ING bankiers weer ouderwets winstgevend. Maar oude tijden komen niet meer terug. ING moet afslanken en wil staatssteun terug betalen. Wanneer is nog onduidelijk. Ook een broedende leeuw wil niet gestoord worden.
Na twee jaren van verlies maakte ING over 2010 weer winst. Over het hele jaar werd ruim 3,2 miljard euro verdiend, 0,85 euro per aandeel.
Het jaar werd afgesloten met een vierde kwartaal waarin 433 miljoen euro werd verdiend. Dit was weliswaar aanzienlijk beter dan het enorme verlies in het laatste kwartaal van 2009, maar toch wat minder dan werd verwacht en daardoor voor beleggers een lichte teleurstelling.
Het goede nieuws is dat vooral bij de bankactiviteiten de winstgevendheid weer ouderwets is. ING Bank is blijkbaar in staat meer rente te vragen voor kredieten en de vergoeding die het aan rekeninghouders met een positief saldo betaalt binnen de perken te houden.
Hierdoor is de rentemarge met 6 basispunten opgeschroefd naar 1,47 procent. Ook bij ING Direct zat de rentemarge al het hele jaar in de lift.
Bij de verzekeringsactiviteiten moest in het vierde kwartaal een incidenteel verlies worden genomen van 975 miljoen euro, veroorzaakt door uitbetaalde provisies aan tussenpersonen in variabele lijfrentes in de VS.
Per saldo drukte dit de verzekeringstak in het rood, hoewel er operationeel wel een positief resultaat was. De onderliggende winst verviervoudigde zelfs.
Dat is belangrijk, want ING wil vaart maken met het afsplitsen van de verzekeringsbedrijven.
Sinds 1 januari zijn deze ‘losgekoppeld’ van het bankbedrijf en in de loop van dit jaar zijn waarschijnlijk twee beursgangen te verwachten, of althans de aankondiging daarvan.
Staatssteun
Topman Jan Hommen zei te hopen dat hij dit jaar een significant deel van de staatssteun terug kan betalen, maar gaf geen precieze datum of bedragen. Er moet voor 5 miljard euro aan de Nederlandse staat worden terugbetaald, maar daar komt volgens de oorspronkelijke voorwaarden een boete bovenop van 50 procent. ING is er alles aan gelegen deze boete te vermijden of te verlagen.
ING is achter de schermen druk aan het onderhandelen met verschillende overheidsinstanties, ook op Europees niveau, over de voorwaarden van aflossing. Uiteraard moeten deze zo gunstig mogelijk zijn, zonder dat het door de Europese Commissie als staatssteun wordt gezien.
Balans
Een van de redenen dat ING zo zwaar in de problemen kwam in 2008 was het feit dat het eigen vermogen zo klein was ten opzichte van het balanstotaal. Ondanks de goede voornemens om de balans te ‘verkorten’ is deze in 2010 juist verlengd. Het balanstotaal was aan het eind van het vierde kwartaal 7 procent groter dan een jaar eerder. Daar staat tegenover dat het eigen vermogen ook flink aansterkte.
Met 41,6 miljard euro is het eigen vermogen toewijsbaar aan de aandeelhouders bij ING ruim twee keer zo hoog als eind 2008 en feitelijk voor de groep nog nooit zo hoog geweest. Als gevolg hiervan zien ook de solvabiliteitsratio’s er nu beter uit: het kern tier 1 vermogen van de bank steeg naar 9,6 procent (van 7,8 procent een jaar eerder).
En nu?
Het komende jaar wordt cruciaal. Er zijn heel wat knopen door te hakken voor de bankverzekeraar die ING nu nog is. Het lijkt verstandig om eerst de staat volledig terug te betalen, en dan pas de verkoop van de verzekeringsbedrijven in gang te zetten.
De staatssteun beperkt ING zeer in haar handelen. Zo mogen op sommige markten niet de laagste tarieven worden geboden. Eventuele kopers van een bedrijfsonderdeel hoeven dan bovendien niet het idee te hebben dat de verkoop gedwongen is omdat de staat moet worden terugbetaald.
Een afsplitsing van de verzekeringsbedrijven, zoals eerder dit jaar het roestvrijstaalbedrijf Aperam naar het Damrak kwam, lijkt voor beleggers het meest aantrekkelijk. Aandeelhouders kunnen dan in ieder geval niet benadeeld worden door een te lage verkoopprijs: zij kunnen de stukken dan gewoon vasthouden tot zij de koers hoog genoeg vinden. Eerst de staat terugbetalen dus.
