Drie grote namen delen dit jaar de belangrijkste prijs in de economie. Robert Shiller, Eugene Fama en Lars Peter Hansen winnen de Nobelprijs in de economie voor ieder hun eigen onderzoek naar aandelenkoersen.
Vorig jaar waren het ook louter Amerikanen die in de prijzen vielen.
Alvin Roth en Lloyd Shapley kregen de Nobelprijs toen onder meer voor hun onderzoek naar de relatie tussen werknemers en werkgevers op de arbeidsmarkt.
Nou ja, de Nobelprijs, het is officieel de Prijs van de Zweedse Rijksbank voor economie, want Alfred Nobel liet slechts vijf prijzen achter: scheikunde, natuurkunde, literatuur, vrede en medicijnen.
Fama en Shiller
Opvallend is dat juist Eugene Fama en Robert Shiller de prijs dit jaar delen. In 1970 publiceerde Fama, die hoogleraar is in Chicago, over hoe efficiënt de aandelenmarkten wel niet zijn. Alle beschikbare informatie zit al in de koers, is de gedachtegang.
Shiller staat wat dat betreft diametraal tegenover, de onderzoeker van Yale liet zien dat markten juist enorm inefficiënt kunnen zijn. Beleggers gingen niet voor niks de mist in met de internetbubbel eind jaren negentig en de huizenzeepbel het vorige decennium.
Invloedrijk onderzoek
Het werk van beide economen heeft hoe dan ook de financiële wereld enorm beïnvloed.
Fama stond met zijn onderzoek aan de wieg van de introductie van etf’s, de passieve beleggingsfondsen die een index als de S&P 500 volgen. Inherent aan de efficiënte mark hypothese is namelijk dat het voor beleggers weinig zin heeft om van de markt af te wijken en je het beste de markt maar kunt volgen.
Shiller heeft beleggers een enorme dienst bewezen in zijn onderzoek naar bubbels. Hij voorspelde als een van de weinigen zowel de internet- als de huizenbubbel.
Een belangrijke maatstaf die Shiller ontwikkelde is de Shiller koers-winstverhouding (Shiller P/E). De maatstaf deelt de beurskoers door het gemiddelde van de voor inflatie gecorrigeerde winsten van de afgelopen tien jaar.
Hiermee kan een belegger afleiden of een aandelenmarkt als de S&P 500 historisch goedkoop of duur is.
De derde winnaar, Lars Peter Hansen (Chicago), is minder bekend bij het grote publiek, maar de van huis uit wiskundige ontwikkelde een statistische methode voor het testen van (aandelen) prijzen.
50 jaar wachten
Wie er nog meer genomineerd waren voor de hoogste prijs in de economie weten we pas over 50 jaar. Pas dan maakt het comité bekend wie de genomineerden waren.
Enkele namen die in de media werden genoemd waren die van Sir Tony Atkinson en Angus Deaton voor hun onderzoek naar inkomensongelijkheid, een gebied dat steeds relevanter is geworden de afgelopen jaren.
Fama en Shiller werden overigens ook genoemd, maar dat was niks nieuws; zij staan al jaren op allerhande lijstjes.
November 2012 zei Shiller nog in een dat hij zich ondanks de jaarlijkse geruchten niet bezighoudt met het winnen van de Nobelprijs. “Ik probeer er niet te veel over na te denken en mij vooral bezig te houden met lesgeven en onderzoek, maar je weet nooit wat de toekomst brengt.”
Voor onderzoek en lesgeven heeft Shiller nu alle tijd, want de prijs pakt het Nobelcomité hem niet meer af.
Alvin Roth en Lloyd Shapley kregen de Nobelprijs toen onder meer voor hun onderzoek naar de relatie tussen werknemers en werkgevers op de arbeidsmarkt.
Nou ja, de Nobelprijs, het is officieel de Prijs van de Zweedse Rijksbank voor economie, want Alfred Nobel liet slechts vijf prijzen achter: scheikunde, natuurkunde, literatuur, vrede en medicijnen.
Fama en Shiller
Opvallend is dat juist Eugene Fama en Robert Shiller de prijs dit jaar delen. In 1970 publiceerde Fama, die hoogleraar is in Chicago, over hoe efficiënt de aandelenmarkten wel niet zijn. Alle beschikbare informatie zit al in de koers, is de gedachtegang.
Shiller staat wat dat betreft diametraal tegenover, de onderzoeker van Yale liet zien dat markten juist enorm inefficiënt kunnen zijn. Beleggers gingen niet voor niks de mist in met de internetbubbel eind jaren negentig en de huizenzeepbel het vorige decennium.
Invloedrijk onderzoek
Het werk van beide economen heeft hoe dan ook de financiële wereld enorm beïnvloed.
Fama stond met zijn onderzoek aan de wieg van de introductie van etf’s, de passieve beleggingsfondsen die een index als de S&P 500 volgen. Inherent aan de efficiënte mark hypothese is namelijk dat het voor beleggers weinig zin heeft om van de markt af te wijken en je het beste de markt maar kunt volgen.
Shiller heeft beleggers een enorme dienst bewezen in zijn onderzoek naar bubbels. Hij voorspelde als een van de weinigen zowel de internet- als de huizenbubbel.
Een belangrijke maatstaf die Shiller ontwikkelde is de Shiller koers-winstverhouding (Shiller P/E). De maatstaf deelt de beurskoers door het gemiddelde van de voor inflatie gecorrigeerde winsten van de afgelopen tien jaar.
Hiermee kan een belegger afleiden of een aandelenmarkt als de S&P 500 historisch goedkoop of duur is.
De derde winnaar, Lars Peter Hansen (Chicago), is minder bekend bij het grote publiek, maar de van huis uit wiskundige ontwikkelde een statistische methode voor het testen van (aandelen) prijzen.
50 jaar wachten
Wie er nog meer genomineerd waren voor de hoogste prijs in de economie weten we pas over 50 jaar. Pas dan maakt het comité bekend wie de genomineerden waren.
Enkele namen die in de media werden genoemd waren die van Sir Tony Atkinson en Angus Deaton voor hun onderzoek naar inkomensongelijkheid, een gebied dat steeds relevanter is geworden de afgelopen jaren.
Fama en Shiller werden overigens ook genoemd, maar dat was niks nieuws; zij staan al jaren op allerhande lijstjes.
November 2012 zei Shiller nog in een dat hij zich ondanks de jaarlijkse geruchten niet bezighoudt met het winnen van de Nobelprijs. “Ik probeer er niet te veel over na te denken en mij vooral bezig te houden met lesgeven en onderzoek, maar je weet nooit wat de toekomst brengt.”
Voor onderzoek en lesgeven heeft Shiller nu alle tijd, want de prijs pakt het Nobelcomité hem niet meer af.