Voor beleggers die verwachten dat de rente gaat stijgen, biedt een obligatie met een variabele couponrente een mogelijke dekking. De couponrente van deze schuldbewijzen stijgt namelijk mee met een bepaald marktrentetarief. De benaming voor deze effecten is floating rate notes (FRN’s) of floaters.
De coupon wordt doorgaans vastgesteld op basis van een referentielening, waar daarna een bepaald percentage bij wordt opgeteld. De coupon verandert mee met de referentierente, maar de risico-opslag staat meestal vast.
De variabele rente van een obligatie kan twee kanten op werken: bij een renteverlaging in de markt, profiteert de houder van een floater minder dan de houder van een reguliere obligatie met vaste coupon. Aan de andere kant is de koersdaling bij een hogere marktrente beperkter. De rentegevoeligheid van een floater is daardoor dus lager.
Bij een floater kan het rentetarief jaarlijks worden aangepast, maar ook meer of minder frequent. Dit is ook afhankelijk van hoe vaak de coupon wordt uitgekeerd. In een uitgebreid artikel leest u meer over de voor- en nadelen en een praktijkvoorbeeld van floating rate notes.
| In de sectie Beleggen in obligaties |
|
Op www.veb.net/obligaties vindt u veel artikelen over deze effecten. Verschillende artikelen zijn vooral gericht op beginnende beleggers, maar er zijn ook veel artikelen beschikbaar voor ervaren beleggers, compleet met een beschrijving van verschillende soorten obligaties: van inflation-linked obligaties tot perpetuals. |