Tussen de grote jongens op het private-bankingtoneel heeft Van Lanschot niets te zoeken. Topman Karl Guha omarmt daarom weer de wat minder rijke klant.
Er moest dringend wat gebeuren bij het kleine Van Lanschot.
De Bossche bank voor rijke particulieren hoort niet thuis tussen de grotere spelers als Rothschild, Lombard Odier, Julius Baer en andere Zwitserse private banks.
Die conclusie valt te trekken uit de marsroute die de nieuwe topman voor Van Lanschot heeft uitgetekend.
De bank worstelt al jaren met teruglopende provisie-inkomsten en lagere rente-inkomsten doordat het verschil tussen in- en uitgeleend geld kleiner is geworden.
De winst moet omhoog. In 2017 moet het rendement op het eigen vermogen uitkomen op 10 tot 12 procent. Eind 2012 was dat kerncijfer negatief.
De belangrijkste strategische wijziging is dat Van Lanschot weer een traditionele private bank wil worden. “Onze productportfolio vertoont in sommige opzichten nog de kenmerken van een algemene bank”, aldus Guha.
Ook voor starters
Waar Van Lanschot onder voormalig ceo Floris Deckers afscheid nam van minder vermogende klanten (onder de één miljoen euro) zet Karl Guha voor hen de deur weer open.
Van starter op de woningmarkt tot beginnend advocaat, ze mogen weer aankloppen bij de bank.
Hoewel Guha “aantrekkelijke groeikansen” ziet, heerst onder beleggers scepsis. In het verleden is het lastig gebleken op “kleine” klanten winst te boeken, omdat deze relatief duur zijn. En of gewezen kleinere klanten willen terugkeren, is maar de vraag.
Meer vlees op de botten
De financiële huishouding van banken blijft wankel en daar moet vooral bij “niet systeembank” Van Lanschot iets aan gedaan worden.
Voor beleggers in aandelen en achtergestelde leningen van SNS Reaal was het op de blaren zitten na de onteigening als gevolg van de nationalisatie, maar spaarders werden gered. Het lijkt niet aannemelijk dat de fortuinlijke klanten van Van Lanschot eenzelfde behandeling zullen krijgen van minister Dijsselbloem.
Dit is een probleem, omdat klanten van Van Lanschot sparen en beleggen met een geldbedrag dat vaak hoger ligt dan de euroton die de overheid garandeert.
Guha wil daarom het weerstandsvermogen (kernkapitaalratio) opkrikken. In 2017 moet de kernkapitaalratio ten minste 15 procent bedragen. Eind maart bedroeg de ratio nog 11,9 procent; wat minder is dan bij de meeste grootbanken.
De solvabiliteit moet een oppepper krijgen door de portefeuille met zakelijke kredieten van 4,4 miljard euro te halveren in de komende vijf jaar.
Dit houdt in dat als leningen worden afbetaald er geen nieuwe leningen worden verstrekt aan klanten die geen andere klantrelatie met Van Lanschot hebben.
Door het hoge risico tellen deze leningen voor de volle pond mee bij het berekenen van solvabiliteitratio’s voor banken. Door de actie kan de kernkapitaalratio in de komende jaren zo maar een paar procent stijgen.
Kosten verder omlaag
Minder provisies en een lagere rentemarge zorgen bij Van Lanschot voor relatief hoge kosten ten opzichte van de opbrengsten. Eind 2012 bedroegen de efficiency ratio 79,9 procent, wat hoger was dan in de 76,5 procent in 2011 (hoe lager, hoe beter).
Hoewel grootbanken een andere tak van sport bedrijven, lag bijvoorbeeld bij ING de ratio op 55,2 procent in het eerste kwartaal. Guha wil in 2017 uitkomen op 60 à 65 procent.
De kosten moeten tegen 2017 met 70 miljoen euro dalen tot 340 miljoen euro. Het belangrijkste deel van de rentabiliteitimpuls lijkt daarmee te moeten komen uit kostenbesparingen.
Dividend minder prioriteit
Van Lanschot streeft er naar ongeveer de helft van de winst uit te keren als dividend, maar geeft in de slotzin van het bericht aan dat “de prioriteit op korte termijn ligt bij het behalen van de doelstelling ten aanzien van het kapitaal”.
Dit doet vermoeden dat beleggers niet raar moeten opkijken als Van Lanschot ook over boekjaar 2013 geen dividend uitkeert.
LEES MEER:
8 maart 2013
9 november 2012
28 september 2012
31 augustus 2012
31 augustus 2012
14 augustus 2012
8 maart 2012
30 januari 2012
8 november 2011
16 augustus 2011
18 maart 2011
10 augustus 2010
25 mei 2010
Op de hoogte blijven?
