Na een winstwaarschuwing blijven aandelen van de onderneming een jaar lang uit de gratie. Maar daarna is het tijd om te kopen.
Dat blijkt uit onderzoek van de VEB naar de koersreacties op alle winstwaarschuwingen van Nederlandse beursfondsen tussen 1999 en 2011.
De zwaarste klap krijgen beleggers meteen na de winstwaarschuwing te verwerken.
Aandelen zakken in een eerste reactie gemiddeld met 9,5 procent ten opzichte van de markt.
Dat percentage betreft het zogeheten abnormale rendement, het rendement van het aandeel gecorrigeerd voor marktfluctuaties en het risico van het aandeel.
Maar daarmee is het leed nog niet geleden. Ook op de langere termijn blijft het aandeel onder druk staan.
In de drie maanden na een winstwaarschuwing verliezen de aandelen die een winstwaarschuwing gaven gemiddeld nog eens ruim 7 procent.
In de maanden daarna blijft het aandeel kwakkelen, waardoor het verlies een jaar na de winstwaarschuwing ongeveer 8 procent bedraagt.
Opluchting
Uiteindelijk komt een einde aan die negatieve rendementen. Een belegger die een jaar na de winstwaarschuwing de murw gebeukte aandelen oppikt en de stukken 12 maanden vasthield, behaalde gemiddeld een rendement van 14,5 procent.
De uitkomsten laten zien dat een beleggingsstrategie waarin aandelen direct na een winstwaarschuwing worden verkocht "short" gaan, maar na een jaar weer worden aangekocht, voor een fors rendement kan zorgen.
Tussen de oren
Het vette rendement van een betrekkelijk eenvoudige winstwaarschuwingstrategie is een doorn in het oog voor aanhangers van de zogeheten efficiënte markt theorie. Eugene Fama, één van de drie economen die recent de Nobelprijs kreeg, is zo'n aanhanger.
Volgens Fama zou de pijn van een winstwaarschuwing in één keer in de koers moeten worden verwerkt, geen na-ijleffect en een fors koersherstel dus.
Een andere groep, waaronder Yale-econoom Robert Shiller die ondanks andere opvattingen over de economie ook de Nobelprijs in ontvangst nam, neemt langzaam afscheid van het idee dat markten efficiënt zijn. Deze school constateert dat beleggers informatie op een irrationele manier verwerken, vanwege zogeheten psychologische "biasses".
De economen Barbaris, Shleifer en Vishny hebben twee menselijke trekjes in een model opgenomen dat probeert om bijvoorbeeld koerseffecten na een winstwaarschuwing te verklaren.
De economen veronderstellen in hun model dat beleggers conservatief zijn ("conservative bias"), en dat zij de neiging hebben de meest recente informatie zwaar te wegen en te extrapoleren naar de toekomst (representatative bias).
Het model werkt ongeveer zo bij een winstwaarschuwing. Na een winstalarm weigeren conservatieve beleggers te geloven dat het echt zo slecht gaat met de onderneming als de winstwaarschuwing doet vermoeden, met als gevolg dat zij minder stukken verkopen dan een rationele belegger zou doen.
Maar naar mate beleggers doorkrijgen dat de onderneming er echt niet goed voor staat, komt de representative bias langzaam naar boven. Als gevolg extrapoleren beleggers de korte termijnproblemen de verre toekomst in, en nemen zij afscheid van hun aandelen, met koersdruk tot gevolg.
Als de onderneming weer (structurele) verbetering laat zien vliegt de koers weer omhoog.
Handelsregels
Handelsregels
James Montier, hoofdstrateeg van vermogensbeheerder GMO, ziet de koerseffecten in de praktijk ook voorkomen en committeert zich vooraf aan rationale handelsregels - verkopen na een winstwaarschuwing, maar na een jaar terugkopen - in de wetenschap dat hij moeite heeft om in "the heat of the moment" (vlak na een winstwaarschuwing dus) het hoofd koel te houden en rationeel te blijven.
"Hoewel het uitschakelen van de vrije wil vaak gezien wordt als gevaarlijk, is het de makkelijkste manier om te voorkomen dat emoties rationale beslissingen in de weg staan", aldus Montier.
