VEB.net maakt gebruik van cookies om het gebruiksgemak van de website te verbeteren. 

'Wat de gek er voor geeft' is het gevleugelde gezegde op de beurs. Beleggen is tenslotte een zaak van vertrouwen. Uiteindelijk maakt iedere belegger een inschatting van de toekomst van een beursfonds.

Maar wat als een fonds alleen nog een beursnotering heeft zonder operationele activiteiten en de toekomstplannen bovendien weinig concreet zijn?

Een rationele belegger zou niet bereid zijn veel meer te betalen dan de intrinsieke waarde voor één aandeel, oftewel het cashgeld op de balans gedeeld door het aantal uitstaande aandelen.  

Toch bestaat aan de Amsterdamse beurs een beurshuls zonder activiteiten waarvan de aandelenkoers tot een factor acht keer hoger ligt dan de intrinsieke waarde, Inverko. Het is met afstand de grootste investering van MountainShield, het inmiddels één jaar oude beleggingsfonds van de 28-jarige Selwyn Duijvestijn.

Aan het einde van 2016 bestond ruim 13 procent van de portefeuille van MountainShield uit aandelen Inverko. Saillant detail daarbij: de ceo van Inverko is eveneens Selwyn Duijvestijn.

 

Lege huls

Om te zien hoe het bedrijf van topman Duijvestijn, Inverko, ervoor heeft gezorgd dat MountainShield, het beleggingsfonds van diezelfde Duijvestijn, forse winsten heeft bezorgd is het noodzakelijk terug in de tijd te gaan.

Inverko mag een onbekende naam zijn voor veel beleggers, de beursnotering waarop het bedrijf drijft heeft een lange, weinig glorieuze historie. Eerder waren in dezelfde beurshuls bedrijven als Vivenda, RT Company en Newconomy actief, waarvan de laatste mede werd opgericht door de bekende opiniepeiler Maurice de Hond. Alle drie de bedrijven gingen failliet en hetzelfde lot lijkt Inverko te wachten, een recyclingbedrijf, als het in augustus 2016 uitstel van betaling moet aanvragen.

Op dat moment kwam Duijvestijn in beeld. Hij hielp mee om de beursnotering Inverko schoon te vegen, onder meer door twee resterende activiteiten te verkopen. Tijdens een speciaal belegde aandeelhoudersvergadering werden de statuten van Inverko dusdanig gewijzigd dat het mogelijk werd om nieuwe aandelen uit te geven.

 

Drukpers

Van die mogelijkheid werd gretig gebruik gemaakt. De eerste die nieuwe aandelen mocht afnemen van de vennootschap zonder activiteiten was Martijn Kok, een bekende belegger die zich in het verleden op internetfora roerde onder de naam “Hercules”. Kok is een bekende van Duijvestijn. Samen waren ze bijvoorbeeld actief op Marktgevoel.nl, een website over beleggen, die inmiddels volledig eigendom is van  Duijvestijn.

Kok ontving 3,5 miljoen aandelen Inverko. Eén miljoen stuks kreeg hij ter aflossing van leningen die hij had uitstaan bij Inverko. Voor de overige 2,5 miljoen aandelen betaalde Kok een dubbeltje per stuk. Dat is veel lager dan de beurskoers van circa 70 cent waarop het weinig verhandelde aandeel Inverko noteert. Toch heeft de enorme korting, waartegen Kok kocht nauwelijks invloed op de beurskoers van Inverko. Deels is dat te verklaren doordat het weinig verhandelde beursfonds zonder activiteiten een speelbal van speculanten is geworden. Bovendien heeft Kok ‘speciale’ aandelen gekregen, die niet beursgenoteerd zijn en waarvan is afgesproken dat ze een jaar lang niet van eigenaar mogen wisselen.

Na Kok was Duijvestijn aan de beurt. Via zijn beleggingsfonds kocht hij onderhands 2,5 miljoen aandelen Inverko voor 20 cent per stuk. Ook dat is fors minder dan de geldende beurskoers van 75 cent. Op het moment dat de aandelen Inverko in november 2016 werden ingebracht in het beleggingsfonds MountainShield van Duijvestijn, stegen de aandelen in één keer explosief in waarde. De boekhoudregels die MountainShield hanteert laten toe dat de belangen in beursgenoteerde bedrijven tegen de beurskoers gewaardeerd kunnen worden.

