Een nieuwe episode in de actie van beleggers tegen Van der Moolen. Volgens de VEB is het faillissement van het bedrijf te wijten aan bestuur en commissarissen. Aan voorbeelden geen gebrek. Aan antwoorden van hoofdverantwoordelijken des te meer.
Een verziekte bedrijfscultuur en een falende manier van leiding geven. Dat was dagelijkse praktijk bij het failliete handelshuis Van der Moolen.
Van een stabiel en professioneel opererend bestuur is tijdenlang geen sprake geweest. Daardoor hebben bestuur en commissarissen van Van der Moolen fors bij gedragen aan het faillissement van het beursgenoteerde bedrijf.
Richting wanbeleid
Dat beeld doemt op uit een eerder gepubliceerd onderzoeksrapport naar de gang van zaken bij Van der Moolen.
Die reconstructie van gebeurtenissen biedt meer dan voldoende aanknopingspunten om de rechter te vragen de gang van zaken als wanbeleid van VDM, zijn bestuur en commissarissen te kwalificeren.
Op 1 december troffen alle partijen elkaar voor de Ondernemingskamer om hun visie mondeling toe te lichten.
Honderden miljoenen schade voor beleggers
Het faillissement van Van der Moolen heeft de (voormalig) aandeelhouders enkele honderden miljoenen euro's gekost. En daarvoor zijn volgens gedupeerden bestuur en raad van commissarissen verantwoordelijk.
Dat geldt in het bijzonder voor de voormalige bestuurders Hans Kroon en Richard den Drijver. Zij zijn verantwoordelijk voor de verziekte bedrijfscultuur en de onwerkbare bestuurlijke verhoudingen binnen de onderneming.
Met voeten getreden
De , het onderzoek van de curatoren en een breed scala aan interne documenten laat zien hoeveel grondbeginselen voor deugdelijk bestuur bij Van der Moolen met voeten werden getreden.
Een paar aselecte feiten op een rij:
In een periode van twee jaar versleet Van der Moolen drie voorzitters van de raad van commissarissen door de onwerkbare bestuurlijke verhoudingen en de ongepaste gedragingen van Den Drijver als voorzitter van de raad van bestuur.
Ook het vertrek van drie Cfo's, financiële topmannen, in een periode van drie jaar is te wijten aan de verziekte bestuurlijke verhoudingen en de dominante rol van Den Drijver en (vanaf 2007) Kroon.
Na het vertrek van de derde cfo ging het handelshuis zelfs door zonder financieel topman, bij normale ondernemingen een absolute spilfunctie binnen een organisatie.
De raad van commissarissen heeft al die tijd uitgeblonken in passiviteit. Zij heeft niets gedaan aan de dubbelrol van topman Den Drijver, behalve ceo ook grootaandeelhouder. Als grootaandeelhouder heeft Den Drijver ontoelaatbare druk uitgeoefend op de door hem zelf bestuurde vennootschap.
Bovendien heeft Den Drijver in het kader van een aandelen-inkoopprogramma zijn eigen familiestichting laten delen in zijn voorkennis. Kennis die niet met andere aandeelhouders werd gedeeld.
Oordeel in 2012
Als de Ondernemingskamer de gang van zaken bij Van der Moolen als wanbeleid kwalificeert is dat een opstap richting compensatie van gedupeerde aandeelhouders.
Het eindoordeel van de raadsheren van de Ondernemingskamer OK zal in de loop van 2012 volgen.
Van een stabiel en professioneel opererend bestuur is tijdenlang geen sprake geweest. Daardoor hebben bestuur en commissarissen van Van der Moolen fors bij gedragen aan het faillissement van het beursgenoteerde bedrijf.
Richting wanbeleid
Dat beeld doemt op uit een eerder gepubliceerd onderzoeksrapport naar de gang van zaken bij Van der Moolen.
Die reconstructie van gebeurtenissen biedt meer dan voldoende aanknopingspunten om de rechter te vragen de gang van zaken als wanbeleid van VDM, zijn bestuur en commissarissen te kwalificeren.
Op 1 december troffen alle partijen elkaar voor de Ondernemingskamer om hun visie mondeling toe te lichten.
Honderden miljoenen schade voor beleggers
Het faillissement van Van der Moolen heeft de (voormalig) aandeelhouders enkele honderden miljoenen euro's gekost. En daarvoor zijn volgens gedupeerden bestuur en raad van commissarissen verantwoordelijk.
| Hoofdrolspeler weer afwezig |
| Schitteren door afwezigheid. Dat is het handelsmerk van hoofdrolspeler Richard den Drijver in deze affaire. De oud-topman ontbrak tijdens de zitting in Amsterdam. Het is niet de eerste keer dat Den Drijver verstek laat gaan. Tijdens het vooronderzoek, dat in mei van dit jaar werd afgerond, mislukte diverse pogingen om Den Drijver te spreken. Volgens de onderzoekers door onwil van Den Drijver. De advocaat van Den Drijver zegt dat de onderzoekers niet genoeg hun best hebben gedaan om zijn cliënt te spreken te krijgen. |
Met voeten getreden
De , het onderzoek van de curatoren en een breed scala aan interne documenten laat zien hoeveel grondbeginselen voor deugdelijk bestuur bij Van der Moolen met voeten werden getreden.
Een paar aselecte feiten op een rij:
In een periode van twee jaar versleet Van der Moolen drie voorzitters van de raad van commissarissen door de onwerkbare bestuurlijke verhoudingen en de ongepaste gedragingen van Den Drijver als voorzitter van de raad van bestuur.
Ook het vertrek van drie Cfo's, financiële topmannen, in een periode van drie jaar is te wijten aan de verziekte bestuurlijke verhoudingen en de dominante rol van Den Drijver en (vanaf 2007) Kroon.
Na het vertrek van de derde cfo ging het handelshuis zelfs door zonder financieel topman, bij normale ondernemingen een absolute spilfunctie binnen een organisatie.
De raad van commissarissen heeft al die tijd uitgeblonken in passiviteit. Zij heeft niets gedaan aan de dubbelrol van topman Den Drijver, behalve ceo ook grootaandeelhouder. Als grootaandeelhouder heeft Den Drijver ontoelaatbare druk uitgeoefend op de door hem zelf bestuurde vennootschap.
Bovendien heeft Den Drijver in het kader van een aandelen-inkoopprogramma zijn eigen familiestichting laten delen in zijn voorkennis. Kennis die niet met andere aandeelhouders werd gedeeld.
Oordeel in 2012
Als de Ondernemingskamer de gang van zaken bij Van der Moolen als wanbeleid kwalificeert is dat een opstap richting compensatie van gedupeerde aandeelhouders.
Het eindoordeel van de raadsheren van de Ondernemingskamer OK zal in de loop van 2012 volgen.