DPA loopt tegen de grenzen aan van zijn schuldfinanciering en een aandelenemissie lijkt gezien de koersontwikkeling de laatste jaren niet aantrekkelijk. Daarom is het niet zo vreemd dat topman Eric Winter een overname door een investeringsfonds wel zou zien zitten.
In een interview met Effect zei Winter begin januari al niet per se negatief te staan tegenover een overname van DPA door een andere partij als het zou kunnen leiden tot schaalvoordelen. Ook een verdere internationalisering van de arbeidsmarkt zou een reden kunnen zijn. Het bedrijf zou dan meer schaal nodig hebben om effectief te kunnen zijn, aldus Winter.
Tegen de Telegraaf zei de topman in reactie op de net gepubliceerde jaarcijfers dat DPA met private equity als eigenaar makkelijker en sneller zou kunnen groeien. Het jaarverslag maakt duidelijk dat dit wel eens zou kunnen kloppen.
Hier is namelijk te lezen dat DPA tegen de grenzen van zijn financiering aanloopt. Het bedrijf heeft twee verschillende kredieten lopen bij de Rabobank. Allereerst een ‘gewone’ kredietfaciliteit voor financiering van het werkkapitaal van maximaal 20 miljoen euro. Daarnaast een overnamefaciliteit van maximaal 18 miljoen euro.
DPA leende in 2017 circa 12 miljoen euro bij. Een deel daarvan was bestemd voor de overname van het Almeerse Your Professionals en voor betalingen voor overnames uit eerdere jaren. Daarnaast nam de financiering van het werkkapitaal toe. Daardoor is de kredietruimte nu voor het overgrote deel benut.
Voor groei is zowel financiering nodig om de aankoop te betalen, als voor extra werkkapitaal. Een verruiming van de bankfinanciering lijkt echter lastig door de relatief hoge verhouding tussen de nettoschuld en het bedrijfsresultaat (ebitda).
Deze is op dit moment gemaximeerd op 2,75. Eind 2017 zat het bedrijf al op 2,6. Voor dit jaar wordt in de interne prognose van DPA voor alle onderdelen een winstgroei onder de tien procent voorzien, dus er is ook geen sprake van dat deze ratio snel zal dalen.
Een alternatief voor bankfinanciering is uiteraard een aandelenemissie. Daarbij is een aandachtspunt echter meteen dat de koers amper vooruit is gekomen ten opzichte van eerdere emissies die de afgelopen jaren door DPA zijn gedaan.
In 2014 kocht Project Holland Fonds bijvoorbeeld nog voor 7,5 miljoen euro aan aandelen tegen 1,65 euro per stuk. De huidige koers van 1,74 is maar marginaal hoger. Ook de aandeelhouders die hebben meegedaan aan een claimemissie in 2011 zijn er amper op vooruit gegaan. Zelfs als DPA investeerders bereid zou vinden om vers kapitaal in het bedrijf te steken, zou dat met een marktwaarde van 82 miljoen euro al snel leiden tot aanzienlijke verwatering van de zittende aandeelhouders. Daarmee is een emissie eigenlijk ook geen eenvoudige en aantrekkelijke optie.
Al met al lijken de opties die DPA heeft om aan de beurs te groeien daarmee beperkt. Zo bekeken is het niet zo vreemd dat bestuursvoorzitter Winter - die wel degelijk aanzienlijke groeiambities heeft - het bedrijf via de media in de etalage zet.