Sinds de financiële crisis is het dividendrendement in Europa hoger dan de rente op staatsobligaties. Dit is een historisch atypische situatie, die vooral laat zien wat een vreemde tijd het is voor financiële markten.
Het dividendseizoen is in volle gang. De meeste Nederlandse beursgenoteerde bedrijven keren dit jaar flink meer dividend uit dan vorig jaar. Het dividendrendement van de AEX is op dit moment circa 3,5 procent.
De rente op Nederlandse tienjaars staatsobligaties staat op dit moment rond de 0,2 procent. Aandeelhouders krijgen dus 3,2 procentpunt meer uitgekeerd dan obligatiehouders.
In het perspectief van de afgelopen halve eeuw is dit een atypische situatie. De decennia voor de financiële crisis was het dividendrendement structureel lager dan de rente. In andere Europese aandelenmarkten is iets soortgelijks te zien.
Voor de Verenigde Staten ligt het iets anders. Daar is het dividendrendement de afgelopen jaren steeds alleen korte periodes hoger geweest dan de rente. Het dividendrendement op bedrijven in de S&P 500 is dit moment iets boven de 2 procent, tegen 1,8 procent rendement op tienjaars staatsobligaties.
De vraag is wat dit betekent voor aandelenbeleggers? Een eenvoudige uitleg is dat aandelen te goedkoop zijn, obligaties te duur, of allebei. Toen het dividendrendement in de VS vorig jaar boven de tienjaarsrente uit steeg, was dit voor sommige bankanalisten dan ook reden om een aandelenstijging te voorspellen.
Dit heeft niet zo uitgepakt. Ten opzichte van dat moment staat de Amerikaanse beurs min of meer vlak. In de tussentijd kregen beleggers wel twee periodes van fikse dalingen voor de kiezen, die dan wel weer werden gevolgd door herstel.
De andere verklaring, obligaties zijn te duur en de rente is te laag, lijkt plausibeler gezien de historisch lage rentestanden. Er zal op een gegeven moment een einde komen aan de periode van rentedalingen. DNB-president Klaas Knot waarschuwde er onlangs nog voor dat huizenkopers er niet vanuit moeten gaan dat de rente altijd zo laag zal blijven.
Het is echter de vraag of het kantelpunt snel gaat komen. Na de grote depressie in de VS was het dividendrendement ook lange tijd hoger dan de tienjaarsrente. Deze situatie duurde bijna dertig jaar. Mogelijk is dit dus een soort situatie die hoort bij de nasleep van een omvangrijke crisis.
Het resultaat voor langetermijnbeleggers is in ieder geval dat zij voor stabiele inkomensstromen nu beter af zijn met aandelen dan met obligaties. De geschiedenis laat zien dat dit waarschijnlijk nog wel even zo zal blijven.