Unilever heeft de schade beperkt weten te houden. Hogere grondstofprijzen kostten het concern nauwelijks marge. En prijsstijgingen en volumegroei gaan eindelijk hand in hand.
Het is zonder twijfel het thema van dit halfjaarcijferseizoen: kunnen bedrijven de gestegen grondstoffenrekening doorbelasten aan hun klanten?
Verfproducent AkzoNobel stuurde al een winstwaarschuwing uit. CSM, producent van bakkerijproducten en melkzuur, ondervond ook al dat beknibbelende klanten het concern dwongen om pas op de plaats te maken.
Kunstje
Unilever beheerst dat kunstje vooralsnog beter. Prijsverhogingen gecombineerd met meer verkochte producten hielpen ’s werelds tweede fabrikant van was- en voedingsmiddelen in het tweede kwartaal aan een omzetgroei op eigen kracht (zonder acquisities en wisselkoerseffecten) van 7,1 procent.
Een oud manco lijkt eindelijk te zijn verholpen. Want terwijl het concern de prijzen verhoogde met ruim vijf procent, steeg tegelijkertijd het volume met ruim twee procent.
In het verleden kon Unilever maar moeilijk een balans vinden tussen prijs en volume. Als prijzen omhoog gingen, daalden de verkopen dusdanig dat een lagere omzet het gevolg was.
Andersom konden lagere prijzen er niet voor zorgen dat de afzet dermate toenam dat het omzetniveau steeg. Het begin is er, maar Unilever zal nu moeten aantonen dat ze deze balans de komende kwartalen kan vasthouden.
Marktaandeel gewonnen
Volgens bestuursvoorzitter Paul Polman deed Unilever het met deze volumegroei ‘iets’ beter dan haar concurrenten en won dus marktaandeel. De onderliggende verkopen in West-Europa stegen met 4,8 procent, het hoogste cijfer in twee jaar, vooral getrokken door Duitsland en Frankrijk.
Net als Noord-Amerika is Europa volgens Polman een ‘moeilijke markt’ en verwacht hij in de tweede jaarhelft daar ‘geen grote groei’. De groei komt uit opkomende markten in Azië en Afrika, nu goed voor 54 procent van de concernomzet, waar hogere prijzen en volumegroei makkelijker te combineren zijn.
De vergelijkbare omzetgroei pluste daar met ruim negen procent naar 4,8 miljard euro. In het tweede kwartaal kwam de omzet uit op 11,9 miljard euro. De meeste omzetgroei haalde Unilever met sauzen, dressings en margarines (7,9 procent). Deodorants en crèmes deden het met een plus van 5,8 procent relatief slecht.
Eindelijk pricing power
Belangrijker is dat het prijseffect wellicht geen toevalstreffer zal zijn. Volgens Polman beschikt de producent van Axe-deodorant, Dove-zeep en Becel-margarine inmiddels over ‘goede pricing power’.
De prijsverhogingen waren het hoogst in twee jaar tijd, een teken dat Unilever haar klanten in moeilijke economische tijden toch prijzen kon dicteren.
Voor de tweede jaarhelft voorziet Polman ongeveer eenzelfde prijseffect. Hij betitelde 2011 als het moeilijkste jaar voor de consumentengoederensector van zijn inmiddels dertigjarige loopbaan. Voordat hij medio 2009 neerstreek bij Unilever voerde deze hem ook langs directe concurrenten Nestlé en Procter & Gamble.
Brutomarge slinkt
Zich helemaal ontworstelen aan de hogere grondstofprijzen voor suiker en palmolie lukte Unilever niet. Zo kreeg de brutomarge een opdoffer van 230 basispunten.
Dat is een hardere tik dan de 140 basispunten die het Brits-Nederlandse concern in de tweede helft van vorig jaar kreeg te verduren. Doorberekenen van hogere inputkosten mag dan redelijk succesvol zijn, er zit wel een vertragingseffect in.
De onderliggende operationele marge kreeg met 20 basispunten een aanmerkelijk kleinere knauw. Financieel directeur Jean-Marc Huët was vooral terughoudender met advertentie- en promotie-uitgaven.
Voor het hele jaar houdt Unilever vast aan zijn verwachting dat het effect van de stijging van grondstoffenprijzen op de kosten van het bedrijf tussen de 500 en 550 basispunten van de jaaromzet zal zijn.
Dat zou betekenen dat de grondstofrekening zo’n 2,5 miljard euro hoger gaat uitvallen dan in 2010. In februari dit jaar hielden Polman en Huët nog rekening met een toename van 400 basispunten.
