bank daarom een uitzonderlijk hoge distributievergoeding.
Andere distributiepartners ontvangen volgens Skagen een aanmerkelijk lager percentage. Hoeveel dat daadwerkelijk is kon hij niet zeggen.
Rotte appels vissen
Het lijkt er op dat een aantal partijen gebruik maken van het provisieverbod om de eigen inkomsten te verhogen.
Het zou niet de eerste keer zijn dat de financiële industrie voor het eigen gewin gaat en wijzigingen die bedoeld zijn om de positie van beleggers te verbeteren gebruiken om er zelf beter uit te springen.
Daarom biedt de lijst van de Rabobank een mooie inkijk in de beleggingswereld zoals die er vanaf 2014 uitziet. Beleggers kunnen eenvoudig de rotte appels eruit vissen.