Het jaar werd afgesloten met een vierde kwartaal waarin 433 miljoen euro werd verdiend. Dit was weliswaar aanzienlijk beter dan het enorme verlies in het laatste kwartaal van 2009, maar toch wat minder dan werd verwacht en daardoor voor beleggers een lichte teleurstelling.
Het goede nieuws is dat vooral bij de bankactiviteiten de winstgevendheid weer ouderwets is. ING Bank is blijkbaar in staat meer rente te vragen voor kredieten en de vergoeding die het aan rekeninghouders met een positief saldo betaalt binnen de perken te houden.
Hierdoor is de rentemarge met 6 basispunten opgeschroefd naar 1,47 procent. Ook bij ING Direct zat de rentemarge al het hele jaar in de lift.
Bij de verzekeringsactiviteiten moest in het vierde kwartaal een incidenteel verlies worden genomen van 975 miljoen euro, veroorzaakt door uitbetaalde provisies aan tussenpersonen in variabele lijfrentes in de VS.
Per saldo drukte dit de verzekeringstak in het rood, hoewel er operationeel wel een positief resultaat was. De onderliggende winst verviervoudigde zelfs.
Dat is belangrijk, want ING wil vaart maken met het afsplitsen van de verzekeringsbedrijven.
Sinds 1 januari zijn deze ‘losgekoppeld’ van het bankbedrijf en in de loop van dit jaar zijn waarschijnlijk twee beursgangen te verwachten, of althans de aankondiging daarvan.
Staatssteun
Topman Jan Hommen zei te hopen dat hij dit jaar een significant deel van de staatssteun terug kan betalen, maar gaf geen precieze datum of bedragen. Er moet voor 5 miljard euro aan de Nederlandse staat worden terugbetaald, maar daar komt volgens de oorspronkelijke voorwaarden een boete bovenop van 50 procent. ING is er alles aan gelegen deze boete te vermijden of te verlagen.
ING is achter de schermen druk aan het onderhandelen met verschillende overheidsinstanties, ook op Europees niveau, over de voorwaarden van aflossing. Uiteraard moeten deze zo gunstig mogelijk zijn, zonder dat het door de Europese Commissie als staatssteun wordt gezien.
Balans
Een van de redenen dat ING zo zwaar in de problemen kwam in 2008 was het feit dat het eigen vermogen zo klein was ten opzichte van het balanstotaal. Ondanks de goede voornemens om de balans te ‘verkorten’ is deze in 2010 juist verlengd. Het balanstotaal was aan het eind van het vierde kwartaal 7 procent groter dan een jaar eerder. Daar staat tegenover dat het eigen vermogen ook flink aansterkte.
Met 41,6 miljard euro is het eigen vermogen toewijsbaar aan de aandeelhouders bij ING ruim twee keer zo hoog als eind 2008 en feitelijk voor de groep nog nooit zo hoog geweest. Als gevolg hiervan zien ook de solvabiliteitsratio’s er nu beter uit: het kern tier 1 vermogen van de bank steeg naar 9,6 procent (van 7,8 procent een jaar eerder).
En nu?
Het komende jaar wordt cruciaal. Er zijn heel wat knopen door te hakken voor de bankverzekeraar die ING nu nog is. Het lijkt verstandig om eerst de staat volledig terug te betalen, en dan pas de verkoop van de verzekeringsbedrijven in gang te zetten.
De staatssteun beperkt ING zeer in haar handelen. Zo mogen op sommige markten niet de laagste tarieven worden geboden. Eventuele kopers van een bedrijfsonderdeel hoeven dan bovendien niet het idee te hebben dat de verkoop gedwongen is omdat de staat moet worden terugbetaald.
Een afsplitsing van de verzekeringsbedrijven, zoals eerder dit jaar het roestvrijstaalbedrijf Aperam naar het Damrak kwam, lijkt voor beleggers het meest aantrekkelijk. Aandeelhouders kunnen dan in ieder geval niet benadeeld worden door een te lage verkoopprijs: zij kunnen de stukken dan gewoon vasthouden tot zij de koers hoog genoeg vinden. Eerst de staat terugbetalen dus.
Gerelateerde artikelen