De manier waarop het faillissement van handelshuis Van der Moolen tot stand is gekomen, is op zijn zachtst gezegd opmerkelijk. De Vereniging van Effectenbezitters (VEB) overweegt daarom een enqueteprocedure te starten bij de Ondernemingskamer in Amsterdam.
Van der Moolen heeft afgelopen jaren een zwalkende beleid gevoerd, de twijfels over het functioneren van het bestuur zijn groot. Steeds werd voortijdig de stekker uit groots aangekondigde nieuwe strategieën getrokken.
De opeenstapeling van blunders rechtvaardigt in elk geval een onafhankelijk onderzoek door onafhankelijke deskundigen.
Verantwoording bestuur
De VEB wacht met het nemen van een definitieve beslissing tot na de informatieve aandeelhoudersbijeenkomst van 9 oktober aanstaande. Dat is de plaats waar bestuur en commissarissen verantwoording moeten afleggen voor de jammerlijke val van Van der Moolen.
Aan de hoofdrolspelers, waaronder voormalig bestuursvoorzitter Richard den Drijver en de oude raad van commissarissen, kunnen tijdens de aandeelhoudersbijeenkomst helaas geen vragen worden gesteld. Zij verlieten het zinkend schip voortijdig.
Dossier vormen
De VEB is op dit moment bezig een dossier te vormen ter voorbereiding op de bijeenkomst.
Het wel of niet daadwerkelijk beginnen van de gerechtelijke procedure zal mede afhankelijk zijn van de antwoorden die de aandeelhoudersvergadering brengt. In eerste instantie is waarheidsvinding het doel. Maar mocht het onderzoek malversaties aan het licht brengen, dan zou de stap naar een rechter voor schadevergoeding mogelijk zijn.
Combinatie van factoren
De déconfiture is volgens Van Der Moolen zelf toe te schrijven aan een combinatie van factoren, opgetreden in een periode van enige jaren: grote verliezen in de Verenigde Staten, mislukte nieuwe initiatieven zoals Online Trader, dalende omzetten in verband met de financiële crisis en een kostenpatroon dat structureel de baten is gaan overstijgen. Twee factoren hebben de liquiditeitspositie van het handelshuis versneld uitgehold: de inkoop van eigen aandelen en vertraging in de incassering van grote (belasting)vorderingen van Van der Moolen, zo schrijft het bedrijf in een persbericht over het faillissement.
Koning op het Damrak
Het ooit zo statige Van der Moolen, dat donderdag failliet is verklaard, was eens een van de belangrijkste effectenhuizen op de beurs in Amsterdam en New York.
Van der Moolen, oorspronkelijk hoekman op het Damrak, werd in 1892 opgericht. Het bedrijf was actief in beurshandel voor eigen rekening op verscheidene beurzen in Europa, waaronder Amsterdam, Parijs, Frankfurt en in de Verenigde Staten.
Na de hoekmannen
De onrust op de financiële markten van de afgelopen jaren betekende dat de handelsvolumes afnamen en verliezen opliepen tot in de miljoenen. De introductie van het elektronische handelssysteem maakte jaren geleden de hoekmannen van Van der Moolen, de schreeuwende handelaren op Beursplein 5, overbodig.
Het systeem van de fysieke handel op de beursvloer, waarmee Van der Moolen altijd het grote geld verdiende, werd overgenomen door de schermenhandel. Daarna vormden de activiteiten op Wall Street, de handel in een groot aantal Amerikaanse fondsen, de kern van het bedrijf. Ook in New York kwam de fysieke handel echter op de helling te staan. Met de elektronische handel wist het bedrijf nooit mee te komen.
Illegale praktijken
In 2004 raakte Van der Moolen in opspraak wegens illegale handelspraktijken op de Amerikaanse effectenbeurs. Beleggers zouden jaren zijn gedupeerd, doordat orders verkeerd waren uitgevoerd. Van der Moolen schikte de zaak voor een bedrag van bijna 58 miljoen dollar, zonder schuld te bekennen.
Afgelopen maart kregen de aandeelhouders van Van der Moolen de zoveelste verrassing voor hun kiezen. Het bedrijf deelde mee een omvangrijke voorziening voor uitgestelde belastingen te nemen. Vorig jaar dacht de onderneming nog tientallen miljoenen aan belastingen terug te krijgen.
De belastingperikelen waren reden alle verwachte teruggaven af te boeken. Opmerkelijk is dat oud-topman Richard den Drijver, die vorige maand opstapte wegens de tegenvallende resultaten, het toen positief in zag. ,,Het risico is nu uit de balans, die is helemaal clean'', stelde hij.
Na het vertrek van Den Drijver zwollen de negatieve geluiden over de voormalige ceo aan. Hij zou er een buitensporig declaratiebeleid op na hebben gehouden.
