Voor topman Ben van Beurden is winst de komende jaren belangrijker dan omzet. Investeert het energieconcern nog wel genoeg in de eigen toekomst?
Olie is uit.
Enkele maanden geleden lieten de nazaten van de steenrijke Rockerfeller-familie weten geen heil meer te zien in olie.
Enkele andere grote beleggers - waaronder het fonds van de universiteit van Stanford - namen eveneens afscheid van olie-beleggingen, vanwege ethische vraagstukken.
Ethiek en timing blijken hierbij mooi op elkaar aan te sluiten. De prijs van een vat Noordzeeolie daalde sinds halverwege het jaar met ongeveer een kwart. Vrijwel alle grote oliebedrijven, inclusief Shell, verloren in de afgelopen maanden ten minste 10 procent van hun beurswaarde.
Deze week bleek de koersdaling van de Britse oliegiganten BP en BG Group terecht: de lagere olieprijs en problemen in Rusland sloegen een gat in de winst over het derde kwartaal.
Bij Shell gaat dat anders. Het oliebedrijf presenteerde ondanks een lagere omzet een stijging van de winst van maar liefst 31 procent tot 5,8 miljard dollar.
Hoe kan Shell ondanks de fors tegenwind toch goed gedijen in olieland?
Waarde geen volume
Na jaren van forse investeringen in groei gaat Shell onder topman Ben van Beurden terug naar de basis. Het concern legt de nadruk op het afstoten van onrendabele projecten, kapitaalefficiëntie en de winstgevendheid. Ondertussen wil de oliegigant cash teruggeven aan aandeelhouders via dividenden en aandeleninkoop.
Met deze visie gaat Shell ruim 15 jaar terug in de tijd, zo stellen de analisten van de Amerikaanse zakenbank JP Morgan.
Eind jaren 90 toen de olieprijs - zij het op een veel lager niveau (tussen de 15 en 20 dollar) - ook weggleed bracht topman Cor Herkströter activiteiten terug om rendement voor aandeelhouders veilig te stellen.
Als gevolg van het hierdoor vrijgespeelde geld, zorgden voornamelijk dividenduitkeringen ervoor dat Shell tussen 1994 en 1997 20 procent harder steeg dan de brede beursindex.
Het klimaat is nu vergelijkbaar. Door de schalieboom in de Verenigde Staten en een terugval van de Chinese economie is de vraag naar olie fors teruggelopen en daalt de prijs van het zwarte goud.
Nu stootte Shell alleen al dit jaar voor 12 miljard dollar aan minder rendabele onderdelen af, en de teller loopt.
Velden die problemen opleveren zoals die in de moerassen van Nigeria - Shell verloor hier dit jaar al 1 miljard dollar door sabotage - verkoopt het concern.
Deze week werd bekend gemaakt dat Shell de stekker trekt uit twee nauwelijks rendabele decennia-oude velden in de Noordzee.
"Minder afschrijvingen"
Meer efficiëntie is de belangrijkste pijler onder de winstverbetering. Bij het winnen van olie (upstream-divisie) speelt vooral mee dat Shell lagere kosten heeft gemaakt in de zoektocht naar nieuwe olievelden. Shell onderstreept dat het "minder afschrijvingen" hoefde te doen.
In de laatste 2 jaar schreef Shell ruim 5 miljard dollar af op schalie-gasactiviteiten in de Verenigde Staten (afschrijving vorig kwartaal: 1,9 miljard dollar).
Het bedrijf met hoofdkantoor in Den Haag was achteraf veel te laat met het instappen in deze markt, en zag de activiteiten in rap tempo minder waard worden toen de prijs voor schaliegas begon te kelderen.
Bij voormalig probleemkind Downstream (verwerking van olie) lijkt het beter te gaan. De winst van het onderdeel verdubbelde van 892 miljoen dollar naar 1,793 miljard dollar ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar.
De marges van raffinaderijen, waar Shell olie verwerkt tot diesel en benzine, gingen omhoog. Na vele kwartalen van nauwelijks winsten of verliezen in deze tak van sport wijst de oliegigant nu op brede verbetering in de raffinage-industrie.
