Private bank Van Lanschot zag de stroppenpot voor slechte leningen in het derde kwartaal verder vollopen. Door die trend lijkt een positief nettoresultaat over 2012 lastig haalbaar.
Een aardige balans met dito stootkussen, maar wel flinterdunne resultaten.
Klinkt als tegenstrijdig, maar vandaag de dag de realiteit voor Van Lanschot.
De bank voor rijke particulieren blijft worstelen met lagere rentemarges, minder provisie-inkomsten en oplopende zogenaamde ‘bijzondere waardeverminderingen’ op kredieten.
Dat blijkt uit het tussentijdse handelsbericht van de Bossche bank.
Winstjaar lastig
Volgens financieel directeur Constant Korthout ‘blijft de toevoeging aan de kredietvoorziening op hoog niveau’. Verder meldt Korthout dat ‘vóór eenmalige lasten de bank een positie resultaat realiseert’.
Ofwel, in het derde kwartaal is waarschijnlijk een nettoverlies in de boeken beland. In de eerste zes maanden van dit jaar kwam de nettowinst uit op 5,7 miljoen euro. Veel marge heeft Van Lanschot dus niet om over heel 2012, het laatste met bestuursvoorzitter Floris Deckers aan het roer, toch in de plus te eindigen.
Aan die stroppenpot was in de eerste jaarhelft al 42 miljoen euro toegevoegd. De afgelopen drie jaar lag die kredietvoorziening in totaal op 300 miljoen euro.
Het bedrijf gaf geen concrete resultaten prijs en sprak ook geen verwachtingen uit voor de rest van het jaar.
Ook over een mogelijke dividenduitkering liet Korthout, behalve hoofd financiën ook de hoogste risicomanager, zich nog niet uit.
Volgens het laatste jaarverslag streeft de bank ernaar om ‘tussen de 40 en 50 procent van de nettowinst, gecorrigeerd voor de rente op perpetuele leningen, uit te keren aan de houders van gewone aandelen’.
Minder verdienen
Dat de nettorentemarge blijft dalen geeft aan dat Van Lanschot met haar klassieke kernactiviteit, geld aantrekken van spaarders om het vervolgens weer uit te lenen door middel van hypotheken of kredieten aan MKB’ers of andere ondernemers, net als andere banken nog maar weinig weet te verdienen.
Een voordeel voor de bank is wel dat de uitstaande kredieten voor 87 procent zijn gefinancierd met toegestopte spaargelden en deposito’s.
In de eerste jaarhelft was er nog een uitstroom van spaargelden waardoor die zogenaamde financieringsratio ten opzichte van eind 2011 juist flink was gedaald van 91,8 procent naar 85,3 procent.
Dat betekent dat de bank weer iets beter in staat is de financiering te doen met door klanten toevertrouwde middelen en langlopend vreemd vermogen.
Ook stegen de beheerprovisies voor vermogensbeheer ‘licht’, maar daalden de transactieprovisies opnieuw. Klanten willen minder veranderingen in hun beleggingsportefeuilles aanbrengen.
Korting
De beurskoers van de bank reageerde nauwelijks op het bericht. Bij een koers van zo’n 14,72 euro ligt de beurswaarde op ongeveer 600 miljoen euro, het laagste niveau van de laatste dertien jaar.
Ten opzichte van het eigen vermogen (1,5 miljard euro) zoals dat na de eerste jaarhelft in de boeken stond een korting van 60 procent.
Voor beleggers dus de vraag wat niet helemaal juist is: is de boekwaarde van het eigen vermogen op de balans opgeblazen of de beurskoers juist veel te laag?
Dergelijke vreemde verhoudingen tussen boek- en marktwaarde gelden overigens evengoed voor ING en al helemaal voor SNS Reaal.
Klinkt als tegenstrijdig, maar vandaag de dag de realiteit voor Van Lanschot.
De bank voor rijke particulieren blijft worstelen met lagere rentemarges, minder provisie-inkomsten en oplopende zogenaamde ‘bijzondere waardeverminderingen’ op kredieten.
Dat blijkt uit het tussentijdse handelsbericht van de Bossche bank.
Winstjaar lastig
Volgens financieel directeur Constant Korthout ‘blijft de toevoeging aan de kredietvoorziening op hoog niveau’. Verder meldt Korthout dat ‘vóór eenmalige lasten de bank een positie resultaat realiseert’.
Ofwel, in het derde kwartaal is waarschijnlijk een nettoverlies in de boeken beland. In de eerste zes maanden van dit jaar kwam de nettowinst uit op 5,7 miljoen euro. Veel marge heeft Van Lanschot dus niet om over heel 2012, het laatste met bestuursvoorzitter Floris Deckers aan het roer, toch in de plus te eindigen.
Aan die stroppenpot was in de eerste jaarhelft al 42 miljoen euro toegevoegd. De afgelopen drie jaar lag die kredietvoorziening in totaal op 300 miljoen euro.
Het bedrijf gaf geen concrete resultaten prijs en sprak ook geen verwachtingen uit voor de rest van het jaar.
Ook over een mogelijke dividenduitkering liet Korthout, behalve hoofd financiën ook de hoogste risicomanager, zich nog niet uit.
Volgens het laatste jaarverslag streeft de bank ernaar om ‘tussen de 40 en 50 procent van de nettowinst, gecorrigeerd voor de rente op perpetuele leningen, uit te keren aan de houders van gewone aandelen’.
Minder verdienen
Dat de nettorentemarge blijft dalen geeft aan dat Van Lanschot met haar klassieke kernactiviteit, geld aantrekken van spaarders om het vervolgens weer uit te lenen door middel van hypotheken of kredieten aan MKB’ers of andere ondernemers, net als andere banken nog maar weinig weet te verdienen.
Een voordeel voor de bank is wel dat de uitstaande kredieten voor 87 procent zijn gefinancierd met toegestopte spaargelden en deposito’s.
In de eerste jaarhelft was er nog een uitstroom van spaargelden waardoor die zogenaamde financieringsratio ten opzichte van eind 2011 juist flink was gedaald van 91,8 procent naar 85,3 procent.
Dat betekent dat de bank weer iets beter in staat is de financiering te doen met door klanten toevertrouwde middelen en langlopend vreemd vermogen.
Ook stegen de beheerprovisies voor vermogensbeheer ‘licht’, maar daalden de transactieprovisies opnieuw. Klanten willen minder veranderingen in hun beleggingsportefeuilles aanbrengen.
Korting
De beurskoers van de bank reageerde nauwelijks op het bericht. Bij een koers van zo’n 14,72 euro ligt de beurswaarde op ongeveer 600 miljoen euro, het laagste niveau van de laatste dertien jaar.
Ten opzichte van het eigen vermogen (1,5 miljard euro) zoals dat na de eerste jaarhelft in de boeken stond een korting van 60 procent.
Voor beleggers dus de vraag wat niet helemaal juist is: is de boekwaarde van het eigen vermogen op de balans opgeblazen of de beurskoers juist veel te laag?
Dergelijke vreemde verhoudingen tussen boek- en marktwaarde gelden overigens evengoed voor ING en al helemaal voor SNS Reaal.
Gerelateerde artikelen