 

Glimmend

Aan tafel bij Harry Mens glimt Selwyn Duijvestijn van trots. “Zijn” beleggingsfonds MountainShield heeft in 2016, het jaar van de oprichting, dubbel zo goed gepresteerd als vooraf gedacht. Via zogenoemde long-short-strategieën waarvan het fonds zich bedient, had Duijvestijn gehoopt een rendement van netto 10 procent per jaar te behalen, maar aan het einde van het jaar bleek het beleggingsgeld in het fonds liefst 22,94 procent meer waard te zijn.

In de studio van televisieprogramma Business Class, tegenover Harry Mens, weet de jonge fondsmanager wel waaraan die buitengewone resultaten te danken zijn. “De grote klapper komt eigenlijk door de volatiliteit van markten. Trump heeft de hele beurs en de hele economie weer in beweging gezet en het fonds profiteert van dit soort scherpe bewegingen.”

November, de maand van de Amerikaanse verkiezingen, was met afstand de beste maand voor MountainShield met een rendement van meer dan 13 procent. Maar anders dan Duijvestijn verkondigt is het overgrote deel van het behaalde maandrendement niet te danken aan de verrassende verkiezing van Amerikaanse president, maar aan het onbeduidende Nederlandse beursfonds Inverko. Of beter gezegd: de beursnotering van Inverko, want meer dan een zak geld is het niet.

 

Forse koersstijgingen

De inbreng van aandelen Inverko is met afstand de grootste klapper die MountainShield heeft gemaakt. Vanaf dat moment is het rendement van MountainShield gevoelig voor bewegingen van het aandeel Inverko en deze koersgrillen zijn met relatief weinig geld te verwezenlijken, vanwege het beperkte aantal vrij verhandelbare aandelen. Negentig procent van de uitstaande aandelen Inverko is in handen van een klein kringetje insiders, waardoor op sommige dagen slechts enkele tientjes nodig zijn om de koers in beweging te krijgen. MountainShield, Martijn Kok en Simon Jost, die laatste is op dit moment de enige commissaris van Inverko, bezitten volgens de meest recente AFM-melding respectievelijk 40,55 procent, 45,17 procent en 4,86 procent van de aandelen.

Koersstijgingen van Inverko komen bijzonder gelegen voor beleggingsfonds MountainShield als deze aan het einde van de maand plaatsvinden. De slotkoers van de laatste handelsdag van de maand wordt gebruikt om het (maand)rendement te becijferen.

In dit licht is de koersstijging van Inverko op 30 november van 15 procent tot 0,69 euro vermeldenswaardig. Die dag verwisselden 2300 aandelen van eigenaar tegen 0,69 euro (dagomzet: 1587 euro).

Precies een maand later – 30 december, de laatste handelsdag van het jaar – vloog de koers van Inverko met 10 procent omhoog tot 0,74 euro per aandeel. De handelsomzet bedroeg die dag slechts 144,30 euro – 195 aandelen maal 0,74 euro per aandeel.

De koersstijgingen van 10 en 15 procent behoren tot de top 3 grootste dagkoersstijgingen van het aandeel Inverko tussen 1 november 2016 en 30 januari 2017.

Overigens, als de winst uit de Inverko-transactie uit het jaarrendement van circa 23 procent wordt gefilterd, dan resteert een rendement van ruim 10 procent. Hiermee voldoet Duijvestijn voor zover kan worden vastgesteld nog steeds aan zijn eigen rendementsdoelstelling voor het fonds.

 

Risico’s

De mensen achter Inverko en MountainShield hebben de waarde van het belang in Inverko in eerste instantie dus weten op te hogen. Wie de aanzet heeft gegeven tot andere tussentijdse koerspieken van het aandeel Inverko is op basis van publieke gegevens niet te achterhalen. Er zijn de nodige kanttekeningen te plaatsen bij de gang van zaken rond Inverko en MountainShield. Beleggers die overwegen in Inverko te beleggen moeten zich realiseren dat zij nu een fikse prijs betalen voor een lege beurshuls.