De zwaarste klap krijgen beleggers meteen na de winstwaarschuwing te verwerken.
Aandelen zakken in een eerste reactie gemiddeld met 9,5 procent ten opzichte van de markt.
Dat percentage betreft het zogeheten abnormale rendement, het rendement van het aandeel gecorrigeerd voor marktfluctuaties en het risico van het aandeel.
Maar daarmee is het leed nog niet geleden. Ook op de langere termijn blijft het aandeel onder druk staan.
In de drie maanden na een winstwaarschuwing verliezen de aandelen die een winstwaarschuwing gaven gemiddeld nog eens ruim 7 procent.
In de maanden daarna blijft het aandeel kwakkelen, waardoor het verlies een jaar na de winstwaarschuwing ongeveer 8 procent bedraagt.
Opluchting
Uiteindelijk komt een einde aan die negatieve rendementen. Een belegger die een jaar na de winstwaarschuwing de murw gebeukte aandelen oppikt en de stukken 12 maanden vasthield, behaalde gemiddeld een rendement van 14,5 procent.
De uitkomsten laten zien dat een beleggingsstrategie waarin aandelen direct na een winstwaarschuwing worden verkocht "short" gaan, maar na een jaar weer worden aangekocht, voor een fors rendement kan zorgen.
Tussen de oren
Het vette rendement van een betrekkelijk eenvoudige winstwaarschuwingstrategie is een doorn in het oog voor aanhangers van de zogeheten efficiënte markt theorie. Eugene Fama, één van de drie economen die recent de Nobelprijs kreeg, is zo'n aanhanger.
Volgens Fama zou de pijn van een winstwaarschuwing in één keer in de koers moeten worden verwerkt, geen na-ijleffect en een fors koersherstel dus.
Een andere groep, waaronder Yale-econoom Robert Shiller die ondanks andere opvattingen over de economie ook de Nobelprijs in ontvangst nam, neemt langzaam afscheid van het idee dat markten efficiënt zijn. Deze school constateert dat beleggers informatie op een irrationele manier verwerken, vanwege zogeheten psychologische "biasses".
De economen Barbaris, Shleifer en Vishny hebben twee menselijke trekjes in een model opgenomen dat probeert om bijvoorbeeld koerseffecten na een winstwaarschuwing te verklaren.
De economen veronderstellen in hun model dat beleggers conservatief zijn ("conservative bias"), en dat zij de neiging hebben de meest recente informatie zwaar te wegen en te extrapoleren naar de toekomst (representatative bias).
Het model werkt ongeveer zo bij een winstwaarschuwing. Na een winstalarm weigeren conservatieve beleggers te geloven dat het echt zo slecht gaat met de onderneming als de winstwaarschuwing doet vermoeden, met als gevolg dat zij minder stukken verkopen dan een rationele belegger zou doen.
Maar naar mate beleggers doorkrijgen dat de onderneming er echt niet goed voor staat, komt de representative bias langzaam naar boven. Als gevolg extrapoleren beleggers de korte termijnproblemen de verre toekomst in, en nemen zij afscheid van hun aandelen, met koersdruk tot gevolg.
Als de onderneming weer (structurele) verbetering laat zien vliegt de koers weer omhoog.
Handelsregels
Handelsregels
James Montier, hoofdstrateeg van vermogensbeheerder GMO, ziet de koerseffecten in de praktijk ook voorkomen en committeert zich vooraf aan rationale handelsregels - verkopen na een winstwaarschuwing, maar na een jaar terugkopen - in de wetenschap dat hij moeite heeft om in "the heat of the moment" (vlak na een winstwaarschuwing dus) het hoofd koel te houden en rationeel te blijven.
"Hoewel het uitschakelen van de vrije wil vaak gezien wordt als gevaarlijk, is het de makkelijkste manier om te voorkomen dat emoties rationale beslissingen in de weg staan", aldus Montier.
| HET EFFECT IN 2 GRAFIEKEN: BITTERZOET |
| |
| Gemiddeld op basis van 108 eerste winstwaarschuwingen (1999-2001) |