Overigens profiteert Shell bij dit onderdeel juist van de lage olieprijs omdat het goedkoper kan inkopen.
Investeren of uitkeren?
De druk op de olieprijs is geen reden voor zorg voor Van Beurden. Dat hoort bij de ‘volatiliteit in de sector', zo liet de topman optekenen.
De vraag is of deze onverschilligheid terecht is. Nu levert het stroomlijnen van Shell en scherp op de kosten letten dan wel een hogere winst op, maar op de langere termijn is hier toch echt een hogere olieprijs voor nodig.
Onderzoekers van de grote vermogensbeheerder Bernstein becijferen dat Shell een olieprijs van 85 dollar per vat nodig heeft om break even te draaien.
Bij nieuwe velden, waarbij met meer onconventionele methoden olie wordt gewonnen - onder andere de teerzanden in Canada, de diepzeeboringen in de Golf van Mexico en de Noordpool (geen infrastructuur, zee-ijs en extreme kou) zal het break-even punt waarschijnlijk nog aanzienlijk hoger liggen.
De huidige prijs van een vat olie bedraagt 86,50 dollar, en sommige marktvorsers wijzen op aanzienlijke lagere prijzen in de nabije toekomst.
In dit licht is het begrijpelijk dat Van Beurden Shell kleiner en efficiënter wil maken. Dit komt al terug in de cijfers. In het derde kwartaal werden gemiddeld 2,790 duizend vaten olie per dag uit de grond gehaald. Dat is 5 procent minder dan in dezelfde periode vorig jaar.
De eeuwige balansoefening voor het Shell-bestuur is een evenwicht vinden tussen investeren in nieuwe oliebronnen en uitkeringen aan aandeelhouders. Kernvraag voor beleggers: blijkt morgen, als de olieprijs weer stijgt, dat Shell nu te weinig heeft geïnvesteerd?
LEES MEER:
30 april 2014
30 januari 2014
17 januari 2014
31 oktober 2013
Enkele maanden geleden lieten de nazaten van de steenrijke Rockerfeller-familie weten geen heil meer te zien in olie.
Enkele andere grote beleggers - waaronder het fonds van de universiteit van Stanford - namen eveneens afscheid van olie-beleggingen, vanwege ethische vraagstukken.
Ethiek en timing blijken hierbij mooi op elkaar aan te sluiten. De prijs van een vat Noordzeeolie daalde sinds halverwege het jaar met ongeveer een kwart. Vrijwel alle grote oliebedrijven, inclusief Shell, verloren in de afgelopen maanden ten minste 10 procent van hun beurswaarde.
Deze week bleek de koersdaling van de Britse oliegiganten BP en BG Group terecht: de lagere olieprijs en problemen in Rusland sloegen een gat in de winst over het derde kwartaal.
Bij Shell gaat dat anders. Het oliebedrijf presenteerde ondanks een lagere omzet een stijging van de winst van maar liefst 31 procent tot 5,8 miljard dollar.
Hoe kan Shell ondanks de fors tegenwind toch goed gedijen in olieland?
Waarde geen volume
Na jaren van forse investeringen in groei gaat Shell onder topman Ben van Beurden terug naar de basis. Het concern legt de nadruk op het afstoten van onrendabele projecten, kapitaalefficiëntie en de winstgevendheid. Ondertussen wil de oliegigant cash teruggeven aan aandeelhouders via dividenden en aandeleninkoop.
Met deze visie gaat Shell ruim 15 jaar terug in de tijd, zo stellen de analisten van de Amerikaanse zakenbank JP Morgan.
Eind jaren 90 toen de olieprijs - zij het op een veel lager niveau (tussen de 15 en 20 dollar) - ook weggleed bracht topman Cor Herkströter activiteiten terug om rendement voor aandeelhouders veilig te stellen.
