De olieprijs is de afgelopen dagen weer flink gezakt en staat inmiddels onder de 40 dollar per vat Amerikaanse olie. Pakweg een maand geleden stond de olieprijs nog boven de 50 dollar en leek het erop dat de periode van dalingen voorbij zou kunnen zijn.

De geschiedenis leert dat echt herstel nog wel eens lang op zich kan laten wachten. Credit Suisse keek onlangs over de hele geschiedenis van de olieproductie naar periodes van prijsstijgingen en -dalingen.

Deze studie heeft zowel goed als slecht nieuws voor wie hoopt op herstel van de olieprijs. De analisten van de bank leggen het begin van de huidige bearmarket niet op zomer vorig jaar, maar op 2008, toen de olieprijs ruim 145 dollar per vat aantikte. Zo bekeken is de huidige bearmarket al zeven jaar bezig.

Het slechte nieuws is dat de gemiddelde bearmarket veel langer duurt dan die zeven jaar. Credit Suisse komt tot 11 tot 28 jaar. Met een beetje pech gaat het dus nog ruim twee decennia duren voor de olieprijs weer hard gaat oplopen.

Als dit werkelijkheid wordt, wat betekent het dan voor beleggers? Allereerst dat zij ver uit de buurt moeten blijven van bedrijven met een zware schuldenlast die voor hun voortbestaan, al is het op de middellange termijn, afhankelijk zijn van prijsherstel.

Voor de grote olieconcerns ligt het waarschijnlijk anders. Voor veel grote oliebedrijven is de koersinformatie uit de jaren tachtig niet te vinden op hun websites. Shell gaat bijvoorbeeld maar terug tot 1988. Twee uitzonderingen zijn de Amerikaanse giganten ExxonMobil en ChevronTexaco.

Dit is de koersontwikkeling van deze aandelen (toen nog Chevron en Exxon), gecorrigeerd voor dividend vanaf eind 1980, toen de daling begon, en de tien jaar daarna:

	Chevron	Exxon
Piek-dal	-60%	-44%
1980-1991	22%	129%

 

Dit laat dat deze bedrijven geen topinvesteringen waren, maar dat het risico op een koersdaling ook beperkt was. Dit heeft er overigens ook mee te maken dat de bedrijven gewoon door gingen met dividend uitkeren aan aandeelhouders.

 

Vertaald naar het heden, lijkt het risico ook beperkt. De aandelen zijn al enkele tientallen procenten gezakt vanaf het hoogste punt en van dividendverlagingen lijkt geen sprake. Voor het aandeel Shell geldt min of meer hetzelfde. Dat is in anderhalf jaar met circa een derde gezakt, al is er wel enige twijfel of het dividend houdbaar blijft.

 

Puur op basis van de geschiedenis van de olie lijkt beleggen in oliegiganten dus niet echt risicovol. De keerzijde is dat het potentieel voor snelle grote koerswinsten er waarschijnlijk niet is.