VEB.net maakt gebruik van cookies om het gebruiksgemak van de website te verbeteren. 

Victor Muller: ‘Verkoopaantallen van duizend Spykers liggen in het verschiet'

Na de troosteloze ondergang van Saab stort rasoptimist Victor Muller zich weer op de verwaarloosde sportwagentak Spyker. ‘Verkoopaantallen van duizend Spyker wagens liggen in het verschiet'.

Binnen vijf jaar verkoopaantallen van duizend Spyker-auto's per jaar. Dat is wat Victor Muller aandeelhouders dinsdag voorspiegelde tijdens de aandeelhoudersvergadering.

‘En kunnen we winstgevend zijn’, voegde de topman daaraan toe. Muller heeft daarvoor wel 25 miljoen euro aan extra financiering nodig, zo liet hij weten. . 

Muller mikt vooral op de zogenaamde Spyker D8, een SUV-model verder luisterend naar de naam Peking – to Paris. Overigens is dit nu nog niet meer dan een prototype.

Spyker ontwikkelde dit model al zes jaar geleden, maar tot nu is het nog altijd niet meer dan een prototype.

Toch gelooft Muller heilig in commercieel succes, waarbij hij wijst op andere luxemerken als Bentley, Lamborghini en Maserati die ook een SUV op de markt hebben gebracht.

De vergezichten van Muller staan in schril contrast met de twaalf auto's die Spyker in 2011 wist te produceren en verkopen. Dat komt neer op één auto per maand. Dat moeten er dus zo'n drie per dag gaan worden.

Hoe Muller aan een bedrag van 25 miljoen euro denkt te komen, meldde hij beleggers ook niet.

Schoon aan de haak
‘Het Saab-avontuur was misschien wel slecht voor het bedrijf, maar voor de merknaam van Spyker was de enorme publiciteit juist goed', zei een alweer over de deceptie van de verdrinkingsdood van Saab heen zijnde Muller.

Het autobedrijf is volgens Muller schoon aan de haak. ‘Spyker is geen probleem meer wat betreft cash burn. We hebben nog maar 36 personeelsleden', aldus Muller. Spyker gaat nu de productie weer langzaamaan opstarten. Dat inmiddels een aantal toeleveranciers failliet is en Muller met andere partners op voet van oorlog heeft geleefd, vormt volgens hem geen belemmering voor de hernieuwde ambities van het bedrijf.

De productie van de auto-onderdelen wordt uitbesteed om vervolgens mogelijk in de fabriek in Zeewolde in elkaar te worden gezet. Zeker is dat die fabriekhal alleen op jaarbasis geen productieaantallen van duizend auto's aankan.

Muller wilde Spyker niet kwijt
Opmerkelijk is ook dat Muller enkele maanden geleden juist de sportwagenproducent nog wilde verkopen om met de opbrengst Saab in leven te kunnen houden.

‘Niet waar', zo zei Muller. ‘Ik wilde Spyker nooit verkopen', maar ‘het besluit is destijds nou eenmaal met meerderheid van stemmen genomen, maar ik heb me ertegen verzet'.

De mogelijke koper, een Amerikaans investeringfonds dat naar verluidt 32 miljoen dollar overhad voor de zwaar verlieslatende autoproducent, had volgens Muller te veel tijd nodig voor het papierwerk.

Door de gelijktijdige problemen met Saab heeft Muller uiteindelijk op advies van juristen het verkoopproces van Spyker gestaakt.

Ook wilde hij niet dat Saab surseance van betaling zou aanvragen. Hij kwam hierbij in conflict met zijn drie commissarissen, die vervolgens moegestreden de strijd opgaven en vertrokken.

Muller overleeft alles en iedereen. De medebestuurders en commissarissen die de afgelopen jaren geen trek meer hadden in een samenwerking met Muller zijn niet meer op twee handen te tellen.

Alle wegen lopen dood
Het bedrijf uit Zeewolde heeft de afgelopen jaren talloze beloftes en bespiegelingen gedaan, waarvan er eigenlijk niet één is uitgekomen. Iedere weg die Spyker insloeg liep dood. Het Formule1-plan werd een (financieel) fiasco. Verkoopcijfers voor Spyker-auto's kwamen nooit van de grond en Muller goochelde te pas en te onpas met productie- en verkoopcijfers.

Nog altijd is de vraag hoeveel Spykers er daadwerkelijk gekocht en betaald zijn door echte klanten (geen kennissen of zakenrelaties) voor een commercieel verantwoordelijke prijs. Het verlies per geproduceerde auto liep in de tonnen.

Muller wijkt niet
Muller werd ruim twee jaar geleden vooral door Saab-werknemers onthaald als de redder van het Zweedse concern, maar kon het tij niet te keren. Al met al was Muller ‘erg tevreden' over de manier waarop hij ‘zijn bedrijf' gered heeft.

Daarbij gaat hij wel erg makkelijk voorbij aan het feit dat hij vooral verantwoordelijk is voor het ontstaan van de problemen.

Muller heeft gegokt en verloren. Op de vraag of het geen tijd wordt om het veld te ruimen antwoordde hij ontkennend. Aandeelhouders hebben een hoge prijs betaald, maar de Victor Muller show gaat door.




Gerelateerde artikelen