Onder Berdowski verdrievoudigde de omzet en veranderde het bedrijf van karakter. Boskalis was in 2006 een baggeraar en aannemer voor grote bouwprojecten. Nu is het ook een grote speler in de dienstverlening op zee, actief in sleep- en reddingsdiensten en dienstverlening aan de energiesector. Op 1 april 2025 trad hij terug als bestuursvoorzitter en werd president-commissaris.

Berdowski blikt in dit interview terug op zijn zeventien jaar als ceo. Ook legt hij uit waarom voor een internationaal bedrijf als Boskalis de luwte bij een private eigenaar te verkiezen is boven de beurs.



1. U zei ooit dat bij Boskalis beslissingen voor decennia worden genomen, omdat de schepen zo lang meegaan. Welke beslissingen uit uw tijd zullen over dertig jaar nog zichtbaar zijn?
“Het allerbelangrijkste dat we gedaan hebben, is de overname van Smit. Daarmee hebben we een tweede poot onder het bedrijf gezet. Smit is het platform geweest waar al onze activiteiten op zee op zijn gebouwd. Zo hebben wij aan een infrastructuurbedrijf en baggeraar een stevige dienstverleningstak toegevoegd. Dat is ook waar wij de afgelopen jaren de meeste groei gerealiseerd hebben en waar we nog steeds het meest in investeren. Dat werpt nu nog zijn schaduw vooruit.”

2. In uw tijd groeide Boskalis van 1,4 naar 4,4 miljard euro omzet. Welk deel is uit overnames gekomen en welk deel uit groei?
“Bijna de hele groei is met overnames gerealiseerd. We hebben een tijdje op bodemonderzoeker Fugro gejaagd. Op een gegeven moment stond die markt op imploderen en toen hebben we ons belang gelukkig weten te verkopen. Toen die markt in elkaar stortte, kwamen de nummer twee en drie in de problemen. Die hebben we gekocht en inmiddels zijn wij in die markt vlak achter Fugro wereldwijd de nummer twee. In dezelfde tijd hebben we anticyclisch nog meer bedrijven en schepen gekocht en die renderen nu geweldig. Dat noemde ik toen bodemvissen en daar hebben we echt goud geld mee verdiend.”

3. Wat is het rendement op die investeringen?
“Die zijn in een paar jaar tijd meerdere keren over de kop gegaan.”

4. Hoe kijkt u terug op de ontwikkeling van de baggeractiviteiten?
“Toen ik in 2006 aantrad, ging het heel goed in de industrie. Er waren grote ontwikkelingen in Singapore en in Dubai, en de bomen leken tot in de hemel te groeien. Wij hebben toen een marktverkenning gedaan en onze conclusie was dat de baggermarkt niet verder zou groeien. Dat ging een beetje in tegen de visie van onze branchegenoten. Terwijl zij fors investeerden, hebben wij besloten dat wij niet verder zouden investeren in extra capaciteit. Als we nu terugkijken, zien we dat de hele markt sinds 2008 vlak is gebleven.”

5. Hoe staat die markt er nu voor?
“Er zijn hele grote ontwikkelingen in bijvoorbeeld Abu Dhabi. Daar is op dit moment veel van de capaciteit van de industrie actief. India gaat fors investeren in uitbreiding van havencapaciteit, en in Indonesië zijn ook de nodige plannen en ideeën. Een belangrijke ontwikkeling in Europa is de haven van Luleå in het noorden van Zweden. Daar worden nieuwe mijnen ontwikkeld en er moet geïnvesteerd worden in nieuwe havenfaciliteiten. Met de enorme capaciteit in de baggerindustrie zijn we afhankelijk van de echt grote ontwikkelingen. Het goede nieuws is dat de baggermarkt een stabiele markt is. Tegelijk is het een markt die niet groeit.”

6. Boskalis verdween in 2022 van de beurs. Vervolgens kwamen de recordwinsten, vorig jaar 781 miljoen euro. Goede timing van koper HAL?
“Na de inval in Oekraïne in 2022 vroegen wij ons natuurlijk af wat dit voor ons zou betekenen. We konden op dat moment niet bevroeden dat het ons de wind gigantisch in de zeilen zou geven. Dat gebeurde omdat de energieprijzen explodeerden. 

Opeens werden alle oude investeringsplannen weer van stal gehaald en afgestoft, in gas maar zeker ook in olie. Tegelijkertijd was Europa te afhankelijk van fossiele energie en werd volop ingezet op windenergie.”

