De hoofdgraadmeters van de beurzen zitten vol met multinationals. Het zou in theorie dus niet uit moeten maken waar geld wordt belegd. De koersontwikkeling van de verschillende beurzen laat echter zien dat geografische spreiding toch zinvol is.
De beurzen op het Europese vasteland lopen flink uit de pas ten opzichte van elkaar. De Duitse DAX-index zet record op record neer. Maandag was het .
Ondertussen zitten Nederlandse beleggers al een tijdje te wachten op een stijging van de AEX-index tot boven de 400 punten.
Als deze mijlpaal uiteindelijk wordt bereikt is de AEX nog heel ver verwijderd van de recordstand uit het internettijdperk.
De vergelijking
De AEX is niet de enige achterblijver. Ook de Franse CAC40 presteert stukken minder dan de DAX.
Helemaal eerlijk is de vergelijking niet, omdat bij de berekening van de DAX niet wordt gecorrigeerd voor dividenduitkeringen. Dividenden worden bij de berekening virtueel geherinvesteerd. Dit leidt tot een hogere indexstand.
Maar ook als dit effect buiten beschouwing wordt gelaten, zijn de prestaties van de Duitse index bovenmaats.
Een voor de hand liggende verklaring is dat de Duitse economie goed draait.
Maar het punt van de hoofdgraadmeters is nou juist dat ze bestaan uit multinationals die hun geld over de hele wereld verdienen. Slechts een klein deel van de omzet komt uit de oorspronkelijke thuismarkt.
Duitse multinationals presteren desondanks beter dan hun Nederlandse tegenhangers. Tenminste wat betreft de koersontwikkeling.
Om dit te laten zien zetten we vergelijkbare Nederlandse en Duitse concerns op een rij. Deze bedrijven kijken ook naar elkaar wat betreft hun beursprestaties.
Verklaring
Door de bank genomen presteren aandelen in Duitse multinationals dus beter dan die van Nederlandse tegenhangers. Hoe kan dat?
Een mogelijke verklaring is dat het deel van de omzet dat deze bedrijven uit hun thuisbasis halen toch nog net groot genoeg is om impact te hebben.
Een andere mogelijkheid is dat beleggerssentiment in of over een bepaalde markt een rol speelt. Een slechte economie leidt tot een slecht beursklimaat.
Hoe dan ook laat dit zien dat het ook voor de belegger die zich puur richt op multinationals zinvol kan zijn te kijken wat de thuisbasis is van de bedrijven waar hij zijn geld in steekt.
Enige mate van spreiding over verschillende aandelenmarkten lijkt dan zinvol.
Ondertussen zitten Nederlandse beleggers al een tijdje te wachten op een stijging van de AEX-index tot boven de 400 punten.
Als deze mijlpaal uiteindelijk wordt bereikt is de AEX nog heel ver verwijderd van de recordstand uit het internettijdperk.
De vergelijking
De AEX is niet de enige achterblijver. Ook de Franse CAC40 presteert stukken minder dan de DAX.
Helemaal eerlijk is de vergelijking niet, omdat bij de berekening van de DAX niet wordt gecorrigeerd voor dividenduitkeringen. Dividenden worden bij de berekening virtueel geherinvesteerd. Dit leidt tot een hogere indexstand.
| Bedrijf | Koers laatste 5 jaar |
| BASF | 207% |
| DSM | 195% |
| Bayer | 140% |
| AkzoNobel | 101% |
| Allianz | 140% |
| Aegon | 78% |
| Munchener RE | 53% |
| Siemens | 135% |
| Philips | 93% |
| Lufthansa | 46% |
| Air France-KLM | -26% |
Een voor de hand liggende verklaring is dat de Duitse economie goed draait.
Maar het punt van de hoofdgraadmeters is nou juist dat ze bestaan uit multinationals die hun geld over de hele wereld verdienen. Slechts een klein deel van de omzet komt uit de oorspronkelijke thuismarkt.
Duitse multinationals presteren desondanks beter dan hun Nederlandse tegenhangers. Tenminste wat betreft de koersontwikkeling.
Om dit te laten zien zetten we vergelijkbare Nederlandse en Duitse concerns op een rij. Deze bedrijven kijken ook naar elkaar wat betreft hun beursprestaties.
Verklaring
Door de bank genomen presteren aandelen in Duitse multinationals dus beter dan die van Nederlandse tegenhangers. Hoe kan dat?
Een mogelijke verklaring is dat het deel van de omzet dat deze bedrijven uit hun thuisbasis halen toch nog net groot genoeg is om impact te hebben.
Een andere mogelijkheid is dat beleggerssentiment in of over een bepaalde markt een rol speelt. Een slechte economie leidt tot een slecht beursklimaat.
Hoe dan ook laat dit zien dat het ook voor de belegger die zich puur richt op multinationals zinvol kan zijn te kijken wat de thuisbasis is van de bedrijven waar hij zijn geld in steekt.
Enige mate van spreiding over verschillende aandelenmarkten lijkt dan zinvol.