MEER UNILEVER:
28 april 2011
15 april 2011
4 november 2010
27 september 2010
5 augustus 2010
Verfproducent AkzoNobel stuurde al een winstwaarschuwing uit. CSM, producent van bakkerijproducten en melkzuur, ondervond ook al dat beknibbelende klanten het concern dwongen om pas op de plaats te maken.
Kunstje
Unilever beheerst dat kunstje vooralsnog beter. Prijsverhogingen gecombineerd met meer verkochte producten hielpen ’s werelds tweede fabrikant van was- en voedingsmiddelen in het tweede kwartaal aan een omzetgroei op eigen kracht (zonder acquisities en wisselkoerseffecten) van 7,1 procent.
Een oud manco lijkt eindelijk te zijn verholpen. Want terwijl het concern de prijzen verhoogde met ruim vijf procent, steeg tegelijkertijd het volume met ruim twee procent.
In het verleden kon Unilever maar moeilijk een balans vinden tussen prijs en volume. Als prijzen omhoog gingen, daalden de verkopen dusdanig dat een lagere omzet het gevolg was.
Andersom konden lagere prijzen er niet voor zorgen dat de afzet dermate toenam dat het omzetniveau steeg. Het begin is er, maar Unilever zal nu moeten aantonen dat ze deze balans de komende kwartalen kan vasthouden.
Marktaandeel gewonnen
Volgens bestuursvoorzitter Paul Polman deed Unilever het met deze volumegroei ‘iets’ beter dan haar concurrenten en won dus marktaandeel. De onderliggende verkopen in West-Europa stegen met 4,8 procent, het hoogste cijfer in twee jaar, vooral getrokken door Duitsland en Frankrijk.
Net als Noord-Amerika is Europa volgens Polman een ‘moeilijke markt’ en verwacht hij in de tweede jaarhelft daar ‘geen grote groei’. De groei komt uit opkomende markten in Azië en Afrika, nu goed voor 54 procent van de concernomzet, waar hogere prijzen en volumegroei makkelijker te combineren zijn.
De vergelijkbare omzetgroei pluste daar met ruim negen procent naar 4,8 miljard euro. In het tweede kwartaal kwam de omzet uit op 11,9 miljard euro. De meeste omzetgroei haalde Unilever met sauzen, dressings en margarines (7,9 procent). Deodorants en crèmes deden het met een plus van 5,8 procent relatief slecht.
Eindelijk pricing power
Belangrijker is dat het prijseffect wellicht geen toevalstreffer zal zijn. Volgens Polman beschikt de producent van Axe-deodorant, Dove-zeep en Becel-margarine inmiddels over ‘goede pricing power’.
De prijsverhogingen waren het hoogst in twee jaar tijd, een teken dat Unilever haar klanten in moeilijke economische tijden toch prijzen kon dicteren.
Voor de tweede jaarhelft voorziet Polman ongeveer eenzelfde prijseffect. Hij betitelde 2011 als het moeilijkste jaar voor de consumentengoederensector van zijn inmiddels dertigjarige loopbaan. Voordat hij medio 2009 neerstreek bij Unilever voerde deze hem ook langs directe concurrenten Nestlé en Procter & Gamble.
Brutomarge slinkt
Zich helemaal ontworstelen aan de hogere grondstofprijzen voor suiker en palmolie lukte Unilever niet. Zo kreeg de brutomarge een opdoffer van 230 basispunten.
Dat is een hardere tik dan de 140 basispunten die het Brits-Nederlandse concern in de tweede helft van vorig jaar kreeg te verduren. Doorberekenen van hogere inputkosten mag dan redelijk succesvol zijn, er zit wel een vertragingseffect in.
De onderliggende operationele marge kreeg met 20 basispunten een aanmerkelijk kleinere knauw. Financieel directeur Jean-Marc Huët was vooral terughoudender met advertentie- en promotie-uitgaven.
Voor het hele jaar houdt Unilever vast aan zijn verwachting dat het effect van de stijging van grondstoffenprijzen op de kosten van het bedrijf tussen de 500 en 550 basispunten van de jaaromzet zal zijn.
Dat zou betekenen dat de grondstofrekening zo’n 2,5 miljard euro hoger gaat uitvallen dan in 2010. In februari dit jaar hielden Polman en Huët nog rekening met een toename van 400 basispunten.
MEER UNILEVER:
28 april 2011
15 april 2011
4 november 2010
27 september 2010
5 augustus 2010
Gerelateerde artikelen