Degradatie
Van der Moolen kreeg in 1986 een beursnotering aan de effectenbeurs in Amsterdam. Het aandeel degradeerde de afgelopen jaren van hoofdfonds met een notering in de AEX-index tot een klein fonds in de Amsterdam Small Cap Index (AScX).
De opeenstapeling van blunders rechtvaardigt in elk geval een onafhankelijk onderzoek door onafhankelijke deskundigen.
Verantwoording bestuur
De VEB wacht met het nemen van een definitieve beslissing tot na de informatieve aandeelhoudersbijeenkomst van 9 oktober aanstaande. Dat is de plaats waar bestuur en commissarissen verantwoording moeten afleggen voor de jammerlijke val van Van der Moolen.
Aan de hoofdrolspelers, waaronder voormalig bestuursvoorzitter Richard den Drijver en de oude raad van commissarissen, kunnen tijdens de aandeelhoudersbijeenkomst helaas geen vragen worden gesteld. Zij verlieten het zinkend schip voortijdig.
Dossier vormen
De VEB is op dit moment bezig een dossier te vormen ter voorbereiding op de bijeenkomst.
Het wel of niet daadwerkelijk beginnen van de gerechtelijke procedure zal mede afhankelijk zijn van de antwoorden die de aandeelhoudersvergadering brengt. In eerste instantie is waarheidsvinding het doel. Maar mocht het onderzoek malversaties aan het licht brengen, dan zou de stap naar een rechter voor schadevergoeding mogelijk zijn.
Combinatie van factoren
De déconfiture is volgens Van Der Moolen zelf toe te schrijven aan een combinatie van factoren, opgetreden in een periode van enige jaren: grote verliezen in de Verenigde Staten, mislukte nieuwe initiatieven zoals Online Trader, dalende omzetten in verband met de financiële crisis en een kostenpatroon dat structureel de baten is gaan overstijgen. Twee factoren hebben de liquiditeitspositie van het handelshuis versneld uitgehold: de inkoop van eigen aandelen en vertraging in de incassering van grote (belasting)vorderingen van Van der Moolen, zo schrijft het bedrijf in een persbericht over het faillissement.
Koning op het Damrak
Het ooit zo statige Van der Moolen, dat donderdag failliet is verklaard, was eens een van de belangrijkste effectenhuizen op de beurs in Amsterdam en New York.
Van der Moolen, oorspronkelijk hoekman op het Damrak, werd in 1892 opgericht. Het bedrijf was actief in beurshandel voor eigen rekening op verscheidene beurzen in Europa, waaronder Amsterdam, Parijs, Frankfurt en in de Verenigde Staten.
Na de hoekmannen
De onrust op de financiële markten van de afgelopen jaren betekende dat de handelsvolumes afnamen en verliezen opliepen tot in de miljoenen. De introductie van het elektronische handelssysteem maakte jaren geleden de hoekmannen van Van der Moolen, de schreeuwende handelaren op Beursplein 5, overbodig.
Het systeem van de fysieke handel op de beursvloer, waarmee Van der Moolen altijd het grote geld verdiende, werd overgenomen door de schermenhandel. Daarna vormden de activiteiten op Wall Street, de handel in een groot aantal Amerikaanse fondsen, de kern van het bedrijf. Ook in New York kwam de fysieke handel echter op de helling te staan. Met de elektronische handel wist het bedrijf nooit mee te komen.
Illegale praktijken
In 2004 raakte Van der Moolen in opspraak wegens illegale handelspraktijken op de Amerikaanse effectenbeurs. Beleggers zouden jaren zijn gedupeerd, doordat orders verkeerd waren uitgevoerd. Van der Moolen schikte de zaak voor een bedrag van bijna 58 miljoen dollar, zonder schuld te bekennen.
Afgelopen maart kregen de aandeelhouders van Van der Moolen de zoveelste verrassing voor hun kiezen. Het bedrijf deelde mee een omvangrijke voorziening voor uitgestelde belastingen te nemen. Vorig jaar dacht de onderneming nog tientallen miljoenen aan belastingen terug te krijgen.
De belastingperikelen waren reden alle verwachte teruggaven af te boeken. Opmerkelijk is dat oud-topman Richard den Drijver, die vorige maand opstapte wegens de tegenvallende resultaten, het toen positief in zag. ,,Het risico is nu uit de balans, die is helemaal clean'', stelde hij.
Na het vertrek van Den Drijver zwollen de negatieve geluiden over de voormalige ceo aan. Hij zou er een buitensporig declaratiebeleid op na hebben gehouden.
Degradatie
Van der Moolen kreeg in 1986 een beursnotering aan de effectenbeurs in Amsterdam. Het aandeel degradeerde de afgelopen jaren van hoofdfonds met een notering in de AEX-index tot een klein fonds in de Amsterdam Small Cap Index (AScX).
Gerelateerde artikelen