Ophef over beloningen draait doorgaans om betalingen aan bestuurders. Maar nu liggen ook stijgende salarissen van commissarissen onder vuur. AkzoNobels Antony Burgmans wordt de best betaalde toezichthouder in Nederland.
Vanaf de aandeelhoudersvergadering van AkzoNobel zal Antony Burgmans pas als president-commissaris van het concern gaan fungeren, maar nu al staat hij vol in de schijnwerpers.
Aanleiding is de aanzienlijke beloning die van de oud-Unilever-topman de best betaalde commissaris van een Nederlands beursfonds maakt.
Burgmans zal voor zijn diensten als controleur en adviseur van het Akzo-bestuur een bedrag van 165 duizend euro ontvangen, beduidend meer dan zijn voorganger Karel Vuursteen.
Volgens AkzoNobel is die sprong redelijk vanwege "de toegenomen verantwoordelijkheden en taken van de rvc en de inflatie". Het bedrijf wijst er op dat de commissarisvergoeding voor het laatst is gewijzigd in 2006 en voor alleen voor de president-commissaris nog in 2008.
Met "toegenomen verantwoordelijkheden" heeft Burgmans bij AkzoNobel al eerder te maken gehad.
In de periode dat ceo Büchner in 2012 enkele maanden buitenspel stond kroop hij in zijn rol van commissaris al dichter naar financieel directeur Keith Nichols toe om het wegvallen van de topman enigszins te compenseren.
Belangrijk
Maar ook zonder afwezige topman zou de toezichtfunctie veeleisender zijn geworden. Met dat argument schermen commissarissen in ieder geval bij het sleutelen aan hun eigen vergoedingen.
Daar zit enige ratio achter. Een commissaris heeft een belangrijke rol bij een beursgenoteerde onderneming. Hij houdt bestuurders een spiegel voor, behoedt hen voor tunnelvisie, stelt kritische vragen en is proactief.
Verder vertrouwt hij niet blindelings op informatie verkregen van bestuurders, is niet bang om nee te zeggen en behoedt bestuurders (vooral de ceo) voor megalomanie.
Tegelijkertijd is het oppassen dat de verhoging van commissarisbeloningen niet escaleert zoals eerder gebeurde bij bestuurders.
Een ander argument voor hogere beloning - moeilijk om talent aan te trekken - lijkt in ieder geval niet erg reëel. Er is genoeg talent te vinden maar dan buiten de gebaande paden die normaal gebruikt wordt om commissarissen te vinden. Diversiteit in plaats van steeds dezelfde gezichten zou zelfs verfrissend kunnen werken.
AkzoNobel is niet het enige bedrijf dat de vergoeding voor commissarissen opschaalt. Meer bedrijven menen hogere beloningen te moeten aanbieden om geschikte kandidaten aan te kunnen trekken.
Vorige maand loodste Ahold een voorstel door de jaarvergadering. President-commissaris Jan Hommen krijgt in plaats van 85 duizend euro voortaan een basistoelage van 95 duizend euro.
Installatiebedrijf Imtech maakte vorig jaar oktober al een inhaalslag. President-commissaris Cees van Lede had geconstateerd dat de honorering bij Imtech was achtergebleven vergeleken met andere concerns.
Bij technologiebedrijf ASML plussen commissaris vanaf dit jaar ook. In Veldhoven krijgt de hoogste toezichthouder 35 procent opslag en jaarlijks 95 duizend euro overgemaakt.
Aanleiding is de aanzienlijke beloning die van de oud-Unilever-topman de best betaalde commissaris van een Nederlands beursfonds maakt.
Burgmans zal voor zijn diensten als controleur en adviseur van het Akzo-bestuur een bedrag van 165 duizend euro ontvangen, beduidend meer dan zijn voorganger Karel Vuursteen.
Volgens AkzoNobel is die sprong redelijk vanwege "de toegenomen verantwoordelijkheden en taken van de rvc en de inflatie". Het bedrijf wijst er op dat de commissarisvergoeding voor het laatst is gewijzigd in 2006 en voor alleen voor de president-commissaris nog in 2008.
Met "toegenomen verantwoordelijkheden" heeft Burgmans bij AkzoNobel al eerder te maken gehad.
In de periode dat ceo Büchner in 2012 enkele maanden buitenspel stond kroop hij in zijn rol van commissaris al dichter naar financieel directeur Keith Nichols toe om het wegvallen van de topman enigszins te compenseren.
Belangrijk
Maar ook zonder afwezige topman zou de toezichtfunctie veeleisender zijn geworden. Met dat argument schermen commissarissen in ieder geval bij het sleutelen aan hun eigen vergoedingen.
Daar zit enige ratio achter. Een commissaris heeft een belangrijke rol bij een beursgenoteerde onderneming. Hij houdt bestuurders een spiegel voor, behoedt hen voor tunnelvisie, stelt kritische vragen en is proactief.
Verder vertrouwt hij niet blindelings op informatie verkregen van bestuurders, is niet bang om nee te zeggen en behoedt bestuurders (vooral de ceo) voor megalomanie.
Tegelijkertijd is het oppassen dat de verhoging van commissarisbeloningen niet escaleert zoals eerder gebeurde bij bestuurders.
Een ander argument voor hogere beloning - moeilijk om talent aan te trekken - lijkt in ieder geval niet erg reëel. Er is genoeg talent te vinden maar dan buiten de gebaande paden die normaal gebruikt wordt om commissarissen te vinden. Diversiteit in plaats van steeds dezelfde gezichten zou zelfs verfrissend kunnen werken.
AkzoNobel is niet het enige bedrijf dat de vergoeding voor commissarissen opschaalt. Meer bedrijven menen hogere beloningen te moeten aanbieden om geschikte kandidaten aan te kunnen trekken.
Vorige maand loodste Ahold een voorstel door de jaarvergadering. President-commissaris Jan Hommen krijgt in plaats van 85 duizend euro voortaan een basistoelage van 95 duizend euro.
Installatiebedrijf Imtech maakte vorig jaar oktober al een inhaalslag. President-commissaris Cees van Lede had geconstateerd dat de honorering bij Imtech was achtergebleven vergeleken met andere concerns.
Bij technologiebedrijf ASML plussen commissaris vanaf dit jaar ook. In Veldhoven krijgt de hoogste toezichthouder 35 procent opslag en jaarlijks 95 duizend euro overgemaakt.