VEB.net maakt gebruik van cookies om het gebruiksgemak van de website te verbeteren. 

Weg uit Nederland. Met alle begrip voor de commotie en emotie rondom het vertrek van het hoofdkantoor van Shell naar Londen, de beslissing is rationeel.

Opmerkelijk dat het zoveel decennia heeft geduurd alvorens de Brits-Nederlandse combi helemaal is samengesmolten. Efficiency en vereenvoudiging zijn no-brainers. Aandeelhouders stemden dan ook met overweldigende meerderheid voor de verhuizing.  

De Britten hebben verdiend gewonnen. Ondanks het koninklijk verlies erkennen wij Nederlanders dat het goed is de trukendoos op te doeken die Shell moest hanteren om te vermijden dat buitenlandse aandeelhouders onterecht Nederlandse dividendbelasting betalen. 

Velen menen dat ook een vereenvoudigd en daadkrachtig Shell een duistere toekomst wacht. De drang en dwang naar duurzame energievoorziening is namelijk onomkeerbaar en bedreigt het verdienmodel van Shell. 

Die maatschappelijke, politieke en zelfs gerechtelijke druk vindt steeds meer steun bij aandeelhouders. Vooral de grote, institutionele beleggers dringen aan op vergroening. Natuurlijk, het is gemakkelijk om met andermans geld hogere morele doelen dan een maximaal rendement na te streven, maar zelfs de grootste cynicus zal erkennen dat de energietransitie noopt tot een herijking van verdienmodellen. Voor zover ondernemingen het niet willen, zal wet- en regelgeving hen dwingen. 

Toch hoeft Shell niet pessimistisch te zijn. Nu conventionele investeringen worden ontmoedigd, lopen bestaande olie- en gasvelden sneller leeg dan dat groene energiebronnen in het komende decennium kunnen compenseren. Olie- en gasprijzen zullen bij tekorten door het dak gaan, wat paradoxaal het beste medicijn is om de energietransitie te versnellen.  

De merkwaardige situatie kan ontstaan dat in de overgangsperiode – die jaren zal duren – de koffers van Shell overvol raken, terwijl de grote beleggers massaal afscheid nemen van het aandeel.  

Verketterd in de publieke opinie, bespuugd door de politiek, gemaand door rechters en uitgekotst door institutionele beleggers. In deze vijandige situatie moet Shell het hoofd koel houden. Terwijl het aandeel structureel steeds meer onder druk komt, stijgen namelijk de kasstromen. En daar weet private equity wel raad mee. Ook de stap weg van de beurs is rationeel.

Dit is een column van Errol Keyner, adjunct-directeur van de VEB