Europese leiders zetten graag het beeld neer dat de overheidsfinanciën ook in Zuid-Europa op orde komen. De werkelijkheid is wat minder rooskleurig. Achter de cijfers van de licht teruglopende tekorten, gaat de schuldopbouw gewoon door.
De Nederlandse minister van Financiën Jeroen Dijsselbloem het vorige week nog tijdens een lezing.
"De overheidsfinanciën staan er van noord tot zuid al veel beter voor."
Er valt over te twisten wat ‘er beter voorstaan' precies betekent. Wat het in Zuid-Europa in ieder geval niet betekent is dat er minder schuld wordt uitgegeven.
Afgaande op hebben Zuid-Europese ambtenaren die verantwoordelijk zijn voor de schulduitgifte overuren gedraaid in de eerste vijf maanden van het jaar.
Dealogic meldde dinsdag dat de uitgifte van schuldpapier door zwakke eurolanden met 18 procent is gestegen ten opzichte van 2013 tot bijna 230 miljard euro. Dit was het grootste volume in deze periode sinds het uitbreken van de eurocrisis.
Nou hoeft een sterke toename van schulduitgifte niet per se te wijzen op ontspoord leengedrag van de overheid. Het kan ook een teken zijn dat overheden inspelen op gunstige marktomstandigheden (lage rentestanden) en snel veel schuld uitgeven.
Spanje en Italië lijken dit allebei te doen. Beide landen zijn verder gevorderd richting hun leendoelen voor 2014 dan ze vorig jaar waren.
Niet op orde
Maar die leendoelen zelf maken duidelijk dat er geen sprake is van echt orde op zaken stellen. Italië wil dit jaar 470 miljard euro lenen, tegen 415 miljard euro in 2013. Het oorspronkelijke doel was overigens 450 miljard, maar dat is recent verhoogd om onbetaalde rekeningen van de staat te voldoen.
Spanje wil dit jaar 242 miljard euro lenen. Dat is een doel dat vergelijkbaar is met dat van voorgaande jaren.
Voor zover er dus sprake is van verbetering van de Zuid-Europese overheidsfinanciën, is dat niet te zien op de obligatiemarkten. De enige verbetering tekent zich af in de begrotingstekorten.
Het Spaanse begrotingstekort zal dit jaar met ongeveer 5 procent naar verwachting ongeveer de helft zijn van het tekort in 2012. Het Italiaanse tekort verbetert naar verwachting van 3 procent in 2012 en 2013 naar 2,6 procent.
Begrotingstekorten vertellen dus niet het hele verhaal. Achter deze veel aangehaalde cijfers gaat een werkelijkheid van nog steeds hard oplopende schuldenbergen schuil. Pas als daar een kentering te zien is, kan echt gesproken worden van verbetering van de overheidsfinanciën.
"De overheidsfinanciën staan er van noord tot zuid al veel beter voor."
Er valt over te twisten wat ‘er beter voorstaan' precies betekent. Wat het in Zuid-Europa in ieder geval niet betekent is dat er minder schuld wordt uitgegeven.
Afgaande op hebben Zuid-Europese ambtenaren die verantwoordelijk zijn voor de schulduitgifte overuren gedraaid in de eerste vijf maanden van het jaar.
Dealogic meldde dinsdag dat de uitgifte van schuldpapier door zwakke eurolanden met 18 procent is gestegen ten opzichte van 2013 tot bijna 230 miljard euro. Dit was het grootste volume in deze periode sinds het uitbreken van de eurocrisis.
Nou hoeft een sterke toename van schulduitgifte niet per se te wijzen op ontspoord leengedrag van de overheid. Het kan ook een teken zijn dat overheden inspelen op gunstige marktomstandigheden (lage rentestanden) en snel veel schuld uitgeven.
Spanje en Italië lijken dit allebei te doen. Beide landen zijn verder gevorderd richting hun leendoelen voor 2014 dan ze vorig jaar waren.
Niet op orde
Maar die leendoelen zelf maken duidelijk dat er geen sprake is van echt orde op zaken stellen. Italië wil dit jaar 470 miljard euro lenen, tegen 415 miljard euro in 2013. Het oorspronkelijke doel was overigens 450 miljard, maar dat is recent verhoogd om onbetaalde rekeningen van de staat te voldoen.
Spanje wil dit jaar 242 miljard euro lenen. Dat is een doel dat vergelijkbaar is met dat van voorgaande jaren.
Voor zover er dus sprake is van verbetering van de Zuid-Europese overheidsfinanciën, is dat niet te zien op de obligatiemarkten. De enige verbetering tekent zich af in de begrotingstekorten.
Het Spaanse begrotingstekort zal dit jaar met ongeveer 5 procent naar verwachting ongeveer de helft zijn van het tekort in 2012. Het Italiaanse tekort verbetert naar verwachting van 3 procent in 2012 en 2013 naar 2,6 procent.
Begrotingstekorten vertellen dus niet het hele verhaal. Achter deze veel aangehaalde cijfers gaat een werkelijkheid van nog steeds hard oplopende schuldenbergen schuil. Pas als daar een kentering te zien is, kan echt gesproken worden van verbetering van de overheidsfinanciën.