Bij een kleine 7 miljoen uitstaande aandelen vertaalt de kaspositie van 650 duizend euro zich in een bedrag van 9 cent per aandeel. Maar op de beurs schommelt het aandeel sinds de uitgifte aan Duijvestijn en Kok tussen de 60 en 80 eurocent.

Natuurlijk heeft een lege beurshuls waarde. Via een reverse listing kan immers een nieuw bedrijf ingebracht worden en een dure officiële beursgang worden omzeild. Maar rond de 5 miljoen euro voor een beursnotering en een zak geld van 650 duizend euro is teveel van het goede, zeker omdat er nog geen concrete plannen zijn over mogelijk in de beurshuls te brengen activiteiten. Het is interessant om te bezien hoe de accountant van MountainShield, EY, aankijkt tegen deze hoge papieren waardering. Het jaarverslag en uitleg tijdens participatievergadering van MountainShield moeten hier binnenkort duidelijkheid over scheppen.

Dan zijn er nog de gebruikelijke nadelen die horen bij weinig verhandelde fondsen. Kleine verkoop van aandelen kan de koers van Inverko snel drukken. Dat heeft meteen consequenties voor het rendement van MountainShield. Het fonds is sowieso kwetsbaar op dit punt want het op één na grootste belang in de portefeuille zijn aandelen in het kleine beursfonds Rood Microtec, dat weliswaar meer dan Inverko, maar nog altijd beperkt verhandeld wordt (posities eind januari 2017).

Als beleggers uit MountainShield stappen dan kan het fonds niet zomaar aandelen Inverko verkopen. Contractueel is vastgelegd dat het belang tot november 2017 aangehouden moet worden. Mochten beleggers uit MountainShield stappen zullen waarschijnlijk eerst de meer liquide beleggingen verkocht worden, waardoor de achterblijvers met slechter verhandelbare small cap posities zouden kunnen blijven zitten. Aangezien beleggers in MountainShield op maandbasis in en uit kunnen stappen is de vraag of het verantwoord is om een significant deel van de portefeuille in matig verhandelbare fondsen te beleggen.

Curieus is ook de dubbelrol van Selwyn Duijvestijn die tegelijkertijd ceo is van Inverko en leiding geeft aan beleggingsfonds MountainShield. De belangen van (minderheids)aandeelhouders van Inverko hoeven niet altijd parallel te lopen met de belangen van MountainShield.

In het rapport voor de maand januari tekent Duijvestijn op dat MountainShield “sterk in beheerd vermogen groeit”. Op basis van beschikbaar gestelde gegevens kan worden becijferd dat er circa 15 miljoen euro via het fonds wordt belegd. Duijvestijn profiteert van de groei door de in rekening gebrachte kosten aan participanten in het fonds. De jaarlijkse kosten bedragen 2,65 procent per jaar over het ingelegd bedrag. Bij goede prestaties kan achteraf nog twintig procent van de winst onder bepaalde voorwaarden als prestatievergoeding in rekening worden gebracht. In- en uit- het fonds stappen kost 0,5 procent van het belegde geld. Dat zijn stevige kosten die bij het overgrote deel van de beleggingsfondsen tegenwoordig niet meer worden gerekend.

 

Reverse listings

Enorme waardestijgingen zoals bij Inverko staan niet op zichzelf. Ze zijn een veel voorkomend verschijnsel bij reverse listings, waarbij bedrijven naar de beurs worden gebracht door ze in een bestaande, lege huls te schuiven. Bij dergelijke beursgangen via de achterdeur – wat een reverse listing feitelijk is – hoeven aanbieders niet aan de reguliere verplichtingen te voldoen op het gebied van informatievoorziening. Een prospectus is niet nodig, een veredelde reclamefolder is eigenlijk al voldoende om op het koersenbord te verschijnen.

Tot een reverse listing of het inbrengen van activiteiten in de lege beurshuls is het vooralsnog niet gekomen bij Inverko. U leest hier binnenkort meer over reverse listings van andere partijen op de Nederlandse beurs. Tegelijkertijd blijven wij Inverko net als ieder beursfonds nauwlettend volgen.