Gelukkig spannen niet-beleggers zich belangeloos maximaal in voor medemens en maatschappij. Als zij ook de beleggers kunnen dwingen zich op de lange termijn te richten, komt het wel goed met de wereld.

De altruïsten boeken succes en vinden een luisterend oor bij de Nederlandse politiek en rechterlijke macht. Aandeelhoudersrechten worden steeds meer ingeperkt, zoals bij overnamekwesties. Er is zelfs steun uit onverwachte hoek: de laatste jaren trekken ook sommige beursvennootschappen een lijn, waarmee ze hijgerige aandeelhouders op afstand willen houden.

Aangezien beleggers in hun kortzichtigheid de lange termijn uit het oog verliezen, helpen deze pionierende ondernemingen hun aandeelhouders op weg door minder en/of minder vaak informatie te verstrekken. Rapportage van kwartaalresultaten bevat dan alleen maar omzetcijfers, of is zelfs helemaal afgeschaft. In Nederland stoppen ASML en TKH met  informeren over de orderportefeuille, omdat aandeelhouders veel te krampachtig op een grillig orderverloop zouden reageren. De Amerikaanse president Donald Trump is zelfs helemaal tegen kwartaalrapportages, zo liet hij in een tweet op 17 augustus weten.

Over rechten en zelfs plichten van beleggers kan verschillend worden gedacht. Maar dat de meningen ook verschillen over het nut van relevante, tijdige en gedetailleerde informatie, wekt verbazing. In ieder geval de mijne.

Als een onderneming beursgenoteerd is, is het streven naar een stabiele beurskoers tijdverspilling. De onderneming moet ondernemen en de markt informeren over de voortgang. De markt bepaalt welke beurskoers daarbij hoort, stabiel of niet. Zenuwachtige koersbewegingen op basis van actuele informatie leiden misschien tot ongewenste, maar wel zuivere prijsvorming. In ieder geval zuiverder dan (tijdelijk) stabiele beurskoersen waarbij beleggers dom worden gehouden.

Inderdaad, beleggers hebben geen beste reputatie. Dat geldt echter ook voor topbestuurders. Dat betekent niet dat zij dan ook maar zonder actuele informatie hun werk moeten doen om daarmee het oog op de lange termijn te houden.

Zonder tussenstanden is er geen vinger aan de pols, waardoor het risico dat juist de lange termijn ambities in de knel komen groter wordt.

Bovenstaand artikel betreft een column van VEB-adjunct directeur Errol Keyner. De column verschijnt ook in het aankomend ledenmagazine.