Landen en bedrijven die veel schuld met zich meetorsen zijn kwetsbaar. De Britse vermogensbeheerder Schroders ziet kansen voor actieve beleggers in een veranderende macro-economische omgeving.
De werkloosheid ligt over bijna de hele wereld op een historisch laag niveau en de vrees voor deflatie wordt steeds verder naar de achtergrond gedrukt. Sterker nog, inflatieverwachtingen lopen op. Dat moet gevolgen hebben voor de koersen van obligaties. Daarnaast zorgt de handelsoorlog voor economische groeivertraging.
Volgens economen van ABN Amro en de Rabobank groeit de Nederlandse economie de komende jaren minder snel dan daarvoor. Analisten van Rabobank verwachten dat de economische groei gaat dalen van 2,6 procent dit jaar naar 1,9 procent in 2019 en 1,7 procent in 2020. De krappe arbeidsmarkt en de onzekerheid over de export zijn hier vooral verantwoordelijk voor.
Het rustige beleggingsklimaat voor beleggers in vastrentende waarden is voorbij, stormachtige tijden dienen zich aan, schrijft Bob Jolly, macro-strateeg bij Schroders in zijn Outlook 2019 - Global Bonds.
Jolly denkt dat de kalmte en lage volatiliteit die de obligatiemarkten na 2008 kenmerkten, worden verstoord door monetaire beleidswijzigingen en geopolitieke factoren. De markten voor vastrentende waarden hebben zich sinds 2008 kalm voortbewogen met een lage volatiliteit, dankzij centrale banken die elke oprisping van angst op de financiële markten de kop indrukten. De rente werd verlaagd tot een ongekend laag niveau, centrale banken vergrootten hun balansen met QE, waarmee zij in feite geld drukten om obligaties op de markten te kopen.
Geld was volop beschikbaar en de centrale banken hebben ruimhartig economische steun geboden. Het is daarom niet zo vreemd dat politieke en economische schokken van enige omvang niet hebben geleid tot grote zorgen bij beleggers die je doorgaans zou verwachten als de volatiliteit toeneemt.
Maar er zijn volgens Schroders wel enige zaken veranderd:
- Een periode van hoge werkloosheid slaat nu om naar een wereldwijd tekort aan arbeidskrachten.
- Centrale banken zijn ervan overtuigd dat kwantitatieve verruiming zijn langste tijd heeft gehad en dat de rente weer omhoog moet.
- Overheden trekken hun portemonnee en zijn meer genegen tot budgettaire verruiming.
- Protectionistische tendensen steken de kop op.
Na een decennium van extreme monetaire verruiming is het niet zo vreemd dat de markten turbulent reageren op aanpassing van dat ruime monetaire beleid. De markten moeten even wennen aan de verandering die plaatsvindt en risicovolle activa, met name aandelen, hebben daar onder te lijden. Dat betekent dat donkere wolken zich samenpakken boven de obligatiemarkten, maar het biedt ook kansen voor de wat meer actieve belegger.
Hoewel de prijzen van activa hier niet onder hoeven te lijden, kan het wel betekenen dat de dagen van buy and hold voorbij zijn. Schroders ziet aanzienlijke mogelijkheden voor een actievere benadering, niet alleen in obligaties, maar ook in andere activaklassen.