7. Daarmee heeft u een moeilijke verhouding. U noemde het ooit een afgrijselijke markt. Hoe is dat nu?
“Wat ik bedoelde te zeggen, is dat er onvoldoende rendement in de keten zat om het voor alle partijen aantrekkelijk te maken. Alle toeleveranciers werden uitgeknepen, van de turbinebouwers tot en met de aannemers zoals wij. We moesten investeren in schepen van honderden miljoenen, zonder dat we daar een fatsoenlijk rendement op maakten. Het heeft jaren geduurd voordat al die partijen een voor een uitvonden dat er geen droog brood te verdienen was. Sinds een jaar of drie verdienen we fatsoenlijk geld in de windenergie, maar we zien nu dat we weer naar een nieuwe fase gaan. Wij hebben nog projecten voor de komende twee jaar, maar hebben ook heel bewust gezegd dat we niet verder gaan investeren. Op het totale verdienvermogen van Boskalis heeft wind een bescheiden aandeel.”

8. Het blijft sappelen?
“Ik denk nog steeds dat windenergie op de lange termijn een activiteit is waarin wij als bedrijf een prima rol kunnen vervullen. Het is zeker de moeite waard daarop in te zetten. Alleen, het tempo waarmee het gaat is gewoon veel minder hoog dan veel partijen hopen of dromen. Ik denk ook niet dat er nog ergens iemand te vinden is die gelooft dat de ambities die door Europa voor 2030 zijn uitgesproken voor wind op zee bij benadering te halen zijn.”

9. Was het niet jammer dat het bedrijf na meer dan vijftig jaar van de beurs is gehaald?
“Ik denk dat wij heel goed gebruik hebben gemaakt van onze aanwezigheid op de beurs. Voor de overname van Smit hebben we via de beurs extra kapitaal opgehaald. Een ander aspect is de naamsbekendheid. Een beursgenoteerde vennootschap die met kwartaalcijfers naar buiten komt, krijgt aandacht. Dat is veel minder als je niet beursgenoteerd bent. Als bestuur ben je tegenwoordig echter heel veel tijd en aandacht kwijt aan gedoe. Voor ons werd veel tijd vrijgespeeld toen we niet langer bezig waren met de beslommeringen van het beursgenoteerd zijn.”

10. Welke beslommeringen waren dat?
“Het bedienen van analisten en grotere aandeelhouders, maar ook van de publieke arena. Wij zitten vaak in projecten die controversieel kunnen zijn. We hebben in 2024 bijvoorbeeld onze Saoedische medeaandeelhouder in Smit Lamnalco uitgekocht. Die leveren diensten aan de olie- en gasindustrie op zee. Het is een hartstikke mooie activiteit waar wij al heel lang in zitten. Als wij nog beursgenoteerd waren geweest, zou ik dat een hele moeilijke stap hebben gevonden. Dan zou namelijk worden gezegd dat wij meer in de richting van fossiele activiteiten schuiven. Ik merkte dat ik steeds meer ging meewegen hoe we beslissingen zouden uitleggen. Dat kan de ontwikkeling van een bedrijf in de weg zitten. Dat was zeker voor mij een reden om na te denken over een alternatieve structuur. Ik vond de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering overigens altijd hartstikke leuk. Daar denk ik met veel warmte aan terug.”

11. U zwengelde een discussie aan over het verplaatsen van het hoofdkantoor uit Nederland en opende een tweede hoofdkantoor in Abu Dhabi. Hoe kijkt u daarop terug?
“Die discussie is nog niet beslecht. Wij zitten vaak in controversiële projecten en dat trekt een bepaalde aandacht. Op het gebied van maatschappelijk verantwoord ondernemen hebben we in Nederland een rechterlijke macht die heeft laten zien dat die behoorlijk activistisch is met het interpreteren van internationale afspraken. Daarnaast zitten we in een land dat de hoogste dichtheid van ngo’s, maatschappelijke organisaties, ter wereld heeft. De stemming in de politiek is de afgelopen tien jaar ook niet echt positief geweest over het bedrijfsleven en zeker niet over een bedrijf als Boskalis. Daarom moeten we ons afvragen of wij moeten gaan zitten afwachten tot wij een keer aan de beurt zijn.”

12. Wat kan er dan gebeuren?
“Mijn allergrootste zorg is dat wij een project in het buitenland hebben en dat we door een Nederlandse rechter worden gedwongen dat stil te leggen. Dat is niet alleen lastig voor dat project, maar is ook heel schadelijk voor onze reputatie. Het betekent dat toekomstige klanten en onze concurrenten daarop zullen wijzen. De dag dat het gebeurt, is het klaar. Dat brengt het bedrijf commercieel gigantische schade toe.”

13. U bent nu circa drie maanden president-commissaris. Bent u al gewend aan uw nieuwe rol?
“Ik ben al vijfentwintig jaar op verschillende plekken commissaris en president-commissaris geweest en weet dus heel goed wat het verschil is tussen de rol van een bestuurder en van een president-commissaris. Ik heb een uitstekende opvolger die hier al heel lang werkt en het bedrijf tot in de haarvaten kent. Natuurlijk weet ik heel veel van het bedrijf, maar ik heb niet meer de neiging om me met de dagelijkse gang van zaken te bemoeien. Ik heb afstand genomen en sindsdien is het eigenlijk razendsnel gegaan en is iedereen heel snel gewend aan de nieuwe situatie.”