Over dat beleid uitte de VEB in 2012 al haar twijfels.

De Fed verhoogde haar belangrijkste rentetarief, de Federal funds rate, in december met een kwart procentpunt naar 2,5 procent met de vooruitzichten voor verdere verhogingen naar 3 procent in 2019. Daarnaast gaf de Fed aan dat haar balans, door afbouw van haar positie in Amerikaanse staatsobligaties verder ingekrompen zou worden naar ‘normale’ niveaus. Normalisatie van de balans gaat min of meer op de automatische piloot, zo was het commentaar. Een flinke daling van de aandelenmarkten was het gevolg.

Dan kijken we naar 4 januari 2019. De Fed geeft aan dat “het beleid kan veranderen en snel en flexibel aangepast kan worden”. Er is “geen uitgestippeld pad” voor het beleid. Ook het beleid aangaande het normaliseren van haar balans kan aangepast worden indien noodzakelijk. Fed-voorzitter Powell zei letterlijk: “We’re listening carefully with sensitivity to the message that the markets are sending and we’ll be taking those downside risks into account as we make policy going forward.”  De Powell put was geboren en de aandelenmarkten stegen aanzienlijk.

Vervolgens zegt Powell op 10 januari dat de Federal Reserve “geduldig” kan zijn met verdere rentestappen, dat de Fed “flexibel” is en “voorzichtig” zal zijn met haar beleid. Aandelenmarkten stegen op deze uitspraken. Waarna de voorzitter vervolgens zegt dat de Fed haar balans naar een “normaal niveau” wenst te brengen, dat de Fed “niet weet hoe groot de balans in de toekomst zal zijn”, maar “substantieel kleiner dan nu en zeker niet groter” dan eerder het geval was. Aandelenmarkten daalden vervolgens weer op deze uitspraken.

Dit soort ‘transparantie’ schept alleen maar verwachtingen. Verwachtingen die op basis van economische data in de toekomst wellicht niet waargemaakt kunnen worden. Dit voedt weer onzekerheid in de markten, wat vervolgens weer onzekerheid brengt bij de Amerikaanse centrale bank omtrent haar beleid, en zo verder.

Dan was het communicatiebeleid van Paul Volcker en Alan Greenspan in hun tijd als Fed-voorzitter een stuk duidelijker. Behandel de markten niet als een klein kind en communiceer niet wat je mogelijk in de toekomst gaat doen. Doe wat je moet doen om je mandaat na te streven. Of zoals befaamd belegger Stanley Druckenmiller het verwoordde in zijn recente interview met Bloomberg: “Just sneak one in”.