Voor de derde keer in evenveel jaren schrapt ING duizenden banen. Tegen de terugval in de winst valt nauwelijks op te snoeien.
ING zag de nettowinst vorig jaar met bijna een derde in elkaar klappen tot 3,9 miljard euro.
De verzekeringstak deed het aardig en boog een verlies van 325 miljoen euro in 2011 om in een winst van 311 miljoen euro.
Het bankbedrijf had het vorig jaar zwaar met een winstdaling van 22 procent tot 3,2 miljard euro. De meeste beleggers maken zich zorgen over dit onderdeel en zetten het aandeel op de beurs ruim drie procent lager tegen het einde van de middag.
Topman Jan Hommen snijdt verder in de kosten om de teruglopende winst van het bankgedeelte te compenseren, maar het lijkt vechten tegen de bierkaai.
Niet misselijk
De maatregelen van Hommen zijn niet misselijk. Bij het Nederlandse bankbedrijf vervallen 1400 banen, in België gaat het om 1000 arbeidsplaatsen.
Volgens Hommen onvermijdelijk omdat steeds meer klanten online bankzaken doen waardoor er eenvoudigweg minder werk is. Inmiddels gaat 60 procent van de bankzaken via het internet of de smartphone.
Maar er speelt meer. De inkomsten lopen al lange tijd harder terug dan de kosten. In het vierde kwartaal bedroeg de zogeheten cost-to-income ratio, een bij banken veel gebruikte ratio om de efficiëntie te meten, maar liefst 75,7 procent.
En dat is te hoog. ING streeft naar een percentage van 50 procent. Toegegeven de Nederlandse bankbelasting van 175 miljoen euro die volledig in het vierde kwartaal valt geeft de ratio een flinke duw naar boven.
Maar ook op jaarbasis is de ratio met 62,5 procent aan de hoge kant (2011: 61,8 procent).
Overigens is extra Nederlandse belasting een terugkerend fenomeen, waardoor beleggers dit als een vaste kostenpost zouden moeten behandelen.
Niet genoeg
Alle reorganisaties samen, andere kostenbesparingen en gebruik van slimme IT moeten bij elkaar in 2015 ongeveer 900 miljoen euro aan besparingen opleveren.
Dit zou betekenen dat over twee jaar de operationele kosten van de bank rond de acht miljard euro liggen.
Bij een gelijkblijvende operationele winst van 14,2 miljard euro, zou de cost-to-income ratio dan 56,3 procent bedragen. Dit is nog altijd ruim boven de 50 procent.
Natuurlijk is er een mogelijkheid om de ratio via de inkomstenkant op te schroeven, maar dit lijkt niet heel waarschijnlijk.
Hommen is pessimistisch over het economisch klimaat en sprak geen concrete verwachtingen uit voor het lopende jaar. ´Ik zie geen verbeteringen in de vooruitzichten`.
De permanent lage rente en nieuwe regels die schreeuwen om kleinere balansen en hogere buffers zetten de winstgevendheid van banken sterk onder druk.
Voor tegenvallers lijkt weinig ruimte, terwijl de resultatenrekening van ING juist steeds vaker wordt verziekt door "eenmalige" of "tijdelijke" tegenvallers.
In het vierde kwartaal liep de stroppenpot voor kredietverliezen verder op (900 miljoen euro) en waren er flinke kosten gemoeid met het afbouwen van risicovolle bezittingen (126 miljoen euro).
Daarbovenop verwacht ING op korte termijn een factuur van tussen de 300 en 350 miljoen euro als bijdrage aan de nationalisatie van SNS Reaal. Bij elkaar moeten alle Nederlandse banken een miljard euro ophoesten.
Kleiner is fijner
"Het is niet meer de hosannatijd van de jaren 90 en begin 2000", zo vat Hommen samen. De maatregelen van de topman zeggen niets anders dan dat het werknemersbestand zich aanpast aan de nieuwe economische werkelijkheid.
Als het een beetje tegenzit en de winst verder terugvalt, lijkt het onoverkomelijk dat er meer banenreducties volgen. Dat is niet leuk voor bankpersoneel, maar uiteindelijk heeft iedereen in Nederland - ook beleggers en werknemers - belang bij kleinere en gezondere banken.