De Bossche bank voor rijke particulieren hoort niet thuis tussen de grotere spelers als Rothschild, Lombard Odier, Julius Baer en andere Zwitserse private banks.
Die conclusie valt te trekken uit de marsroute die de nieuwe topman voor Van Lanschot heeft uitgetekend.
De bank worstelt al jaren met teruglopende provisie-inkomsten en lagere rente-inkomsten doordat het verschil tussen in- en uitgeleend geld kleiner is geworden.
De winst moet omhoog. In 2017 moet het rendement op het eigen vermogen uitkomen op 10 tot 12 procent. Eind 2012 was dat kerncijfer negatief.
De belangrijkste strategische wijziging is dat Van Lanschot weer een traditionele private bank wil worden. “Onze productportfolio vertoont in sommige opzichten nog de kenmerken van een algemene bank”, aldus Guha.
Ook voor starters
Waar Van Lanschot onder voormalig ceo Floris Deckers afscheid nam van minder vermogende klanten (onder de één miljoen euro) zet Karl Guha voor hen de deur weer open.
Van starter op de woningmarkt tot beginnend advocaat, ze mogen weer aankloppen bij de bank.
Hoewel Guha “aantrekkelijke groeikansen” ziet, heerst onder beleggers scepsis. In het verleden is het lastig gebleken op “kleine” klanten winst te boeken, omdat deze relatief duur zijn. En of gewezen kleinere klanten willen terugkeren, is maar de vraag.
Meer vlees op de botten
De financiële huishouding van banken blijft wankel en daar moet vooral bij “niet systeembank” Van Lanschot iets aan gedaan worden.
Voor beleggers in aandelen en achtergestelde leningen van SNS Reaal was het op de blaren zitten na de onteigening als gevolg van de nationalisatie, maar spaarders werden gered. Het lijkt niet aannemelijk dat de fortuinlijke klanten van Van Lanschot eenzelfde behandeling zullen krijgen van minister Dijsselbloem.
Dit is een probleem, omdat klanten van Van Lanschot sparen en beleggen met een geldbedrag dat vaak hoger ligt dan de euroton die de overheid garandeert.
Guha wil daarom het weerstandsvermogen (kernkapitaalratio) opkrikken. In 2017 moet de kernkapitaalratio ten minste 15 procent bedragen. Eind maart bedroeg de ratio nog 11,9 procent; wat minder is dan bij de meeste grootbanken.
De solvabiliteit moet een oppepper krijgen door de portefeuille met zakelijke kredieten van 4,4 miljard euro te halveren in de komende vijf jaar.
Dit houdt in dat als leningen worden afbetaald er geen nieuwe leningen worden verstrekt aan klanten die geen andere klantrelatie met Van Lanschot hebben.
Door het hoge risico tellen deze leningen voor de volle pond mee bij het berekenen van solvabiliteitratio’s voor banken. Door de actie kan de kernkapitaalratio in de komende jaren zo maar een paar procent stijgen.
Kosten verder omlaag
Minder provisies en een lagere rentemarge zorgen bij Van Lanschot voor relatief hoge kosten ten opzichte van de opbrengsten. Eind 2012 bedroegen de efficiency ratio 79,9 procent, wat hoger was dan in de 76,5 procent in 2011 (hoe lager, hoe beter).
Hoewel grootbanken een andere tak van sport bedrijven, lag bijvoorbeeld bij ING de ratio op 55,2 procent in het eerste kwartaal. Guha wil in 2017 uitkomen op 60 à 65 procent.
De kosten moeten tegen 2017 met 70 miljoen euro dalen tot 340 miljoen euro. Het belangrijkste deel van de rentabiliteitimpuls lijkt daarmee te moeten komen uit kostenbesparingen.
Dividend minder prioriteit
Van Lanschot streeft er naar ongeveer de helft van de winst uit te keren als dividend, maar geeft in de slotzin van het bericht aan dat “de prioriteit op korte termijn ligt bij het behalen van de doelstelling ten aanzien van het kapitaal”.
Dit doet vermoeden dat beleggers niet raar moeten opkijken als Van Lanschot ook over boekjaar 2013 geen dividend uitkeert.
LEES MEER:
8 maart 2013
9 november 2012
28 september 2012
31 augustus 2012
31 augustus 2012
14 augustus 2012
8 maart 2012
30 januari 2012
8 november 2011
16 augustus 2011
18 maart 2011
10 augustus 2010
25 mei 2010
Op de hoogte blijven?
Gerelateerde artikelen