Als gevolg van het hierdoor vrijgespeelde geld, zorgden voornamelijk dividenduitkeringen ervoor dat Shell tussen 1994 en 1997 20 procent harder steeg dan de brede beursindex.
Het klimaat is nu vergelijkbaar. Door de schalieboom in de Verenigde Staten en een terugval van de Chinese economie is de vraag naar olie fors teruggelopen en daalt de prijs van het zwarte goud.
Nu stootte Shell alleen al dit jaar voor 12 miljard dollar aan minder rendabele onderdelen af, en de teller loopt.
Velden die problemen opleveren zoals die in de moerassen van Nigeria - Shell verloor hier dit jaar al 1 miljard dollar door sabotage - verkoopt het concern.
Deze week werd bekend gemaakt dat Shell de stekker trekt uit twee nauwelijks rendabele decennia-oude velden in de Noordzee.
"Minder afschrijvingen"
Meer efficiëntie is de belangrijkste pijler onder de winstverbetering. Bij het winnen van olie (upstream-divisie) speelt vooral mee dat Shell lagere kosten heeft gemaakt in de zoektocht naar nieuwe olievelden. Shell onderstreept dat het "minder afschrijvingen" hoefde te doen.
In de laatste 2 jaar schreef Shell ruim 5 miljard dollar af op schalie-gasactiviteiten in de Verenigde Staten (afschrijving vorig kwartaal: 1,9 miljard dollar).
Het bedrijf met hoofdkantoor in Den Haag was achteraf veel te laat met het instappen in deze markt, en zag de activiteiten in rap tempo minder waard worden toen de prijs voor schaliegas begon te kelderen.
Bij voormalig probleemkind Downstream (verwerking van olie) lijkt het beter te gaan. De winst van het onderdeel verdubbelde van 892 miljoen dollar naar 1,793 miljard dollar ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar.
De marges van raffinaderijen, waar Shell olie verwerkt tot diesel en benzine, gingen omhoog. Na vele kwartalen van nauwelijks winsten of verliezen in deze tak van sport wijst de oliegigant nu op brede verbetering in de raffinage-industrie.
Overigens profiteert Shell bij dit onderdeel juist van de lage olieprijs omdat het goedkoper kan inkopen.
Investeren of uitkeren?
De druk op de olieprijs is geen reden voor zorg voor Van Beurden. Dat hoort bij de ‘volatiliteit in de sector', zo liet de topman optekenen.
De vraag is of deze onverschilligheid terecht is. Nu levert het stroomlijnen van Shell en scherp op de kosten letten dan wel een hogere winst op, maar op de langere termijn is hier toch echt een hogere olieprijs voor nodig.
Onderzoekers van de grote vermogensbeheerder Bernstein becijferen dat Shell een olieprijs van 85 dollar per vat nodig heeft om break even te draaien.
Bij nieuwe velden, waarbij met meer onconventionele methoden olie wordt gewonnen - onder andere de teerzanden in Canada, de diepzeeboringen in de Golf van Mexico en de Noordpool (geen infrastructuur, zee-ijs en extreme kou) zal het break-even punt waarschijnlijk nog aanzienlijk hoger liggen.
De huidige prijs van een vat olie bedraagt 86,50 dollar, en sommige marktvorsers wijzen op aanzienlijke lagere prijzen in de nabije toekomst.
In dit licht is het begrijpelijk dat Van Beurden Shell kleiner en efficiënter wil maken. Dit komt al terug in de cijfers. In het derde kwartaal werden gemiddeld 2,790 duizend vaten olie per dag uit de grond gehaald. Dat is 5 procent minder dan in dezelfde periode vorig jaar.
De eeuwige balansoefening voor het Shell-bestuur is een evenwicht vinden tussen investeren in nieuwe oliebronnen en uitkeringen aan aandeelhouders. Kernvraag voor beleggers: blijkt morgen, als de olieprijs weer stijgt, dat Shell nu te weinig heeft geïnvesteerd?
LEES MEER:
30 april 2014
30 januari 2014
17 januari 2014
31 oktober 2013
Gerelateerde artikelen