Een Chinese groei van ‘maar' 7,5 procent. Dat is wat de autoriteiten in Peking inschatten. Beleggers zien vooral de negatieve kant van het verhaal.
Groeit China te uitbundig dan is het niet goed en vertraagt de groei dan is het evenmin feest op de mondiale aandelenbeurzen.
Dat de Chinese autoriteiten voor dit jaar uitgaan van een terugval van de economische groei tot 7,5 procent, tegen nog 9,2 procent in 2011, komt beleggers momenteel zeer ongelegen.
Overigens is het nog maar een prognose. Al sinds 2005 hanteert China een groeidoelstelling van 8 procent, wat dus iedere keer ruim werd overtroffen.
Over de jaren 2008, 2009 en 2010 kwam de Chinese groei op respectievelijk 9,6, 9,2 en 10,4 procent uit.
In de periode 2002 tot en met 2007 werd zelfs een gemiddelde jaarlijkse groei van 11,3 procent geboekt en dat is weer een hoger cijfer dan in de tien jaar daarvoor.
Deze onstuimige groei komt vooral door de massale urbanisatie die zich in het land afspeelt. Economische expansie is bittere noodzaak in China om volksopstanden te voorkomen.
Bank of China
De Chinese centrale bank is zich daar van bewust en heeft de afgelopen jaren banken aangemoedigd de kredietverlening fors op te voeren. Vooral Chinese lokale overheden hebben zich diep in de schulden gestoken.
Nu de grondstofprijzen, vooral ook voeding, tot een buitensporige inflatie leiden zit de Bank of China klem. Extra stimuleren zou de inflatie te ver opdrijven en bij een economische terugval de schulden ondraaglijk maken.
Door nu in te zetten op een lager groeicijfer probeert China de groei op de langere termijn te waarborgen.
De Chinese autoriteiten zouden graag zien dat de Chinese economie meer gaat leunen op binnenlandse consumptie en minder afhankelijk is van investeringen, aangemoedigd door goedkoop krediet, en de export.
Gezonde ontwikkeling
Op zich is dat een gezonde ontwikkeling. De speelruimte van China om de groei aan te jagen wordt zeker beperkt door het ruime monetaire beleid dat westerse centrale banken voeren.
Goedkoop geld slaat neer op grondstofprijzen en zorgt voor inflatie in opkomende markten die voor hun groei relatief veel grondstoffen inkopen op de wereldmarkt.
Wat dat betreft bewijst het Westerse monetaire beleid de mondiale economie misschien geen goede dienst.
Wel is het de verwachting dat de prijzen van voeding de komende tijd zullen dalen, wat goed nieuws is voor de
Chinese inflatie.
Beurzen dalen
Het lijkt er op dat beleggers het nieuws uit China aangrijpen om winst te nemen op aandelen die de laatste maanden flink waren opgelopen.
De kans op een grootschalig Chinees stimuleringspakket is met de afgegeven groeiverwachting een stuk kleiner geworden.
Voor de korte termijn wellicht geen goed nieuws, maar voor de wat langere termijn wel. Voor nu kunnen de blikken weer naar de ontwikkelingen in Europa en de Verenigde Staten.
Dat de Chinese autoriteiten voor dit jaar uitgaan van een terugval van de economische groei tot 7,5 procent, tegen nog 9,2 procent in 2011, komt beleggers momenteel zeer ongelegen.
Overigens is het nog maar een prognose. Al sinds 2005 hanteert China een groeidoelstelling van 8 procent, wat dus iedere keer ruim werd overtroffen.
Over de jaren 2008, 2009 en 2010 kwam de Chinese groei op respectievelijk 9,6, 9,2 en 10,4 procent uit.
In de periode 2002 tot en met 2007 werd zelfs een gemiddelde jaarlijkse groei van 11,3 procent geboekt en dat is weer een hoger cijfer dan in de tien jaar daarvoor.
Deze onstuimige groei komt vooral door de massale urbanisatie die zich in het land afspeelt. Economische expansie is bittere noodzaak in China om volksopstanden te voorkomen.
Bank of China
De Chinese centrale bank is zich daar van bewust en heeft de afgelopen jaren banken aangemoedigd de kredietverlening fors op te voeren. Vooral Chinese lokale overheden hebben zich diep in de schulden gestoken.
Nu de grondstofprijzen, vooral ook voeding, tot een buitensporige inflatie leiden zit de Bank of China klem. Extra stimuleren zou de inflatie te ver opdrijven en bij een economische terugval de schulden ondraaglijk maken.
Door nu in te zetten op een lager groeicijfer probeert China de groei op de langere termijn te waarborgen.
De Chinese autoriteiten zouden graag zien dat de Chinese economie meer gaat leunen op binnenlandse consumptie en minder afhankelijk is van investeringen, aangemoedigd door goedkoop krediet, en de export.
Gezonde ontwikkeling
Op zich is dat een gezonde ontwikkeling. De speelruimte van China om de groei aan te jagen wordt zeker beperkt door het ruime monetaire beleid dat westerse centrale banken voeren.
Goedkoop geld slaat neer op grondstofprijzen en zorgt voor inflatie in opkomende markten die voor hun groei relatief veel grondstoffen inkopen op de wereldmarkt.
Wat dat betreft bewijst het Westerse monetaire beleid de mondiale economie misschien geen goede dienst.
Wel is het de verwachting dat de prijzen van voeding de komende tijd zullen dalen, wat goed nieuws is voor de
Chinese inflatie.
Beurzen dalen
Het lijkt er op dat beleggers het nieuws uit China aangrijpen om winst te nemen op aandelen die de laatste maanden flink waren opgelopen.
De kans op een grootschalig Chinees stimuleringspakket is met de afgegeven groeiverwachting een stuk kleiner geworden.
Voor de korte termijn wellicht geen goed nieuws, maar voor de wat langere termijn wel. Voor nu kunnen de blikken weer naar de ontwikkelingen in Europa en de Verenigde Staten.