Tegenvallende cijfers uit China, terugtrekkende bewegingen in de VS en schokeffecten in Japan zorgen donderdag voor forse koersdalingen. Beleggers zijn nerveus door ingrijpen van centrale bankiers.
Sinds de kernramp in Fukushima van maart 2011 ging de Japanse beurs niet zo hard onderuit als tijdens de handelssessie van donderdag.
De Nikkei-index, een belangrijke Japanse beursgraadmeter, verloor meer dan zeven procent en gaf daarmee een deel van de winst weg die de afgelopen maanden werd geboekt.
De Europese beurzen volgen de negatieve stemming in Azië en staan over de hele linie in het rood.
Directe aanleiding voor de daling zijn tegenvallende cijfers uit China. De industrie lijkt daar onverwacht terug te vallen en daarmee dus de vraag naar in China geproduceerde goederen.
China en Japan
Die terugval past bij de drieste acties van Japan om de eigen economie weer op gang te krijgen. Na jaren stagnatie zet de gouverneur van de Japanse Centrale Bank nu de geldpersen in om de eigen munt te verzwakken. Dat moet onder meer Japanse producten en diensten goedkoper maken voor het buitenland en zo de export aanwakkeren.
China heeft daar flink last van. De yuan sinds eind december met meer dan dertig procent gestegen ten opzichte van de yen. China wordt dus duurder voor Japan, een belangrijke handelspartner. Daardoor krimpen de winstmarges van Chinese producenten.
Bernaken zoekt de rem
De Verenigde Staten bevindt zich duidelijk in een andere fase. Fed-voorzitter Ben Bernanke heeft afgelopen jaren honderden miljarden in de economie gepompt om herstel te bevorderen. Nu het beter lijkt te gaan laat de Fed-voorzitter doorschemeren stimuleringsmaatregelen af te willen of kunnen bouwen.
Extra geld in de economie pompen betekent eigenlijk de rentes van obligaties drukken. Mogelijk stopzetten van steunmaatregelen heeft het omgekeerde effect. En niet alleen in de VS: ook in Japan liep de rente fors op. En dat is precies wat de Japanse centrale bank niet wilde.
Toch is van paniek in Japanse monetaire kringen geen sprake. Dat de massieve stimulering tot flinke renteschokken zou leiden was voorzien. En stijgende rente wordt gezien als teken van een oplevende economie.
Beleggers reageren echter geschrokken. Zij zijn gevoelig voor ieder signaal dat het einde kan inluiden van de, vooral buiten Europa, fors opgelopen aandelenkoersen. Winstnemingen zijn het gevolg.
De Nikkei-index, een belangrijke Japanse beursgraadmeter, verloor meer dan zeven procent en gaf daarmee een deel van de winst weg die de afgelopen maanden werd geboekt.
De Europese beurzen volgen de negatieve stemming in Azië en staan over de hele linie in het rood.
Directe aanleiding voor de daling zijn tegenvallende cijfers uit China. De industrie lijkt daar onverwacht terug te vallen en daarmee dus de vraag naar in China geproduceerde goederen.
China en Japan
Die terugval past bij de drieste acties van Japan om de eigen economie weer op gang te krijgen. Na jaren stagnatie zet de gouverneur van de Japanse Centrale Bank nu de geldpersen in om de eigen munt te verzwakken. Dat moet onder meer Japanse producten en diensten goedkoper maken voor het buitenland en zo de export aanwakkeren.
China heeft daar flink last van. De yuan sinds eind december met meer dan dertig procent gestegen ten opzichte van de yen. China wordt dus duurder voor Japan, een belangrijke handelspartner. Daardoor krimpen de winstmarges van Chinese producenten.
Bernaken zoekt de rem
De Verenigde Staten bevindt zich duidelijk in een andere fase. Fed-voorzitter Ben Bernanke heeft afgelopen jaren honderden miljarden in de economie gepompt om herstel te bevorderen. Nu het beter lijkt te gaan laat de Fed-voorzitter doorschemeren stimuleringsmaatregelen af te willen of kunnen bouwen.
Extra geld in de economie pompen betekent eigenlijk de rentes van obligaties drukken. Mogelijk stopzetten van steunmaatregelen heeft het omgekeerde effect. En niet alleen in de VS: ook in Japan liep de rente fors op. En dat is precies wat de Japanse centrale bank niet wilde.
Toch is van paniek in Japanse monetaire kringen geen sprake. Dat de massieve stimulering tot flinke renteschokken zou leiden was voorzien. En stijgende rente wordt gezien als teken van een oplevende economie.
Beleggers reageren echter geschrokken. Zij zijn gevoelig voor ieder signaal dat het einde kan inluiden van de, vooral buiten Europa, fors opgelopen aandelenkoersen. Winstnemingen zijn het gevolg.