De verzekeringstak deed het aardig en boog een verlies van 325 miljoen euro in 2011 om in een winst van 311 miljoen euro.
Het bankbedrijf had het vorig jaar zwaar met een winstdaling van 22 procent tot 3,2 miljard euro. De meeste beleggers maken zich zorgen over dit onderdeel en zetten het aandeel op de beurs ruim drie procent lager tegen het einde van de middag.
Topman Jan Hommen snijdt verder in de kosten om de teruglopende winst van het bankgedeelte te compenseren, maar het lijkt vechten tegen de bierkaai.
Niet misselijk
De maatregelen van Hommen zijn niet misselijk. Bij het Nederlandse bankbedrijf vervallen 1400 banen, in België gaat het om 1000 arbeidsplaatsen.
Volgens Hommen onvermijdelijk omdat steeds meer klanten online bankzaken doen waardoor er eenvoudigweg minder werk is. Inmiddels gaat 60 procent van de bankzaken via het internet of de smartphone.
Maar er speelt meer. De inkomsten lopen al lange tijd harder terug dan de kosten. In het vierde kwartaal bedroeg de zogeheten cost-to-income ratio, een bij banken veel gebruikte ratio om de efficiëntie te meten, maar liefst 75,7 procent.
En dat is te hoog. ING streeft naar een percentage van 50 procent. Toegegeven de Nederlandse bankbelasting van 175 miljoen euro die volledig in het vierde kwartaal valt geeft de ratio een flinke duw naar boven.
Maar ook op jaarbasis is de ratio met 62,5 procent aan de hoge kant (2011: 61,8 procent).
Overigens is extra Nederlandse belasting een terugkerend fenomeen, waardoor beleggers dit als een vaste kostenpost zouden moeten behandelen.
Niet genoeg
Alle reorganisaties samen, andere kostenbesparingen en gebruik van slimme IT moeten bij elkaar in 2015 ongeveer 900 miljoen euro aan besparingen opleveren.
| ING: VEEL TE HOGE KOSTEN VOOR DE WINST |
| |
Dit zou betekenen dat over twee jaar de operationele kosten van de bank rond de acht miljard euro liggen.
Bij een gelijkblijvende operationele winst van 14,2 miljard euro, zou de cost-to-income ratio dan 56,3 procent bedragen. Dit is nog altijd ruim boven de 50 procent.
Natuurlijk is er een mogelijkheid om de ratio via de inkomstenkant op te schroeven, maar dit lijkt niet heel waarschijnlijk.
Hommen is pessimistisch over het economisch klimaat en sprak geen concrete verwachtingen uit voor het lopende jaar. ´Ik zie geen verbeteringen in de vooruitzichten`.
De permanent lage rente en nieuwe regels die schreeuwen om kleinere balansen en hogere buffers zetten de winstgevendheid van banken sterk onder druk.
Voor tegenvallers lijkt weinig ruimte, terwijl de resultatenrekening van ING juist steeds vaker wordt verziekt door "eenmalige" of "tijdelijke" tegenvallers.
In het vierde kwartaal liep de stroppenpot voor kredietverliezen verder op (900 miljoen euro) en waren er flinke kosten gemoeid met het afbouwen van risicovolle bezittingen (126 miljoen euro).
Daarbovenop verwacht ING op korte termijn een factuur van tussen de 300 en 350 miljoen euro als bijdrage aan de nationalisatie van SNS Reaal. Bij elkaar moeten alle Nederlandse banken een miljard euro ophoesten.
Kleiner is fijner
"Het is niet meer de hosannatijd van de jaren 90 en begin 2000", zo vat Hommen samen. De maatregelen van de topman zeggen niets anders dan dat het werknemersbestand zich aanpast aan de nieuwe economische werkelijkheid.
Als het een beetje tegenzit en de winst verder terugvalt, lijkt het onoverkomelijk dat er meer banenreducties volgen. Dat is niet leuk voor bankpersoneel, maar uiteindelijk heeft iedereen in Nederland - ook beleggers en werknemers - belang bij kleinere en gezondere banken.
Gerelateerde artikelen