Vorige week vertrok de financiële topman van TNT Express, deze week die van Wereldhave. Voor beleggers is het oppassen geblazen als de cfo opeens opstapt.
De koers van TNT Express nadat vorige week bekend werd dat Bernhard Bot het bedrijf verlaat. Het aandeel Wereldhave kwam donderdag niet echt in beweging.
Wereldhave had tot een jaar geleden überhaupt geen financiële topman. De invoering van deze bestuurspost was een van de hervormingen die volgden op een echec met vastgoedwaarderingen in de VS in 2012. De koers daalde daarna met een kwart.
In zekere zin is de pijn voor aandeelhouders van Wereldhave dus al geleden. De gang van zaken bij andere bedrijven waar de cfo plotseling vertrok, geeft echter wel reden tot nadenken. Enkele voorbeelden op een rij.
Grontmij
Het ingenieursbureau kwam in 2011 in de problemen door tegenvallende markten en een grote schuldenlast, die weer het gevolg was van een onbesuisde overname in Frankrijk.
De koers van het aandeel kelderde in november, .
Op dat moment was het aandeel echter nog maar halverwege de weg naar beneden. Een maand later kwam nog meer slecht nieuws naar buiten en moest topman Sylvo Thijssen, die eerst nog was blijven zitten, alsnog weg. De maanden hierna ging de koers van het aandeel Grontmij nog een keer doormidden.
KPN
De chaos waar KPN de afgelopen jaren in verkeert, is onder meer af te lezen aan het aantal cfo’s dat het heeft gehad: vier in minder dan vijf jaar tijd.
Toen , de opvolger van Marcel Smits die de post daarvoor meer dan vijf jaar had bekleed, begin 2012 vertrok, leek er nog weinig aan de hand.
Ruim een jaar later had KPN een vermogen betaald voor 4G-licenties, had het miljarden moeten ophalen met een aandelenuitgifte, en leek het erop dat het voor een koopje opgeslokt zou worden door America Movil.
Het aandeel daalde met ruim twee derde in deze periode. Met zoveel ellende achter de rug, maakte het vertrek van cfo Eric Hageman in september vorig jaar, weinig indruk meer op beleggers.
Van der Moolen
ging in 2009 daverend ten onder aan wanbeleid. Op het moment dat het bedrijf failliet ging had het al meer dan een jaar geen cfo meer.
Michiel Wolfswinkel was een jaar eerder opgestapt om persoonlijke redenen. Hij had daarbij de raad van commissarissen gewezen op een aantal dubieuze praktijken in het bestuur van de onderneming. Daar werd vervolgens niets mee gedaan.
Wereldhave had tot een jaar geleden überhaupt geen financiële topman. De invoering van deze bestuurspost was een van de hervormingen die volgden op een echec met vastgoedwaarderingen in de VS in 2012. De koers daalde daarna met een kwart.
In zekere zin is de pijn voor aandeelhouders van Wereldhave dus al geleden. De gang van zaken bij andere bedrijven waar de cfo plotseling vertrok, geeft echter wel reden tot nadenken. Enkele voorbeelden op een rij.
Grontmij
Het ingenieursbureau kwam in 2011 in de problemen door tegenvallende markten en een grote schuldenlast, die weer het gevolg was van een onbesuisde overname in Frankrijk.
De koers van het aandeel kelderde in november, .
Op dat moment was het aandeel echter nog maar halverwege de weg naar beneden. Een maand later kwam nog meer slecht nieuws naar buiten en moest topman Sylvo Thijssen, die eerst nog was blijven zitten, alsnog weg. De maanden hierna ging de koers van het aandeel Grontmij nog een keer doormidden.
KPN
De chaos waar KPN de afgelopen jaren in verkeert, is onder meer af te lezen aan het aantal cfo’s dat het heeft gehad: vier in minder dan vijf jaar tijd.
Toen , de opvolger van Marcel Smits die de post daarvoor meer dan vijf jaar had bekleed, begin 2012 vertrok, leek er nog weinig aan de hand.
Ruim een jaar later had KPN een vermogen betaald voor 4G-licenties, had het miljarden moeten ophalen met een aandelenuitgifte, en leek het erop dat het voor een koopje opgeslokt zou worden door America Movil.
Het aandeel daalde met ruim twee derde in deze periode. Met zoveel ellende achter de rug, maakte het vertrek van cfo Eric Hageman in september vorig jaar, weinig indruk meer op beleggers.
Van der Moolen
ging in 2009 daverend ten onder aan wanbeleid. Op het moment dat het bedrijf failliet ging had het al meer dan een jaar geen cfo meer.
Michiel Wolfswinkel was een jaar eerder opgestapt om persoonlijke redenen. Hij had daarbij de raad van commissarissen gewezen op een aantal dubieuze praktijken in het bestuur van de onderneming. Daar werd vervolgens niets mee gedaan.