Een kleine rimpeling op weg naar structurele prijs- en volumestijgingen. Dat is vrij vertaald de achtergrond van de onverwachte winstwaarschuwing van CSM begin juli.
Gedurende het tweede halfjaar van 2011 wil ’s werelds grootste leverancier van bakkerijproducten en halffabricaten zoals melkzuur het verloren terrein weer gaan heroveren.
CSM heeft in het tweede kwartaal een lager verkoopvolume moeten slikken door een agressief doorgevoerd prijsbeleid. De prijsverhogingen kostten CSM behalve volume ook een ruim 35 procent lager bedrijfsresultaat voor rente, belastingen en afwaarderingen (ebita).
De ebita kwam uit op 36,6 miljoen euro tegen 51,4 miljoen in dezelfde periode vorig jaar. Voor het tweede halfjaar ligt de ebita-verwachting (voor eenmalige kosten) op ongeveer 100 miljoen euro.
Bestuursvoorzitter Gerard Hoetmer had beleggers wat uit te leggen. Want hoe kon het gebeuren dat CSM pas enkele dagen na afloop van de eerste jaarhelft waarschuwde de hogere grondstoffenrekening toch niet te kunnen doorberekenen aan klanten?
Nu of nooit
Vanaf medio mei zag het Diemense concern ineens een ‘plotselinge sterke stijging’ optreden in prijzen van graan, maïs, suiker en palmolie. In plaats van 200 miljoen euro verwachtten Hoetmer en financieel directeur Koos Kramer opeens 240 miljoen euro meer op jaarbasis kwijt te zijn aan grondstoffen voor zijn afbakcakes, Wladkorn-brood en koekjes.
‘En dat was het signaal dat het voor CSM nu of nooit was’, aldus Hoetmer tijdens de analistenbijeenkomst. ‘Als we nu niet agressief prijzen, dan lukt het ons nooit meer’. Kramer bagatelliseerde de 40 miljoen stijging bovendien door te wijzen naar de totale grondstofrekening. De prognose van CSM was 1,9 miljard euro voor dit jaar, dit is nu 1,94 miljard euro.
Van de nood een deugd voor de langere termijn maken. Dat is de prijsstrategie van CSM. Iedere maand verhoogde CSM gestaag de prijzen die zij afnemers als Starbucks (voor bijvoorbeeld cupcakes) en grote retailers als Metro (Makro) en het Franse Carrefour in rekening bracht.
Korte duur
De onvermijdelijke vertraging in het doorvoeren van prijsverhogingen door gestegen grondstofkosten heeft pijn gedaan, maar dat moet van korte duur zijn. Inmiddels krabbelt het volume volgens Hoetmer alweer op, een voorzichtig teken dat de strategie lijkt te werken.
Vanaf de tweede jaarhelft moet CSM prijsverhogingen en volumegroei tegelijkertijd kunnen realiseren.
Hoetmer had de afgelopen maanden zijn handen vol aan de agressievere prijsstelling, de nadruk in de rest van het jaar ligt op het opkrikken van de volumes. Hij verwacht dat de prijzen van graan, maïs en suiker zich enigszins zullen stabiliseren. ‘Klanten absorberen langzaamaan onze hogere prijzen’, aldus Hoetmer.
Vooral in Noord-Amerika heeft CSM wat goed te maken. Hier zakte het volume met 5,3 procent in. De 8,5 procent hogere prijzen zorgden dus wel voor een organische omzettoename, maar de ebita bleef met 47,5 miljoen euro nagenoeg gelijk.
Binnen Europa was het volume-effect met 0,1 procent negatief verwaarloosbaar. Kennelijk accepteerden Europeanen de prijsstijgingen van zo’n zes procent veel makkelijker.
Het is nu aan Hoetmer en Kramer om tijdens de tweede jaarhelft te bewijzen dat hun risicovolle prijsstrategie niet ten koste gaat van de langere termijn omzet- en winstontwikkeling.
CSM heeft in het tweede kwartaal een lager verkoopvolume moeten slikken door een agressief doorgevoerd prijsbeleid. De prijsverhogingen kostten CSM behalve volume ook een ruim 35 procent lager bedrijfsresultaat voor rente, belastingen en afwaarderingen (ebita).
De ebita kwam uit op 36,6 miljoen euro tegen 51,4 miljoen in dezelfde periode vorig jaar. Voor het tweede halfjaar ligt de ebita-verwachting (voor eenmalige kosten) op ongeveer 100 miljoen euro.
Bestuursvoorzitter Gerard Hoetmer had beleggers wat uit te leggen. Want hoe kon het gebeuren dat CSM pas enkele dagen na afloop van de eerste jaarhelft waarschuwde de hogere grondstoffenrekening toch niet te kunnen doorberekenen aan klanten?
Nu of nooit
Vanaf medio mei zag het Diemense concern ineens een ‘plotselinge sterke stijging’ optreden in prijzen van graan, maïs, suiker en palmolie. In plaats van 200 miljoen euro verwachtten Hoetmer en financieel directeur Koos Kramer opeens 240 miljoen euro meer op jaarbasis kwijt te zijn aan grondstoffen voor zijn afbakcakes, Wladkorn-brood en koekjes.
‘En dat was het signaal dat het voor CSM nu of nooit was’, aldus Hoetmer tijdens de analistenbijeenkomst. ‘Als we nu niet agressief prijzen, dan lukt het ons nooit meer’. Kramer bagatelliseerde de 40 miljoen stijging bovendien door te wijzen naar de totale grondstofrekening. De prognose van CSM was 1,9 miljard euro voor dit jaar, dit is nu 1,94 miljard euro.
Van de nood een deugd voor de langere termijn maken. Dat is de prijsstrategie van CSM. Iedere maand verhoogde CSM gestaag de prijzen die zij afnemers als Starbucks (voor bijvoorbeeld cupcakes) en grote retailers als Metro (Makro) en het Franse Carrefour in rekening bracht.
Korte duur
De onvermijdelijke vertraging in het doorvoeren van prijsverhogingen door gestegen grondstofkosten heeft pijn gedaan, maar dat moet van korte duur zijn. Inmiddels krabbelt het volume volgens Hoetmer alweer op, een voorzichtig teken dat de strategie lijkt te werken.
Vanaf de tweede jaarhelft moet CSM prijsverhogingen en volumegroei tegelijkertijd kunnen realiseren.
Hoetmer had de afgelopen maanden zijn handen vol aan de agressievere prijsstelling, de nadruk in de rest van het jaar ligt op het opkrikken van de volumes. Hij verwacht dat de prijzen van graan, maïs en suiker zich enigszins zullen stabiliseren. ‘Klanten absorberen langzaamaan onze hogere prijzen’, aldus Hoetmer.
Vooral in Noord-Amerika heeft CSM wat goed te maken. Hier zakte het volume met 5,3 procent in. De 8,5 procent hogere prijzen zorgden dus wel voor een organische omzettoename, maar de ebita bleef met 47,5 miljoen euro nagenoeg gelijk.
Binnen Europa was het volume-effect met 0,1 procent negatief verwaarloosbaar. Kennelijk accepteerden Europeanen de prijsstijgingen van zo’n zes procent veel makkelijker.
Het is nu aan Hoetmer en Kramer om tijdens de tweede jaarhelft te bewijzen dat hun risicovolle prijsstrategie niet ten koste gaat van de langere termijn omzet- en winstontwikkeling.
Gerelateerde artikelen